Το σχεδιο απαξίωσης της αγοράς ακινήτων

Ο κ Παπανδρέου αποφάσισε να οδηγήσει τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της αγοράς ακινήτων και της οικοδομής στο εκτελεστικό απόσπασμα. Με πρόφαση την κρίση χρέους, ξεκίνησε να εφαρμόζει ένα σχέδιο πλήρους απαξίωσης της αγοράς με τρία σκέλη:

-τον απηνή φορολογικό διωγμό κάθε μορφής ακίνητης ιδιοκτησίας

-τον οικονομικό στραγγαλισμό των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων του κλάδου

-την δημιουργία κλίματος πλήρους ανασφάλειας στην αγορά.

Ο στόχος προφανής, να επιβιώσουν όσο το δυνατόν λιγότεροι από τους έλληνες επιχειρηματίες και να πουλήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι από τους έλληνες ιδιοκτήτες . Ποιοι θα έπαιρναν την θέση τους; Προφανώς αυτοί που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν ότι δεν είχαν όλοι οι υπόλοιποι.

Το σχέδιο ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή που πήγε ο κ. Παπακωνσταντίνου στην καρέκλα του. Άγρια φορολογία και ανασφάλεια για το μέλλον. Και όλα αυτά με τη περικοπή κάθε μέτρου που θα βοηθούσε την πρόσβαση των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων στην αγορά. Έγινε , όμως κάτι ακόμα πιο ύπουλο; Με πρόσχημα της κρίση εμφάνισε ως μέτρο προστασίας το «κούρεμα» των ενοικίων ενώ από την άλλη πλευρά ισοπέδωνε τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Τελικά, οι μόνοι κερδισμένοι ήταν οι τράπεζες και οι αλυσίδες οι οποίες μείωσαν το κόστος ενοικίου τους και ξεφορτώθηκαν χωρίς αποζημίωση νοικιασμένα ακίνητα που δεν χρειάζονταν. Όσον αφορά τις ελληνικές επιχειρήσεις αυτό που κέρδισαν ήταν ...λουκέτα όχι τόσο λόγω των ενοικίων όσο της αναδουλειάς. Ο κατάλογος των νέων φόρων μεγάλος και το αποκορύφωμα ; η εξαπάτηση 600.000 αφελών ιδιοκτητών που θεώρησαν ότι οι υπουργοί δεν λένε ψέματα. Κοντολογίς πίστεψαν τον Παπακωνσταντίνου και την Μπιρμπίλη , πλήρωσαν για τους ημιυπαίθριους και τώρα μαθαίνουν ότι θα πληρώνουν φόρους . Το επόμενο επεισόδιο θα παιχθεί όταν μας κάνουν γνωστούς τους νέους φόρους που αποφάσισαν τα αφεντικά και αυτοί ως εκπρόσωποι τύπου θα ανακοινώσουν

Η επόμενη φάση ήταν ο πλήρης αφανισμός ελληνικών επιχειρήσεων. Προφανής στόχος να παραμείνουν λίγες και όχι ελληνικές. Η αναδουλειά εξαφάνισε , 1500 μεσίτες και οδήγησε τουλάχιστον 1.000 μικρές οικοδομικές επιχειρήσεις στην «κατάψυξη» του νεκροτομείου. Η στάση πληρωμών, οδήγησε σε κλείσιμο το 10% των μικρών και μεσαίων εργοληπτικών επιχειρήσεων , ενώ συρρίκνωσε και αφάνισε μεγάλες αμιγώς ελληνικές εταιρίες που ήταν στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου. Αυτές που απέμειναν τώρα μπορούν να απολαύσουν τους «καρπούς» των επιλογών τους μαζί με άλλους ξένους με κάποιους από τους οποίους ήδη έχουν κάνει δουλειές.

Το τρίτο σκέλος ήταν η δημιουργία κλίματος ανασφάλειας στην αγορά . Πως;

Με το να αφήνεις την μισή πρωτεύουσα στο έλεος του εγκλήματος και να απαξιώνονται δεκάδες χιλιάδες ιδιοκτησίες.

Με το να δίνεις φορολογικά κίνητρα τα οποία ευνοούν επιχειρηματίες με ονοματεπώνυμο , που έχουν ήδη επενδύσει εκμεταλλευόμενοι το φυσιολογικό πανικό που προκαλεί το έγκλημα.

Με το να βάζεις την Μπιρμπίλη και τον Σηφουνάκη να προαναγγέλλουν αλλαγές στην εκτός σχεδίου δόμηση, στις χρήσεις γης , στις οικοδομικές άδειες , στο ΚΟΚ και να τις κρατούν μυστικές .

Με το να βάζεις τον Γερουλάνο να μιλά για πολεοδομικό διωγμό για όσους δεν ενταχθούν στην οργανωμένη δόμηση που θα απαιτείται για την παραθεριστική κατοικία.

Με το να δηλώνεις , τις πρώτες κιόλας εβδομάδες της κυβερνητικής του θητείας, ότι η ανάπτυξη με την οικοδομή είναι στρεβλή και ότι αυτό θα πρέπει να αλλάξει.

Φυσικά , σε όλα αυτά δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα αν τα δήλωναν πριν από τις εκλογές. Όμως δεν είπαν τίποτε. Και να δεχθούμε ότι η κρίση του χρέους μπορεί ως ένα βαθμό να ερμηνεύσει τον φορολογικό διωγμό. Για όλα τα υπόλοιπα όμως τι έχουν να πουν; Σίγουρα , όλα αυτά που έχουν κάνει στην αγορά ακινήτων και στα εκατομμύρια ανθρώπων που σχετίζονται με αυτή είναι εξίσου φρικτά με το «λεφτά υπάρχουν».