ΕΚΤ σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου

Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συμφωνα με την οποία όλα τα χρεόγραφα του Ελληνικού Δημοσίου και οι εγγυήσεις, θα γίνονται αποδεκτά ως ενέχυρα στις πιστωτικές λειτουργίες του Ευρωσυστήματος ουσιαστικά ήταν μία πολιτική απόφαση. Η εύκολη προσέγγιση είναι ότι με το τρόπο αυτό βγάζει απο την αγορά την Moody's, την S&P και την Fitch του τρείς οίκους αξιολόγσης (;) του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους. Αν και αυτό σηκώνει πολύ συζήτηση για το κατά πόσο ισχύει το πρόβλημα εντοπιζεται κάπου άλλού. Η κίνηση αυτή της ΕΚΤ θα μπορούσε να γίνει πολύ νωρίτερα και να δώσει μία ανάσα στην διαχείριση του δημόσιου χρέους -έμμεση φυσικά- αλλά ανάσα . Αυτή η κίνηση όμως ήλθε αφού ισοπεδώθηκε η ελληνική οικονομία και απαξιώθηκε καθε τι ελληνικό. Κοντολογίς ήλθε κατόπιν εορτής και μάλλον δεν σκόπευε ούτε στην ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας ούτε στον κολασμό των αξιολογητών -κερδοσκόπων αλλά στην ενίσχυση των ελληνικών τραπεζών για να εξασφαλίσουν καλύτερη ρευστότητα. Αυτή είναι η αλήθεια και όλα τα υπόλοιπα περι"κόκκινης κάρτασ" στους "αξιλογητές" απέχουν πολύ απο την πραγματικότητα. Άλλωστε Γερμανία και Γαλλία είχαν θίξει το θέμα των των "τριών" απο το 2008 προαναγγέλοντας μέτρα. Το μόνο που έγινε απο τότε μέχρι σήμερα είναι να ισοπεδωθεί η οικονομία μίας χώρας μέλους της ευρωζάνης και κατρακυλίσει το ευρώ. Οι "τρείς" μάλιστα ανενόχλητοι εξακολουθούν παίζουν με τις οικονομίες της Πορτογαλίας και της Ισπανίας αλλά και με το ενιαίο νομισμα.