Δεν είναι, όμως, μόνο η κατοικία και το επαγγελματικό ακίνητο που βρίσκεται στη δίνη της κρίσης. Απώλειες υπάρχουν και στην αγορά οικοπέδων, τόσο σε επίπεδο τιμών όσο και επίπεδο ζήτησης. Ειδικότερα, οι αγοραπωλησίες γης είναι πλέον ελάχιστες, είτε αφορούν αγροτεμάχια είτε οικόπεδα εντός σχεδίων πόλεως. Ελαφρά καλύτερη – αν και σοβαρά μειωμένη σε σχέση με το παρελθόν – εμφανίζεται η κατάσταση σε ότι αφορά στα εκτός σχεδίου γήπεδα που βρίσκονται στην Αττική και σε περίχωρα μεγάλων πόλεων. Η μικρή κινητικότητα σε ότι αφορά την αγορά γης θεωρείται λογικό επακόλουθο της κρίσης στην οικοδομή, αφού οι εργολάβοι που αποτελούσαν τους κύριους αγοραστές διστάζουν να προχωρήσουν σε νέες επενδύσεις ή συμφωνίες αντιπαροχής. Από την άλλη, επιφυλακτική στάση τηρούν και οι οικοπεδούχοι βλέποντας τα ποσοστά αντιπαροχής και τις προσφερόμενες τιμές πώλησης να μειώνονται. Δεδομένου μάλιστα ότι τα οικόπεδα δεν απαιτούν δαπάνες συντήρησης ή άλλα έξοδα, οι ιδιοκτήτες τους μεταθέτουν για αργότερα την εκποίησή τους όταν η κατάσταση θα βελτιωθεί. Ωστόσο, η αύξηση της φορολογίας στην ακίνητη περιουσία εκτιμάται πως θα δημιουργήσει πιέσεις σε πολλούς απ’ αυτούς και κυρίως σε όσους δεν διαθέτουν την αναγκαία ρευστότητα.