Το Παρίσι ανακηρύχθηκε η καλύτερη πόλη για την πραγματοποίηση επενδύσεων ανάπτυξης φοιτητικών εστιών και κατοικιών, αναφέρει νέα έρευνα της Knight Frank, που διαπιστώνει την υποχώρηση της ελκυστικότητας του Λονδίνου, λόγω του υψηλού κόστους διαβίωσης, που έχει αποτρέψει ορισμένους φοιτητές από την απόφαση της εγκατάστασής τους στη βρετανική πρωτεύουσα. Ασφαλώς, η πραγματικότητα αυτή έχει ουσιαστικά απλώς περιορίσει το ποσοστό της αύξησης των φοιτητών, κάτι που αποδεινύεται από τη σταθερή άνοδο του αριθμού των φοιτητών και συνεπώς και των στεγαστικών αναγκών στην πόλη. Η Knight Frank διαπιστώνει ότι η χαλάρωση των εμπορικών περιορισμών, το άνοιγμα των συνόρων και η παγκοσμιοποίηση των οικονομιών έχουν καταστήσει και την εκπαίδευση ένα παγκόσμιο αγαθό, με αποτέλεσμα να αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των διεθνών φοιτητών, τάση η οποία αναμένεται ότι θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Κυριότερη αιτία είναι η άνοδος της μεσαίας τάξης στις αναδυόμενες οικονομίες, ιδίως εκείνες της Ασίας, αλλά και η ανάδυση μιας νέας «γενιάς του Διαδικτύου», η οποία είναι καλύτερα πληροφορημένη, σε σχέση με τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες που της παρουσιάζονται. Σύμφωνα με την έρευνα της βρετανικής εταιρείας παροχής υπηρεσιών ακινήτων, μετά το Παρίσι, η πιο ελκυστική πόλη για τους επενδυτές θεωρείται η Βιέννη, ενώ ακολουθούν το Δουβλίνο και η Βαρκελώνη.

Η εξαγορά του οίκου Valentino από τον Εμίρη του Κατάρ Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θάνι προς 700 εκατομμύρια ευρώ, είναι μια από τις δεκάδες επενδύσεις που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια το μικροσκοπικό- έχει έκταση μόλις 11.400 τετ. χλμ- εμιράτο του Κόλπου. Το κρατικό επενδυτικό ταμείο με διαθέσιμο της τάξεως των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, είναι σε θέση να αγοράσει ό,τι επιθυμεί η καρδιά της οικογένειας του Εμίρη, η οποία κυβερνά το Κατάρ εδώ και 150 χρόνια. Τράπεζες, επιχειρήσει, ακίνητα, ξενοδοχεία, ομάδες και έργα τέχνης είναι μερικές από τις επενδύσεις που έχει κάνει το Κατάρ, το οποίο βασίζεται στα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου που διαθέτει. Μέσω επενδυτικών εταιρειών το Κατάρ αγοράζει οτιδήποτε προσφέρεται προς πώληση αρκεί να ανταποκρίνεται στο ύφος των ιδιοκτητών του. Όπως το 2010 που το ιστορικό πολυκατάστημα του Λονδίνου Harrods πέρασε στα χέρια της Qatar Holding αντί του ποσού των 1,7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αλλά δεν είναι η μοναδική επένδυση στο Λονδίνο, Πριν από λίγες ημέρες εγκαινιάστηκε το Σάρντ, ένας ουρανοξύστης με ύψος 309,6 μέτρα και το οποίο θα ανοίξει τις πόρτες του για το κοινό το Φερβουάριο του 2013. Το 95% του κτιρίου ανήκει στο Κατάρ.

Στις επενδύσεις του Εμίρη συγκαταλέγονται μεγάλο μερίδιο των μετοχών της Barclays αλλά και τα Τσέλσι Μπάρακς, όπου σε 52 στρέμματα θα ανεγερθούν κατοικίες, γραφεία και συνεδριακά κέντρα. Καταλυτικός είναι ο ρόλος της Μόζα, πριγκίπισσας και δεύτερης γυναίκας του Εμίρη, η οποία τον επηρεάζει σε πολλές επενδύσεις, κυρίως με όσες έχουν να κάνουν με τη μόδα και την τέχνη. Όσον αφορά τις επενδύσεις σε εταιρείες, τους ανήκει το 26% της αλυσίδας σουπερμάρκετ Sainsbury΄s, της τρίτης σε μέγεθος στη Βρετανία, και το 20% του χρηματιστηρίου του Λονδίνου (London Stock Εxchange). Η βασιλική οικογένεια του Κατάρ έχει μερίδιο της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse, της Volkswagen, του γαλλικού εκδοτικού ομίλου Lagardere (Larousse, «ΡarisΜatch», «Εlle».), Τραπεζών στη Μέση Ανατολή και στην Κίνα. Οι επενδύσεις τους δεν σταματούν όμως εδώ. Στη μακρινή κατασκευάζουν ένα πεντάστερο ξενοδοχειακό συγκρότημα στο παραδεισένιο νησάκι Κάγιο Λάργκο. Φυσικά, ούτε το ποδόσφαιρο θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορο τον Εμίρη. Το επενδυτικό ταμείο του Κατάρ κατάφερε να επενδύσει 160 εκατομμύρια ευρώ στη Μπαρτσελόνα πείθοντας την ομάδα να βάλει για πέντε χρόνια τη διαφήμιση του Qatar Foundation στη φανέλα των μπλαουγκράνα . Στα 111 χρόνια της Μπαρτσελόνα οι φανέλες δεν είχαν διαφήμιση παρά μόνο το λογότυπο της Unicef προσφέροντας της μέρος των εσόδων.

