Όλα τα δεδομένα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι αγοραπωλησίες την τρέχουσα χρονιά θα πέσουν κάτω απο το ψυχολογικό όριο των 20.000 συναλλαγών. Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών θα λειτουργήσει αρνητικά τόσο στην προσφορά, όσο και στην ψυχολογία. Ταυτόχρονα, αρνητική επίδραση θα έχει στην αγορά κατοικίας και ο νέος φόρος υπεραξίας, ο οποίος επιβάλλει στον πωλητή φόρο 15% στη διαφορά μεταξύ της τιμής κτήσης και της τιμής πώλησης του ακινήτου, με περισσότερο ζημιωμένους τους ιδιοκτήτες που έχουν στην κατοχή ακίνητα για πολλά χρόνια. Αντίστοιχα, αρνητική επίδραση στη ζήτηση θα έχουν και οι μειώσεις των εφάπαξ και των συντάξεων, που θα έχουν ως αποτέλεσμα την απόσυρση από την αγορά κατοικίας αρκετών υποψήφιων αγοραστών που πλησιάζουν την ηλικία συνταξιοδότησης. Στο παρελθόν, τα εν λόγω εφάπαξ διοχετεύονταν, σε πολλές περιπτώσεις, προς την κατεύθυνση της αγοράς ακινήτων. Η δε επικείμενη μείωση του φόρου μεταβίβασης από το 10% στο 3% δεν προβλέπεται να τονώσει τις αγοραπωλησίες.

Περαιτέρω μειώσεις αναμένεται να καταγράψουν οι τιμές των κατοικιών κατά το 2014, καθώς, όπως αναφέρουν επαγγελματίες του κλάδου, πολύ δύσκολα θα υπάρξουν επαρκείς λόγοι στην αγορά για την ανακοπή της πτωτικής πορείας των αξιών. Οπως προκύπτει από τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος και συγκεκριμένα από την ενδιάμεση έκθεση για τη νομισματική πολιτική, σήμερα, η μέση περίοδος αναμονής για τη διάθεση των προσφερόμενων προς πώληση ακινήτων εκτιμάται ότι αγγίζει πλέον τους 12 μήνες, έναντι πέντε μηνών στις αρχές του 2009. Μάλιστα, η εικόνα στην αγορά όχι μόνο δεν σταθεροποιείται, αλλά επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο, καθώς μόλις πριν από δύο μήνες, η ίδια η ΤτΕ έκανε λόγο για μέσο χρόνο αναμονής της τάξεως των 10 μηνών. Αντίστοιχα, η έκπτωση επί της αρχικής ζητούμενης τιμής διαμορφώνεται σε 21,5% κατά μέσον όρο, όταν στις αρχές του 2009 η μέση έκπτωση δεν ξεπερνούσε το 12,6%. Εν τω μεταξύ, επισήμως, οι τιμές πανελλαδικά έχουν σημειώσει συνολική πτώση της τάξεως του 40% κατά μέσον όρο από την αρχή της κρίσης μέχρι το τέλος του 2013. Ωστόσο, στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα, δηλαδή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η πτώση των τιμών είναι μεγαλύτερη. Παρ’ όλα αυτά, ελάχιστα ακίνητα βρίσκουν νέους ιδιοκτήτες. Ενδεικτική είναι η κατάσταση που επικρατεί π.χ. στα βόρεια προάστια της Αττικής, όπου, σύμφωνα με στοιχεία της RE/MAX Αθμονον (μέλος του δικτύου μεσιτικών γραφείων της RE/MAX), το ποσοστό των κατοικιών που έχουν πωληθεί σε σχέση με το σύνολο που διατίθενται στην αγορά κυμαίνεται από 3% μέχρι 11%, δείγμα της έλλειψης ζήτησης. Μάλιστα, η απογοητευτική αυτή εικόνα δεν εμφανίζει βελτίωση, παρά το γεγονός ότι όλο και περισσότερα ακίνητα πωλούνται σε τιμές κάτω της αντικειμενικής αξίας.

