Παρασκευή, 05 Ιούλιος 2024 09:28

Μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προσπάθησε να εντοπίσει και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις των επενδυτών: μεγάλες ή μικρότερες εκτάσεις είναι πιο αποδοτικές. Για παράδειγμα, αρκετοί εκτιμούν πως οι εκτάσεις γης που καλλιεργούνται και ανήκουν σε οικογένειες, και όχι σε μεγάλες πολυεθνικές, είναι από τις πιο ανταγωνιστικές σε όλο τον κόσμο, ακόμα και σε αναπτυγμένες χώρες όπως οι ΗΠΑ, ενώ συμβάλλουν και στη μείωση της φτώχειας. Ωστόσο, παρόλο που οι εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης που ανήκουν σε οικογένειες μπορούν σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι ιδιαίτερα μεγάλες, οι επενδυτές ενδιαφέρονται συνήθως για εκτάσεις πολύ μεγαλύτερης κλίμακας από αυτές που μπορεί να διαχειριστεί μια οικογένεια. Οπως σημειώνει η μελέτη του ΔΝΤ, υπάρχει σε αρκετές χώρες η αντίληψη ότι αυτές οι τόσο μεγάλης κλίμακας εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης, για τις οποίες συνήθως ενδιαφέρονται οι επενδυτές, δεν είναι απαραιτήτως και πιο αποτελεσματικές.

Ομως, η πρόσφατη τάση προς τις μεγάλες φάρμες καλλιέργειας έχει στηριχτεί σε σημαντικές τεχνολογικές εξελίξεις στη βιομηχανία της αγροτικής παραγωγής, που ξεκινούν από την αναπαραγωγή φυτών και φτάνουν στις διάφορες νέες τεχνικές καλλιέργειας και στην τεχνολογία πληροφοριών. Οι συγκεκριμένες τεχνολογικές εξελίξεις «έχουν τη δυνατότητα να περιορίσουν τα προβλήματα που παραδοσιακά σχετίζονται με τις μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις καλλιέργειας και να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη από την κάθετη ολοκλήρωση κατά μήκος της παραγωγικής αλυσίδας από τη φύτευση μέχρι και την παραγωγή τροφίμων». Η μελέτη τονίζει, ωστόσο, ότι σε αρκετές περιπτώσεις η ανάπτυξη των μεγάλων μονάδων παραγωγής σε αναδυόμενες χώρες προκύπτει από την ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν καλύτερα τις ατέλειες της αγοράς, την έλλειψη δημοσίων αγαθών, όπως οι υποδομές και η τεχνολογία, και την ελλιπή διακυβέρνηση, σε σχέση με τις μικρότερες μονάδες παραγωγής. Η αγροτική παραγωγή χαρακτηρίζεται από μεγάλες περιόδους που μεσολαβούν μεταξύ της επένδυσης και της παραγωγής με μικρά περιθώρια κέρδους, τα οποία εξαρτώνται από τον καιρό και το μικροκλίμα. Επενδύοντας στην τεχνολογία και την καινοτομία, αυξάνεται η παραγωγικότητα, μειώνονται οι απώλειες και δημιουργούνται παράλληλοι υποστηρικτικοί κλάδοι και θέσεις εργασίας. Το κενό αυτό, δηλαδή από την απλή καλλιέργεια στη σύγχρονη με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον, θέλουν τώρα να καρπωθούν οι επενδυτές.

Παρασκευή, 05 Ιούλιος 2024 09:28

Η αγορά κατοικίας του Λονδίνου έχει ανακτήσει την αίγλη του πρόσφατου παρελθόντος και πλέον συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των κροίσων που αναζητούν μια τοποθέτηση χαμηλού επενδυτικού ρίσκου. Οι τιμές των πολυτελών ακινήτων στην καρδιά της βρετανικής πρωτεύουσας έχουν αυξηθεί κατά 42% τα τελευταία τέσσερα χρόνια, υπερκαλύπτοντας το χαμένο έδαφος της κρίσης του 2008. Τα τελευταία στοιχεία για τον Φεβρουάριο του 2012 δείχνουν ότι η μέση τιμή μιας κατοικίας έχει σημειώσει αύξηση 11% σε ετήσια βάση, με τις προοπτικές να διαγράφονται ευοίωνες για το προσεχές διάστημα. Το βρετανικό μεσιτικό γραφείο Knight Frank εκτιμά ότι στο κέντρο του Λονδίνου οι τιμές των εμπορικών ακινήτων και των κατοικιών θα αυξηθούν τουλάχιστον κατά 5% ως το τέλος του έτους. Αυτό που έχει αλλάξει σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι η εθνικότητα των αγοραστών. Ασφαλώς οι πανάκριβες κατοικίες στο Τσέλσι και στο Νότιο Κένσινγκτον αλλά και η επαγγελματική στέγη στην Οξφορντ Στριτ και στο Κόβεντ Γκάρντεν ανήκουν στην πλειονότητά τους σε Βρετανούς. Είναι όμως γνωστό ότι την τελευταία πενταετία οι μεγαλύτερες αγορές ακινήτων έγιναν από ρώσους (πρώην και νυν) ολιγάρχες. Οι Ρώσοι κατέχουν ακόμη τα πρωτεία μεταξύ των ξένων επενδυτών, όμως ο ανταγωνισμός που δέχονται είναι σκληρός. Η επιδείνωση της κρίσης στην ευρωζώνη έχει στρέψει πολλούς ευρωπαίους (ανάμεσά τους κυρίως Ελληνες και Ιταλοί) στις «παραδοσιακές» επενδυτικές αξίες, όπως θεωρείται ένα ακίνητο στο Λονδίνο.