Την ύπαρξη κινητικότητας εκ μέρους της τουρκικής επιχειρηματικής κοινότητας, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη και κυρίως το real estate στο εμπορικό και το τουριστικό πεδίο, επιβεβαιώνουν και πληροφορίες απο επίσημες πηγές. Συγκεκριμένα, σε μία περίπτωση, ο τουρκικός όμιλος «Astsioglou» φέρεται να διερευνά την πιθανότητα να αγοράσει ακίνητο στη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να ανεγείρει μεγάλο εμπορικό κέντρο. «Pronto» Ανοικτό το ενδεχόμενο να δραστηριοποιηθεί στη συμπρωτεύουσα αφήνει, επίσης, και ο επιχειρηματίας Αλί Οναρά, του τουριστικού ομίλου «Pronto», παρά το γεγονός ότι η απόπειρα που επιχείρησε δεν τελεσφόρησε. Ο επιχειρηματίας διαπραγματεύτηκε την αγορά ενός παλαιού νεοκλασικού κτιρίου στη συμβολή των οδών Ερμού και Αγίας Σοφίας, στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, αλλά το deal «έσπασε» ύστερα από τέσσερις μήνες συζητήσεων, διότι ενώ η αρχική απαίτηση του πωλητή ήταν στα 5 εκατ. ευρώ, μόλις έγινε γνωστή η προέλευση του επενδυτή, η τιμή ανέβηκε στα 7 εκατ. ευρώ και κατόπιν στα 9 εκατ. ευρώ. «Ο στόχος του επενδυτή ήταν να μετατρέψει το κτίριο σε ξενοδοχείο μπουτίκ», τονίστηκε

Το 2008, η τιμή του αργού πετρελαίου ξεπέρασε τα 100 δολάρια το βαρέλι. Την ίδια περίοδο, από το Μεξικό μέχρι το Μπαγκλαντές και από την Κίνα μέχρι την Αίγυπτο, ξέσπασαν ταραχές με αιχμή τη ραγδαία αύξηση της τιμής βασικών ειδών διατροφής. Στον Περσικό Κόλπο, που εξαρτάται από την εισαγωγή τροφίμων, ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε τότε στο 16%. Το Δεκέμβριο, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών προειδοποίησε ότι οι τιμές των τροφίμων ξεπέρασαν και αυτές του 2008. Αυτή τη φορά, οι πλούσιες αραβικές χώρες - με πρώτες τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα- αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, χρησιμοποιώντας έσοδα από την πώληση πετρελαίου για να αγοράσουν τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις σε αφρικανικές χώρες, όπως η Αιθιοπία, το Σουδάν και η Κένυα. Τον περασμένο Νοέμβριο, ο όμιλος Τζενάν με έδρα το Αμπού Ντάμπι επένδυσε περισσότερα από 500 εκατομμύρια δολάρια σε εκτάσεις στην Αίγυπτο, στο Σουδάν, στην Αιθιοπία και στην Τανζανία. Στην περίπτωση της Αιγύπτου, μόνο το 50% της συγκομιδής θα παραμένει στη χώρα, ενώ το άλλο 50% θα μεταφέρεται στον Περσικό για κατανάλωση από τον ντόπιο πληθυσμό. Τα οφέλη είναι πασιφανή και για τις δύο πλευρές: οι αραβικές χώρες γεμίζουν τις αποθήκες τους ενόψει πιθανής κρίσης, ενώ οι αφρικανικές χώρες γεμίζουν τα ταμεία τους. Εξίσου προφανή όμως είναι και τα προβληματικά σημεία τέτοιων συμφωνιών, καθώς η Αιθιοπία για παράδειγμα, είναι η πρώτη χώρα που έρχεται στο μυαλό κάποιου σε μια συζήτηση γύρω από τον υποσιτισμό. Κάποιοι μιλούν για «αρπαγή αφρικανικής γης» από τους Αραβες και αναζητούν τρόπους να διασφαλιστεί ότι σε περίπτωση νέας επισιτιστικής κρίσης, οι χώρες αυτές δεν θα «γονατίσουν». «Δεν είναι μόνο η αύξηση στις τιμές των τροφίμων που ανησύχησε κάποιες από τις χώρες του Περσικού. Είναι και το γεγονός ότι, την ίδια ώρα, πολλοί μεγάλοι εξαγωγείς τροφίμων αποφάσισαν να επιβάλουν απαγόρευση των εξαγωγών σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν χαμηλές τις τιμές», εξηγεί ο αναλυτής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας Ντέιβιντ Χόλαμ. «Αυτό που φοβούνταν λοιπόν [οι Αραβες] ήταν τόσο οι υψηλές τιμές αυτές καθαυτές, αλλά και το ενδεχόμενο να μην μπορούν να διασφαλίσουν προμήθειες τροφίμων έναντι οποιουδήποτε ποσού. Σε αναζήτηση της χρυσής τομής, που θα καλύψει τις ανάγκες και των δύο πλευρών, κάποιες ΜΚΟ προτείνουν μια άλλη - πιο εύλογη- στρατηγική: την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής τροφίμων, με έξωθεν βοήθεια, στις χώρες του Περσικού Κόλπου και ιδιαίτερα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στο Κατάρ.