Την αρπαγή κτηρίων, μεμονωμένων ή συνόλων, στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε άλλα αστικά κέντρα της χώρας, από επιχειρήσεις με σκοπό την εκμετάλλευσή τους για ένα κομμάτι ψωμί προωθεί ο υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης, ως πλασιέ υπερεθνικών και εθνικών συμφερόντων reale estate. Πολιτική real estate από τον Γ. Μανιάτη Το κατασκεύασμα, υπό μορφή σχεδίου νόμου, που έδωσε στη δημοσιότητα χθες το ΥΠΕΚΑ, σε μια περίοδο φτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας και άγριας φορολογικής επιδρομής στη μικρή ιδιοκτησία, εισάγει τη διαδικασία της αναγκαστικής εξαγοράς κτηρίων προς διαχείριση και εκμετάλλευση από εταιρείες του τομέα κατασκευών, ανάπτυξης και διαχείρισης ακινήτων, από εταιρείες επενδύσεων σε ακίνητα ή εταιρείες του Δημοσίου με τίμημα εξαγοράς "τη μέση αγοραία αξία". Ταυτόχρονα επιχειρείται ωμή παρέμβαση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης για τη fast track αρπαγή από τους ιδιοκτήτες. Διατάσσουν να τηρεί ειδικό βιβλίο, υποχρεωτικά να εκδίδει αποφάσεις σε ένα μήνα, η προθεσμία άσκησης έφεσης να γίνει ασφυκτική, μόλις δεκαπέντε ημέρες, και, το πρωτάκουστο, να μην αναστέλλεται η εκτέλεση της πρωτόδικης απόφασης... Εφευρίσκονται αυθαίρετοι ή αστείοι ορισμοί για το ποιο κτήριο προσδιορίζεται ως εγκαταλελειμμένο ή κενό, αλλά σίγουρα οι συντάκτες του σχεδίου νόμου γνωρίζουν οδούς και αριθμό κτηρίων. Στην πρώτη κατηγορία εντάσσουν ημιτελή κτήρια στα οποία δεν έχουν γίνει εργασίες αποπεράτωσης τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ή συντρέχουν τα εξής: "Δεν έχουν υποστεί καμιά συντήρηση τα τελευταία οκτώ, τουλάχιστον, έτη και χρήζουν εκτεταμένης επισκευής. Η εξωτερική τους εμφάνιση, καθώς και του τυχόν περιβάλλοντος χώρου τους, παρουσιάζουν εικόνα ερείπωσης ή έχει εκδοθεί πρωτόκολλο επικίνδυνου ή επικινδύνως ετοιμόρροπου. Αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία ή ασφάλεια και εστία παραβατικότητας. Δεν διαθέτουν ενεργό σύνδεση με δίκτυα παροχών κοινής ωφέλειας κατά τα τελευταία τρία τουλάχιστον έτη. Δεν κατοικούνται ή δεν χρησιμοποιούνται για την άσκηση νόμιμης δραστηριότητας ούτε κατέχονται νόμιμα και δεν έχουν εκμισθωθεί για διάστημα έως ένα έτος τουλάχιστον, ή δεν έχουν προωθηθεί στην αγορά προς ενοικίαση ή πώληση τα τελευταία τρία έτη". Κενό βαφτίζεται το κτήριο όταν συντρέχουν τουλάχιστον οι τρεις από τις παρακάτω προϋποθέσεις: Δεν κατοικείται ή δεν χρησιμοποιείται για την άσκηση νόμιμης δραστηριότητας ούτε κατέχεται νόμιμα για συνεχόμενο χρονικό διάστημα πέντε ετών τουλάχιστον. Αποτελεί εστία μόλυνσης και παραβατικότητας και απειλεί τη δημόσια υγεία ή ασφάλεια. Χρήζει επισκευής μικρής κλίμακας ή βελτίωσης και δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι πρόκειται σύντομα να χρησιμοποιηθεί". Για την αρπαγή των κτηρίων προβλέπεται καθορισμός Ζωνών Ειδικών Κτηριακών Επεμβάσεων με Προεδρικά Διατάγματα σε περιοχές όπου υπάρχουν εγκαταλελειμμένα ή κενά κτήρια σε ποσοστό άνω του 20% του συνολικού αριθμού των κτηρίων, πάνω από τα μισά χρήζουν ανακαίνισης,υπάρχουν μη αποκατεστημένα διατηρητέα κτήρια σε ποσοστό άνω του 30% κ.ά. Για... ξεκάρφωμα προβλέπεται ότι ο δήμος μπορεί να διαχειριστεί κτήριο εγκαταλειμμένο επί 50 έτη ή να το αποκτήσει προς αξιοποίηση εφόσον, κατά παρέκκλιση του ισχύοντος πλαισίου, μπορούν να ιδρύσουν εταιρείες ή να συμμετέχουν σε εταιρείες με τράπεζες, εμπορικούς επενδυτικούς οργανισμούς, εταιρείες ανάπτυξης ακινήτων κ.λπ.
ΠΗΓΗ: Η ΑΥΓΗ