Παρασκευή, 05 Ιούλιος 2024 09:28

Η αμερικανική πόλη του Μπιούφορντ στο Ουαϊόμινγκ, με πληθυσμό ενός ατόμου, πωλήθηκε έναντι 900.000 δολαρίων σε άγνωστο αγοραστή από το Βιετνάμ, κατόπιν 11λεπτης δημορασίας στο ιντερνέτ που προσέλκυσε παγκόσμιο ενδιαφέρον. Η μικροσκοπική αμερικανική πόλη προσέλκυσε online πλειοδότες από 46 χώρες. Στην πώληση περιλαμβάνονται περίπου 50 στρέμματα γη με παντοπωλείο, βενζινάδικο και συγκρότημα κατοικιών. Ο Don Sammons, υπήρξε για πολλά χρόνια ο μόνος κάτοικος της πόλης. Μετακόμισε με την σύζυγό του από το Λος Άντζελες στο Μπιούφορντ στην δεκαετία του 80 και το 1992 αγόρασε όλη την πόλη. Μετά τον θάνατο της γυναίκας του αποφάσισε να μετακομίσει κοντά στον τόπο που διαμένει ο γιός του και έβγαλε σε δημοπρασία την «μικρότερη πόλη της Αμερικής» στον διαδικτυακό οίκο Interstate 80.

Παρασκευή, 05 Ιούλιος 2024 09:28

ΑΛΥΣΙΔΩΤΕΣ αντιδράσεις» στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ισπανίας με τελικό αποδέκτη την οικονομία της χώρας προκαλεί η «φούσκα» των ακινήτων, καλλιεργώντας γόνιμο έδαφος για τη διαρκή αύξηση του κόστους δανεισμού της τέταρτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης. Η ισπανική «φούσκα» ακινήτων αξιολογείται χειρότερη και από αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία είχε εκδηλωθεί το 2006. Τα στατιστικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι αυτή την περίοδο στην Ισπανία 1,5 εκατομμύριο ακίνητα δεν μπορούν να πωληθούν ή οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να αποπερατώσουν την ανέγερσή τους. Αυτό το άνοιγμα χάσκει ως άβυσσος απειλώντας να «καταπιεί» την ισπανική οικονομία, συγκριτικά με τα αντίστοιχα στοιχεία των ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, των οποίων ο πληθυσμός είναι 6,5 φορές μεγαλύτερος από της Ισπανίας, ο αριθμός των αδιάθετων ή μη αποπερατωθέντων κατοικιών ανέρχεται στα 2,43 εκατομμύρια. Σε πρόσφατο ρεπορτάζ της η εφημερίδα «Wall Street Journal» εκτιμούσε ότι με βάση την εικόνα των ΗΠΑ οι 1,5 εκατ. αδιάθετες κατοικίες στην Ισπανία είναι σαν να διατίθενται προς πώληση στην ουσία 15 εκατομμύρια κατοικίες για τον ισπανικό πληθυσμό. Ταυτόχρονα, στην ιβηρική χώρα καλπάζει και ο αριθμός των κατασχέσεων, ο οποίος έχει τριπλασιασθεί το τελευταίο τρίμηνο. Εκτιμάται ότι καθημερινά οι δικαστικές αρχές εκδίδουν αποφάσεις για 120 κατασχέσεις κατοικιών. Σχετικά με τη «φούσκα» των ακινήτων και την επιδείνωση που θα ακολουθήσει περισσότερο «εύγλωττος» είναι ο δείκτης αποτίμησης των τιμών των κατοικιών που συντάσσει το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικών Ερευνών.

Ο δείκτης τιμών έχει υποχωρήσει 11,2% το 2011 και συνολικά 21,7% από την εκτίναξή του στα ύψη το 2007. Αν και η «φούσκα» ακινήτων είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη, οι τιμές έχουν μειωθεί μόνο κατά το ένα πέμπτο έως σήμερα, τάση που δείχνει ότι επίκειται νέα πτωτική πορεία. Σε αυτό το σημείο εμπλέκονται οι τράπεζες και κυρίως τα περιφερειακά ταμιευτήρια, γνωστά ως cajas. Όπως έγινε γνωστό η ισπανική κυβέρνηση υποχρεώνει τα cajas να προχωρήσουν εφέτος σε διαγραφές των χαρτοφυλακίων τους ακινήτων της τάξης των 50 δισ. ευρώ. Οι διαγραφές αυτές όμως αποτελούν μικρό τμήμα των συνολικών που θα χρειαστούν μέχρι να ισορροπήσει η αγορά κατοικιών. Οι επίσημες εκτιμήσεις της ισπανικής κυβέρνησης βασίζονται σε υποθέσεις περί ήπιας πτώσης των τιμών των ακινήτων και ταχείας ανάκαμψης της οικονομίας. Τις υποθέσεις αυτές αμφισβητούν οι αγορές λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Ισπανίας. Το πιστωτικό ίδρυμα υπολογίζει την αξία του συνόλου των κατασκευαστικών δανείων στα 400 δισ. ευρώ, εκ των οποίων αμφισβητείται εάν μπορούν να εξυπηρετηθούν τα 176 δισ. ευρώ, ενώ ήδη δάνεια 31,6 δισ. ευρώ έχουν «παγώσει». Η συνέχεια βρίσκεται στα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat, τα οποία δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος του «τοξικού» χρέους της χώρας εντοπίζεται στον ιδιωτικό τομέα. Στο τέλος του 2010 το χρέος του ισπανικού ιδιωτικού τομέα, δηλαδή των νοικοκυριών και των μη χρηματοπιστωτικών εταιριών, αντιστοιχούσε στο 227,3% του ΑΕΠ. Προς τα παρόν τα στοιχεία του 2011 δεν είναι γνωστά, άλλα δεν προβλέπεται αξιοσημείωτη μείωση.