Αλλαγές στη φορολογία κεφαλαίου, με στόχο την πλήρη κατάργηση του φόρου στις μεταβιβάσεις ή τη μείωση τουλάχιστον κατά 50% των σημερινών επιβαρύνσεων, σχεδιάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, εν όψει του νέου κύκλου διαπραγμάτευσης που θα ανοίξει τον επόμενο μήνα με την τρόικα. Στο πλαίσιο αυτό, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών θα θέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την τρόικα την ελάφρυνση των μεταβιβάσεων, έχοντας στην ατζέντα δύο προτάσεις: είτε την πλήρη κατάργηση του φόρου είτε τη μείωσή του ακόμη και έως 50%. Συγκεκριμένα, η πρώτη πρόταση προβλέπει την πλήρη κατάργηση του φόρου από το 2014 σε κάθε μεταβίβαση (αγροτεμάχια, βοσκότοποι, κατοικίες, επαγγελματική στέγη, οικοδομή κ.λπ.).

Τελικά ποιός δουλεύει ποιόν; Σε μία χώρα βυθισμένη στην ύφεση. Σε μία χώρα που η αγορά ακινήτων και η οικοδομή διαλύονται. Σε μία χώρα που σχεδόν 1.000.000 ιδιοκτήτες κινδυνεύουν άμεσα να χάσουν τα ακίνητα τους και που άλλοι τόσοι , σε βάθος 2-3 χρόνων , λόγω των δανείων και της υπερφορολόγησης αντιμετωπίζουν τον ίδιο κίνδυνο. Σε μία χώρα που η ιδεολογία των ανθρώπων που την κυβερνούν είναι το πως θα δωρίσουν στα ντόπια και στα εισαγόμενα "κοράκια" ( η σύγχρονη  λέξη που χρησιμοποιείται  είναι : "επενδυτές") το κόπο , το αίμα και τον ιδρώτα ολόκληρων γενεών .

Σε αυτή τη χώρα λοιπόν , αυτοί που την διαφεντεύουν ,  προσπαθούν να προβάλλουν την αγορά ενός (!) σπιτιού απο μία Κινέζα ως την απαρχή της στροφής ...του επενδυτικού ενδιαφέροντος απο το εξωτερικό! Και καλά, οι άνθρωποι αυτοί εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους. Υπάρχουν όμως και εκείνοι , που καταπίνουν αμάσητα τα παραμύθια και προβάλλουν την απόφαση της ...κινέζας ως μείζον οικονομικό γεγονός. Διάβασα προσεκτικά όλα τα σχετικά ρεπορταζ που δημοσιεύτηκαν τις τελευταίας μέρες στα έντυπα και στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ  και απόρησα με την ευκολία με την οποία έγινε η "δημοσιογραφική αξιοποίηση" του θέματος . Τελικά , κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τελικά ή θεωρούν ότι έχουν το "θεϊκό χάρισμα" να μας ...δουλεύουν ή ότι  είναι πεισμένοι ότι απευθύνονται σε ένα κοινό ηλιθίων.

Σήμερα, η αγορά ακινήτων κινδυνεύει με πλήρη διάλυση. Για την μεσαία τάξη , η ακίνητη περιουσία απο "καταφύγιο" έχει μετατραπεί σε "κολαστήριο". Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που έβγαζαν το ψωμί τους απο την αγορά ακινήτων και την οικοδομή ( απλοί εργάτες, εργολάβοι , μεσίτες αλλά και έμποροι και βιοτέχνες ) είναι "στο δρομο" και πολύ δύσκολα θα εμπιστευτούν στο μέλλον την συγκεκριμένη αγορά. Δεκάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες ξυπνάνε και κοιμούνται με το άγχος της κατάσχεσης . Για όλους αυτούς , το ακίνητο είναι πλέον , βραχνάς , πηγή δεινών και μία θανάσιμη  επιλογή.

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν χαθεί για την αγορά ακινήτων και πολύ δύσκολα θα την εμπιστευτούν πάλι. Κοντολογίς τα δεινά που πέρασαν και περνούν τους έχουν κάνει να γυρίσουν την πλάτη στη γη και στο τούβλο. Χωρίς αυτούς τους ανθρώπους όμως και χωρίς την εμπιστοσύνη τους η αγορά ακινήτων δεν πρόκειται να ανακάμψει.  Όσες κινέζες και αν αγοράσουν τριάρια στα Σπάτα, όσα "κοράκια" και αν αρπάξουν σπίτια και οικόπεδα , όσα funds και αν "βουτήξουν" εκτάσεις φιλέτα δεν θα είναι αρκετά για να οδηγήσουν σε "ανάσταση" της αγοράς.

