Ακίνητα: Πως διώχνουν τη μεσαία τάξη

Η αγορά ακινήτων έχει τους δικούς της κανόνες. Η ιδιαιτερότητα της , συνίσταται στο ότι σε αντίθεση με τις μετοχές , τις καταθέσεις και τις άλλες κινητές αξίες η ρευστοποίηση ακινήτων είναι μία διαδικασία που μπορεί να κρατήσει μήνες ή και χρόνια. Σε περιόδους οικονομικής άνθησης , η απαιτούμενη διαδικασία διαρκεί μερικούς μήνες . Σε περιόδους ύφεσης όμως, ο ιδιοκτήτης έχει να επιλέξει ανάμεσα στο χρόνο και στο «σκότωμα».

Στη περίπτωση που ο πωλητής δεν έχει πιεστικές οικονομικές ανάγκες η επιμήκυνση του χρόνου ρευστοποίησης δεν έχει μεγάλη σημασία. Αν όμως , οι ανάγκες για ρευστότητα είναι πιεστικές τότε ξεκινά το μαρτύριο , το οποίο στην χειρότερη εκδοχή του περιέχει την απώλεια όχι μόνο του συγκεκριμένου ακινήτου αλλά και άλλων περιουσιακών στοιχείων. Ουσιαστικά πρόκειται για μία δίνη, που επηρεάζει μακροπρόθεσμα την επενδυτική ψυχολογία όχι μόνο του συγκεκριμένου ιδιοκτήτη αλλά και του ευρύτερου περιβάλλοντος του. Το αποτέλεσμα; Η τραυματική αυτή εμπειρία γίνεται σε πολλές περιπτώσεις η αιτία να υποβαθμιστεί το ακίνητο στη λίστα των επενδυτικών επιλογών. Από τη μεταπολίτευση μέχρι και το 2009 , η απειλή αυτή ήταν θεωρητική, στην περίπτωση της Ελλάδας.

Η ύφεση για την Ελλάδα τις περισσότερες φορές μεταφράζονταν σε καθήλωση του επιπέδου τιμών. Η διάρκεια της μάλιστα, δεν ξεπερνούσε τα 3 χρόνια. Έτσι, το ακίνητο έγινε συνώνυμο της ασφάλειας και του κέρδους. Όμως σήμερα οι καταστάσεις έχουν αλλάξει. Οι απώλειες ξεπερνούν το 12% (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία) και όλα δείχνουν ότι η πτώση θα συνεχιστεί για μία ακόμα διετία τουλάχιστον. Πολλοί πιστεύουν ότι οι απώλειες έχουν περιοριστεί με τεχνικό τρόπο πχ αναστολή πλειστηριασμών και αν στην Ελλάδα ίσχυε το νομικό καθεστώς πχ της Μ. Βρετανίας τότε η σωρευτική πτώση από το 2009 θα ξεπερνούσε το 20%. Όσοι όμως βγουν στις αγορές ως πωλητές έχουν βιώσει μία εντελώς διαφορετική κατάσταση σε σχέση με αυτή που περιγράφουν οι οικονομικοί δείκτες.

Οι αγοραστές έχουν εξαφανιστεί και όσοι έχουν απομείνει έχουν συμπεριφορά ανάλογη με αυτή της ύαινας. Θέλουν να αγοράσουν για μία μπουκιά ψωμί. Ουσιαστικά , ο εκβιασμός είναι ξεκάθαρος: ή χαρίζεις ή δεν πουλάς. Επιχειρηματίες που αγόρασαν γραφεία ή καταστήματα με δάνειο πριν μερικά χρόνια «πνίγονται» από τα δάνεια και δεν μπορούν να πουλήσουν για να ανασάνουν . Για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους το όνειρο της ακίνητης περιουσίας έχει μετατραπεί σε εφιάλτη , ο οποίος μάλιστα συντηρείται και μεγεθύνεται από τις πολιτικές της Κυβέρνησης.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην αγορά, είναι ότι ο «μύθος της ακίνητης περιουσίας» αποδομείται χωρίς κανένας πολιτικός να αντιδρά και να το καταγγέλλει . Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν βλαστημήσει την ώρα και την στιγμή που τοποθέτησαν τα χρήματα τους σε ακίνητα . Αυτοί οι άνθρωποι είναι αμφίβολο αν τα χρόνια που έρχονται θα συμπεριλάβουν τα ακίνητα στη λίστα των επιλογών τους. Και το ίδιο θα ισχύσει και με τα παιδιά , συγγενείς και τους φίλους. Έτσι, αργά η γρήγορα , η μεσαία τάξη αποβάλλεται από την αγορά ακινήτων.