Ταχύτερες διαδικασίες για την επίλυση φορολογικών διαφορών ενεργοποιεί το υπουργείο Οικονομικών, βάζοντας παράλληλα «φρένο» στις μαζικές προσφυγές στα διοικητικά δικαστήρια από τους φορολογουμένους που αμφισβητούν πρόσθετους φόρους και πρόστιμα που τους επιβλήθηκαν μετά από φορολογικό έλεγχο. Οι φορολογούμενοι υποχρεούνται, πριν από τη προσφυγή στη Δικαιοσύνη, να περάσουν πρώτα από μια νέα διοικητική διαδικασία επανεξέτασης της φορολογικής διαφοράς. Συγκεκριμένα οφείλουν να ασκήσουν ενδικοφανή προσφυγή στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών και να πληρώσουν άμεσα το 50% των αμφισβητούμενων ποσών. Με τις νέες διατάξεις καθίσταται απαράδεκτη η άσκηση ένδικου μέσου (προσφυγής) απευθείας στα δικαστήρια, εάν προηγουμένως δεν έχει εξαντληθεί η διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής η οποία καταλήγει στην έκδοση νέας πράξης από την αρμόδια υπηρεσία που την εξετάζει. Ο φορολογούμενος μπορεί να ασκήσει προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια, εάν αμφισβητεί τη νέα αυτή πράξη. Μόνο στην περίπτωση που υφίσταται ανεπανόρθωτη βλάβη για τον φορολογούμενο η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δύναται να αποφασίσει, ύστερα από σχετικό αίτημά του που πρέπει να υποβληθεί ταυτόχρονα με την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής, την αναστολή πληρωμής από τον υπόχρεο του 50% του αμφισβητούμενου ποσού της καταλογιστικής πράξης που υποχρεωτικά καταβάλλεται από τον φορολογούμενο με την άσκηση της προσφυγής. Η απόφαση επί του αιτήματος αναστολής εκδίδεται, εντός είκοσι ημερών από την υποβολή της αίτησης στη φορολογική αρχή, διαφορετικά θεωρείται ότι η αίτηση αναστολής έχει απορριφθεί, ενώ η αναστολή, στην περίπτωση που χορηγηθεί, ισχύει μέχρι την έκδοση της απόφασης επί της ενδικοφανούς προσφυγής. Επισημαίνεται ότι με την υποβολή της αίτησης αναστολής και μέχρι την έκδοση απόφασης επ' αυτής, άλλως μέχρι την άπρακτη πάροδο του προβλεπόμενου χρονικού διαστήματος για την έκδοσή της, αναστέλλεται η λήψη αναγκαστικών μέτρων είσπραξης, ενώ η αναστολή της πληρωμής δεν απαλλάσσει τον υπόχρεο από την υποχρέωση καταβολής των τόκων λόγω εκπρόθεσμης καταβολής του φόρου.

Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά της επιβολής του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων και κυρίως τη φορολογία «υπεραξίας» στην πώληση ακινήτων διοργανώνει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) στη Θεσσαλονίκη, το Βόλο και τη Λάρισα, στις 14, 15 και 16 Μαρτίου, ως εξής: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Παρασκευή, 14 Μαρτίου, 7 μμ. Αίθουσα ΕΒΕΘ ΒΟΛΟΣ: Σάββατο, 15 Μαρτίου, 7 μ.μ., Συνεδριακό Κέντρο FORUM Βόλου ΛΑΡΙΣΑ: Κυριακή, 16 Μαρτίου, 11 πμ. Ξενοδοχείο GRAND HOTEL Στις συγκεντρώσεις αυτές, κύριος ομιλητής θα είναι ο Πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ κ. Στράτος Παραδιάς και τα στελέχη της ΠΟΜΙΔΑ κ.κ. Τάσος Βάππας, δικηγόρος και Νίκος Κεχαγιάογλου, ασφαλιστικός σύμβουλος, με τα εξής θέματα:

1. Διπλός Ενιαίος Φόρος Ακίνητης Περιουσίας.

2. Ζητήματα αντισυνταγματικότητας - προσφυγές κατά του «ΕΝΦΙΑ».

3. Πρόταση ΠΟΜΙΔΑ για αποποινικοποίηση της αντικειμενικής αδυναμίας πληρωμής του φόρου - εκχώρησης ακινήτων αντί πληρωμής φόρων.

4. Νέες ρυθμίσεις για τις εμπορικές μισθώσεις. Επιτροπές Διακανονισμού Μισθώσεων.

5. Φόρος υπεραξίας στις πωλήσεις ακινήτων, τεκμήριο αγοράς ακινήτου βάσει αντικειμενικής αξίας.

6. Τεκμαρτή φορολόγηση ιδιοκατοίκησης με το νέο ΚΦΕ.

7. Αυτοτελής φορολόγηση μισθωμάτων, εκχώρηση ανείσπρακτων μισθωμάτων στο Δημόσιο, ηλεκτρονική κατάθεση μισθωτηρίων.

8. Δήλωση αυθαιρέτων με το νόμο 4178/2013, ενεργειακά πιστοποιητικά.