Το δημόσιο γεμίζει το ταμείο της Eurobank Properties. Η ΕΥΠΡΟ υπολογίζει ότι τα έσοδα του ομίλου θα αυξηθούν κατά τη φετινή χρονιά κατά 20,5 εκατ. ευρώ, σε δωδεκάμηνη βάση από την απόκτηση νέων ακινήτων. Παράλληλα, το ποσό των 193 εκατ. ευρώ που θα αντλήσει η Eurobank Properties από την ΑΜΚ, θα διατεθεί, μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, για την υλοποίηση νέων επενδύσεων. Οι συγκεκριμένες επενδύσεις, όπως επισημαίνεται, αναμένεται να ενισχύσουν περαιτέρω τα έσοδα από μισθώματα του ομίλου αλλά και το χαρτοφυλάκιο ακινήτων σε τιμές κτήσης, που μακροπρόθεσμα θα μπορούσαν να αποδώσουν σημαντικές υπεραξίες. Πρόκειται για τα 14 κρατικά κτήρια που αγόρασε η ΕΥΠΡΟ τον Οκτώβριο προς 145,81 εκατ. και θα αποφέρουν στην εταιρεία αρχικό ετήσιο μίσθωμα ύψους 14,06 εκατ. ευρώ. Το Δημόσιο ως ο μισθωτής των συγκεκριμένων ακινήτων για 20 χρόνια, θα διαθέτει περιορισμένο δικαίωμα καταγγελίας που μπορεί να εξασκήσει σε συγκεκριμένες μόνο περιόδους και μέχρι 15% του συνολικού ποσού των ετησίων μισθωμάτων για όλα τα συμβόλαιο μίσθωσης των εν λόγω ακινήτων. Όπως αναφέρει η εισηγμένη, οι λειτουργικές δαπάνες ανήκουν στο Δημόσιο, ενώ για τα έξοδα συντήρησης μεγάλης κλίμακας ευθύνεται η ΕΥΠΡΟ. Ταυτόχρονα, το κόστος ασφάλισης επιβαρύνει μόνο κατά ένα μικρό μέρος τον μισθωτή. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η συναλλαγή θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του Ιανουαρίου, καθώς απαιτείται η ολοκλήρωση διαδικαστικών εκκρεμοτήτων.

Ιστορίες καθημερινής τρέλλας εκτυλλίσονται με την πώληση δημόσιας γης καθώς το ΤΑΙΠΕΔ βγάζει στο "σφυρί" εκτάσεις οι οποίες είναι διεκδικούμενες απο ιδιώτες ή για τις οποίες ισχύει απαγόρευση δόμησης. Μία απο αυτές τις απίστευτης προχειρότητας ιστορίες αποκαλύφτηκε πρίν απο λίγες ώρες όταν έγινε γνωστή η πρόθεση να πουληθεί μία παραλιακή έκταση 55 στρεμμάτων στο νησί της Τήνου. Απο την αντίδραση των τοπικών αρχών προέκυψε ότι:

Πρώτον, η έκταση βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη μεταξύ του Δημοσίου και ιδιωτών, που μάλιστα διαθέτουν και κτίσματα επί της έκτασης αυτής. Εκείνοι που ήρθαν στο πλευρό του Ελληνικού Δημοσίου κατέθεσαν ότι η χερσόνησος είναι κοινόχρηστη αφού ανέκαθεν ήταν ελεύθερη στην κοινή χρήση κυνηγών, ψαράδων, περιπατητών, κολυμβητών και άλλων.

Δεύτερον , η περιοχή είναι στα όρια με τις δεσμεύσεις που έχει επιβάλλει το Συμβούλιο της Επικρατείας

Τριτο , με βάση το Χωροταξικό της Τήνου, από 27-2-2003, για τη συγκεκριμένη χερσόνησο προβλέπεται εν μέρει απαγόρευση κάθε δόμησης (ζώνη 2(3α.6)7) και εν μέρει (ζώνη 2(3α.1)β23) έγκριση αρχαιολογικής υπηρεσίας και σειρά περιορισμών, χώρια η απόσταση από τη γραμμή αιγιαλού.

Και τα εύλογα ερωτήματα που τίθενται είναι : "Θα έλθει, δηλαδή, ο επενδυτής να εμπλακεί σε δίκη που δεν έχει τελειώσει, με την προσδοκία να κτίσει όταν «με το καλό» κερδίσει και αν κερδίσει; Και τί θα γίνει αν κριθεί τελικά ιδιωτική; Θα τη μοιράσουν ο επενδυτής και οι διεκδικητές της, με την ευλογία του ΤΑΙΠΕΔ;"