Και για του λόγου το αληθές υπάρχει το ισπανικό μοντέλο που προσπαθούν να μας επιβάλλουν με τη μέθοδο της... Κινέζας. Στην Ισπανία λοιπόν η κληρονομιά του του  "μοντέλου  της Κινέζας"  σημαίνει :

Εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα σπιτιών εγκαταλελειμένα .

Εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα μισοτελειωμένων συγκροτημάτων που περιμένουν την μπουλντόζα.

Οικολογικά εγκλήματα.

Εκατοντάδες εξώσεις που  δίνουν υλικό για τις ευρωπαϊκές εκδοχές των παραγκουπόλεων.

Το ελληνικό "θαύμα" της αγοράς ακινήτων δεν βασίστηκε ούτε στους επώνυνους έλληνες και ξένους επιχειρηματίες ούτε στους ξένους. Η ελληνική αγορα ακινήτων με τα υψηλότερα ποσοστά ιδιοκατοίκησης στον κόσμο στηρίχθηκε στον έλληνα εργαζόμενο  στην ελληνική μεσαία τάξη και στον ομογενή . Γεννήθηκε  απο την επιθυμία του απλού έλληνα να αποκτήσει κεραμίδι . Ανδρώθηκε  απο την προσδοκία του  να αποκτήσει ένα επιπλέον εισόδημα απο το νοίκι του μαγαζιού και της γκαρσονιέρας. Ορίμασε απο την ανάγκη να "παραδώσει" τους κόπους της ζωής του στην επόμενη γενιά.

Αυτή τη διαδικασία , οι κυβερνώντες , έχουν προσπαθήσει να ανατρέψουν και σε σημαντικό βαθμό το έχουν πετύχει. Αν έστω αυτή και αυτή την ύστατη στιγμή θέλουν να περιορίσουν την ζημιά που έχουν κάνει , υπάρχει τρόπος: αντι να επιστρατεύουν "κινέζες" και "κοράκια" να ξεκινήσουν αγώνα για να επανέλθει η εμπιστοσύνη και η σιγουριά του έλληνα στο ακίνητο. Να σταματήσουν εδώ και τώρα το φορολογικό προγκρομ και να ακολουθήσουν πολιτική ενίσχυσης της αγοράς. Με απλά λόγια να κάνουν ότι ακριβώς έκαναν οι πολιτικοί τους προπάτορες για να κινήσουν το "τραίνο της οικοδομής". Κυρίως όμως θα πρέπει  να σταματήσουν να μας δουλεύουν. Το πιό πιθανό όμως είναι , ότι οι  σύγχρονοι  "αφέντες του τόπου "     έχουν μελετήσει ενδελεχώς  το "μοντέλο Μαυροκορδάτου" και  προσδοκούν τύχουν  ανάλογης μεταχείρισης. Υπενθυμίζεται ότι , ο "εισαγόμενος" Φαναριώτης  ,    κατάφερε να "αγιοποιηθεί" απο την επίσημη  ιστορία , που  "λησμόνησε" να αναφέρει ότι  αυτός και και τα εγχωρία "τσιράκια" του,  έφαγαν τα λεφτά των δανείων της επαναστατημένης Ελλάδας και  παράδωσαν τη χώρα βορά στον "ξένο παράγοντα"  προκαλώντας  διχασμό και  εμφύλιο την ώρα που ο Ιμπραήμ απειλούσε την ελληνική επανάσταση .  Και έτσι αντί για ανάθεμα στήθηκαν  για αυτούς και τους συνεργάτες του ανδριάντες σε πλατείες.

Μετά το μαστίγιο έρχεται και το καρότο. Μετά την υπερφορολόγηση των ακινήτων απο το υπουργείο Οικονομικών διαρέεται ότι ακολουθεί η μείωση του φόρου μεταβίβασης. Ο σχεδιασμός είναι να μειωθεί ο Φόρος Μεταβίβασης Ακινήτων κατά τουλάχιστον 50% και να φθάσει στον αντίστοιχο ευρωπαϊκό μέσο όρο που δεν ξεπερνάει το 4%-5%. Πρόσφατα και ο υφυπουργός Οικονομικών είχε αναφερθεί στη Βουλή στο ενδεχόμενο μείωσης του φόρου μεταβίβασης χωρίς ωστόσο να προσδιορίσει το πότε ακριβώς θα γίνει αυτό. Είναι προφανές ότι η μείωση στον φόρο μεταβίβασης θα αποφασιστεί συνδυαστικά με τις αλλαγές που σχεδιάζονται στη φορολογία ακινήτων από 1η Ιανουαρίου 2014. Ο ενιαίος φόρος θα εφαρμοστεί με 33 διαφορετικούς συντελεστές και κερδισμένοι θα είναι εκείνοι που έχουν ένα διαμέρισμα σε περιοχή με την τιμή ζώνης που βρίσκεται το ακίνητο να μην ξεπερνά τις 2.000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. Το εύλογο ερώτημα είναι ποιοί θα επωφεληθούν απο την μείωση αυτή. Σίγουρα όχι η μεσαία τάξη και η μεγάλη μάζα των μικροϊδιοκτητών αφού δεν υπάρχουν χρήματα για να αγοράσει κάποιος ένα ακίνητο. Αυτή η κίνηση είναι ένα ακόμα πριμ στα "κοράκια" -έλληνες και ξένους- που καιροφυλακτούν να αποκτήσουν περιουσίες για ένα κομάτι ψωμί. Όλα τα υπόλοιπα είναι ...παραμύθια της Χαλιμάς

