Θέτουν θέμα πλειστηριασμών

Ορισμένοι επικεφαλής τραπεζών επαναφέρουν το θέμα το θεσμικού πλαισίου για τους πλειστηριασμούς. Προβάλλουν μάλιστα ως επιχείρημα ότι το ισχύουν θεσμικό πλαίσιο αποτρέπει τα πιστωτικά ιδρύματα στο να περιορίσουν το κόστος δανεισμού και τους συνεπείς δανειολήπτες οι οποίοι στην πραγματικότητα «πληρώνουν» το κόστος για λογαριασμό εκείνων που δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Αν και από την πλευρά των αρμοδίων αρχών αποκλείεται μία τέτοια προοπτική εντούτοις μόνο η προοπτική αυτή αρκεί για να φρενάρει πολλούς δανειολήπτες από την προοπτική δανεισμού για την κατοικία. Ανάλογες είναι και οι επιπτώσεις από την «διαχείριση» των ήδη υφιστάμενων δανείων. Ήδη οι παράνομες πρακτικές που έχουν ακολουθήσει οι εισπρακτικές εταιρίες έχουν αναγκάσει ορισμένες τράπεζες να αναθεωρήσουν την στρατηγική διαχείρισης των δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση. Όμως το «κακό έχει γίνει» αφού για πολλούς εν δυνάμει δανειολήπτες η εμπειρία που είχαν με τις εισπρακτικές εταιρίες αποτελεί εμπόδιο για να πάρουν έστω και ένα …δανεικό ευρώ. Σύμφωνα με τις απόψεις τεχνοκρατών στην πραγματικότητα οι τράπεζες άμεσα ή έμμεσα αναδεικνύονται σε ρυθμιστικούς παράγοντες της ζήτησης και συνακόλουθα της αγοράς κατοικίας. Αλλά από την άλλη πλευρά , σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με την ευρωπαϊκή αγορά μπορούν να επηρεάσουν και την προσφορά μέσω της δυνατότητας πρόσβασης σε δανειακά κεφάλαια που θα παράσχουν σε μικρές και μεσαίες εταιρίες κατασκευής κατοικιών οι οποίες αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας. Η παροχή κεφαλαίων στις επιχειρήσεις αυτές μπορεί από την μία πλευρά να αποτρέψει εκποίηση κατοικιών που έχουν κατασκευάσει και από την άλλη θα τους επιτρέψει να παραμείνουν ως ενεργοί παίκτες στην αγορά επενδύοντας σε γη και σε κατασκευές.