Σε αδιέξοδο οδηγούνται ακόμα και αυτοί που έχουν την δυνατότητα και την επιθυμία να επενδύσουν σε κατοικία. Η αύξηση των επιτοκίων στις καταθέσεις προθεσμίας σε επίπεδα που προσεγγίζουν ακόμα και το 10% αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο ανταγωνιστή της αγοράς κατοικίας, καθώς η ψαλίδα στις διαφορές αποδόσεων μέρα με την ημέρα μεγαλώνει σε βάρος των ακινήτων.
Συγκεκριμένα οι ακαθάριστες αποδόσεις των επενδύσεων σε κατοικία περιορίζονται καθώς με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία η μείωση του λόγου του δείκτη τιμών των κατοικιών προς τον δείκτη των ενοικίων συνεχίσθηκε στο 1ο, στο 2ο και στο 3ο 3μηνο΄11, με συγκρατημένο όμως ρυθμό, λόγω της επιβράδυνσης της μείωσης των τιμών των κατοικιών (1ο 3μηνο.΄11: -5,2%, 2ο 3μηνο.΄11: -4,5%, 3ο 3μηνο΄11: -4,1%) και της σχετικής σταθερότητας του ρυθμού μεταβολής των ενοικίων (1ο 3μηνο΄11: +1,4%, 2ο 3μηνο.΄11: +1,0%, 3ο3μηνο΄11: +0,63%).
Αν μάλιστα συνυπολογιστούν και οι φορολογικές επιβαρύνσεις τότε το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό . Σύμφωνα με υπολογισμούς η διαφορά στις καθαρές αποδόσεις μεταξύ των καταθέσεων προθεσμίας και των κατοικιών φθάνει με τα σημερινά δεδομένα τις 7 ποσοστιαίες μονάδες. Αυτό σημαίνει ότι οι καθαρές αποδόσεις στις καταθέσεις προθεσμίας είναι θετικές και κινούνται στα επίπεδα του 6% (Μέση απόδοση που έχει υπολογιστεί με βάση τις διαφορετικές διάρκειες) ενώ αντίθετα οι καθαρές αποδόσεις στις επενδύσεις σε κατοικίες είναι αρνητικές και κινούνται στα επίπεδα του 1% περίπου
Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι οι προοπτικές ανάκαμψης έχουν μετατεθεί (σύμφωνα με τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις μετά το 2013 ), σημαίνει ότι η προσδοκώμενη , από κάθε επενδυτή , απόδοση μέσω της μεταβολής των υπεραξιών είναι αμφίβολη καθώς εξαρτάται εκτός των άλλων και από το επίπεδο στο οποίο θα αρχίσει η ανοδική πορεία των τιμών. Για παράδειγμα, αν η πτωτική πορεία των τιμών διαρκέσει έως το 2013 και η σωρευτική πτώση των τιμών -από σήμερα μέχρι το 2013 - κινηθεί στα επίπεδα του 10%, αυτός σημαίνει ότι κάποιος που θα επενδύσει σήμερα θα αρχίσει να έχει θετικές αποδόσεις στο κεφάλαιό του στην ιδανική περίπτωση το 2014 . Το ετήσιο ποσοστό της μεταβολής των τιμών κατά τη διάρκεια της ανόδου θα καθορίσει το χρόνο που θα απαιτηθεί προκειμένου η τρέχουσα ονομαστική αξία της επένδυσης του θα ισούται με το ποσό που επένδυσε. Το χρονικό αυτό διάστημα μεγαλώνει αν συνυπολογιστεί το φορολογικό κόστος διατήρησης (τέλος ακινήτων , ΦΑΠ κα) αλλά και η μεταβολή του πληθωρισμού . Με δεδομένα όλα αυτά , οι προσδοκίες για ανάκαμψη της ζήτησης κάθε μέρα που περνά απομακρύνονται και οι "ανταγωνιστές" της επένδυσης σε κατοικία ισχυροποιούνται.