Η ανακίνηση θέματος κατάργησης της απαγόρευσης πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία είναι προμελετημένη κίνηση. Διευκολύνει τους νέους κατόχους των δανείων να κινητοποιήσουν τον μηχανισμό της κατάσχεσης, ο οποίος θα επιφέρει ραγδαία υποτίμηση της αξίας των ακινήτων. Σήμερα οι αξίες πέφτουν χωρίς να γίνονται πράξεις, δηλαδή συγκρατούνται... φαντασιακά! Όταν αρχίσουν, έστω περιπτωσιολογικά, οι κατασχέσεις, θα δημιουργηθεί νέα μονάδα σύγκρισης με τις αγοραίες τιμές. Η υποτίμηση των ακινήτων θα αποτελέσει νέα ευκαιρία για αγορές από ξένους σε εξευτελιστικές τιμές. Η JP Morgan συνιστά στους επενδυτές - πελάτες της να τοποθετηθούν στην ελληνική αγορά ακινήτων (τη θεωρεί τρίτη διεθνώς επικερδή τοποθέτηση) και μάλιστα τους καλεί να πάρουν δάνειο από ελληνικές τράπεζες ώστε να επωφεληθούν από το ενδεχόμενο επιστροφής της χώρας στη δραχμή, για το οποίο, φυσικά, κερδοσκοπεί ασύστολα η JP Morgan . Φυσικά, τα "κοράκια" δεν ενδιαφέρονται για τα δυάρια στην πλατεία Αμερικής, αλλά για ακίνητα-φιλέτα, εμπορικά ή με προοπτικές τουριστικής εκμετάλλευσης ή πολυτελείς κατοικίες. Αλλά, για να πέσουν οι τιμές, ακόμη και σε αυτά τα ακίνητα, πρέπει να υπάρξει συνολική "διόρθωση", δηλαδή υποτίμηση της αγοράς ακινήτων.

Η υπερφορολόγηση των ακινήτων, όπως και η εκπτώχευση χιλιάδων νοικοκυριών, είναι δύο παράγοντες που επενεργούν στην αύξηση της προσφοράς και εμμέσως στην υποτίμηση των αξιών. Μέχρι στιγμής, εξ αντικειμένου, η μεγάλη προσφορά κρατικών ακινήτων σε χαμηλές αξιολογήσεις λειτουργεί ως μαγνήτης για τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Όταν, όμως, έρθει η ώρα τα funds να διεκδικήσουν τα δάνεια για τα υποθηκευμένα ακίνητα που έχουν αγοράσει από τις ελληνικές τράπεζες, τότε η κατάσταση θα αλλάξει. Και είναι πιθανό να αναπτυχθούν κινήματα αντίστασης, όπως στην Ισπανία.

Η κατοικία, και μάλιστα η πρώτη, αποτελεί ιερό καταφύγιο για τον Έλληνα. Συμβολοποιεί κόπους ετών, κοινωνικό στάτους, αλλά και στοιχειώδη διασφάλιση μέσα σε μια οικονομία που συνεχώς διαλύει την προσωπική και τη συλλογική υπόσταση των πολιτών. Τότε ίσως αποδειχτεί το μοιραίο λάθος για την τρόικα... Προκαλεί ερωτήματα η στάση της κυβέρνησης να ανακινεί θέμα κατασχέσεων. Πάει γυρεύοντας; Είναι τόσο δεσμευμένη να εκτελέσει κι αυτό το "συμβόλαιο"; Μπορεί και ν' ακολουθεί την τακτική του Χότζα, ο οποίος απειλούσε με τα χειρότερα, ώστε τελικώς να γίνουν αποδεκτά με... ικανοποίηση τα κακά! Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι κατασχέσεις των ακινήτων δημιουργούν νέα πραγματικότητα . Είναι τόσο μεγάλος ο δογματισμός και η αδηφαγία των πιστωτών, ώστε στην υπερβολή τους προχωρούν σε κατάσχεση ακόμη και εις βάρος της... κοινής λογικής!