Σημαντική επίπτωση στην αγορά ακινήτων και την οικονομική δραστηριότητα έχουν οι καθυστερήσεις στην αλλαγή του φόρου υπεραξίας.Την προειδοποίηση αυτή απηύθυνε προς την τρόικα ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης σε συνεργασία που είχε με τεχνικά της κλιμάκια. Το υπουργείο Οικονομικών εξετάζει τις εξής αλλαγές στο φόρο υπεραξίας:

- Για όσους κρατούν ακίνητα στην κατοχή τους για διάστημα μεγαλύτερο των 25 ετών ή έχουν κέρδος από την πώληση χαμηλότερο των 25.000 ευρώ και έχουν κρατήσει το ακίνητο για τουλάχιστον πέντε χρόνια, δεν θα επιβάλλεται φόρος υπεραξίας κατά τη μεταβίβαση.

- Για φορολογούμενους οι οποίοι θα προχωρήσουν σε πώληση του ακινήτου τους εντός του χρονικού ορίου των 25 ετών, ο φόρος θα περιορίζεται σε συνάρτηση με τον πληθωρισμό.

ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ δεν συμφωνούν με τις αλλαγές που εξετάζει το υπουργείο Οικονομικών στο φόρο υπεραξίας, καθώς υποστηρίζουν πως θα οδηγήσουν σε λιγότερα φορολογικά έσοδα. Μάλιστα, παρά τις αναφορές της Κυβέρνησης ότι η κτηματαγορά έχει «παγώσει» , καθώς αναμένει να διευκρινισθεί το νέο νομοθετικό πλαίσιο, η πλευρά των δανειστών δεν φαίνεται να βιάζεται. Σημειώνεται πως από τις αρχές του έτους δεν έχει μεταβιβαστεί ούτε ένα ακίνητο εξαιτίας της ασάφειας που επικρατούσε στη νομοθεσία που ψηφίσθηκε το Δεκέμβριο του 2013, αλλά και της απόφασης των συμβολαιογράφων να απέχουν από τα συμβόλαια.

Δίχως τέλος είναι οι παράλογες καταστάσεις που εξελίσσονται στην αγορά ακινήτων, με κύριο υπαίτιο το ελληνικό Δημόσιο, που τα τελευταία τρία χρόνια έχει εισάγει δεκάδες διατάξεις, φόρους και λοιπές κανονιστικές διατάξεις, ανατρέποντας πλήρως τα μέχρι πρότινος δεδομένα. Μία από τις πιο πρόσφατες αλλαγές, που μόλις τώρα έχουν αρχίσει να γίνονται αντιληπτές στην αγορά, προβλέπει ότι οι κατά τόπους ΔΟΥ δεν δέχονται τη μερική εξόφληση οφειλών των φορολογουμένων, όταν αυτή προέρχεται από πώληση ακινήτων τους. Οπως καταγγέλλουν μεσίτες, αν το συμφωνηθέν τίμημα (κατά κανόνα, πλέον, χαμηλότερο της αντικειμενικής τιμής) δεν επαρκεί για να καλύψει πλήρως την οφειλή του πωλητή, τότε η εφορία δεν δέχεται την πράξη, παρά μόνο αν αυτή γίνει στην αντικειμενική τιμή, προκειμένου με τον τρόπο αυτό να καλυφθεί το σύνολο του χρέους. «Πελάτης μας επιχειρούσε να πωλήσει μια αποθήκη του, αντικειμενικής τιμής 24.000 ευρώ, έχοντας συμφωνήσει με τον αγοραστή σε τίμημα ύψους 15.000 ευρώ. Ομως, το χρέος του στην εφορία ήταν μεγαλύτερο της αντικειμενικής, με αποτέλεσμα να μη γίνει δεκτή η αγοραπωλησία από την εφορία, παρά μόνο αν το ποσό ήταν αντίστοιχο της αντικειμενικής τιμής».

Το παράδειγμα ανήκει σε μεσίτη των βορείων προαστίων που έχει συναντήσει το εν λόγω πρόβλημα τις τελευταίες εβδομάδες. Το ζήτημα έχει προκληθεί από μια πρόβλεψη του νέου κώδικα φορολογικών διαδικασιών, βάσει της οποίας, όσοι έχουν χρέη προς το Δημόσιο, μπορούν μεν να λάβουν αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας για να πωλήσουν ακίνητά τους, αλλά υπάρχει περιορισμός η πώληση αυτή να γίνει σε ποσό τουλάχιστον ίσο με την αντικειμενική αξία, όταν το ποσό δεν αρκεί για να καλύψει το σύνολο της οφειλής. Η διάταξη αυτή μπήκε για να αποφευχθεί το φαινόμενο, ο πωλητής και ο αγοραστής να συμφωνούν ηθελημένα σε εικονικά χαμηλότερο τίμημα από το πραγματικό, ζημιώνοντας έτσι το Δημόσιο. Ωστόσο, αυτό που προκύπτει σήμερα είναι εν τέλει το Δημόσιο να χάνει έτσι κι αλλιώς, καθώς όχι μόνο δεν εισπράττει μέρος της οφειλής, όπως θα μπορούσε, αλλά χάνει και τα έσοδα από τον φόρο μεταβίβασης του 3% που θα εισέπραττε από τον αγοραστή. Οσο μάλιστα, όλο και περισσότερα ακίνητα πωλούνται πλέον σε τιμές χαμηλότερες της αντικειμενικής, λόγω της γενικότερης πτώσης των τιμών, τόσο θα ζημιώνεται το Δημόσιο. Αλλωστε, εφόσον υπάρχουν ενδείξεις απάτης εις βάρος του Δημοσίου, αρκεί το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών των δύο συμβαλλόμενων (πωλητή και αγοραστή), ώστε να διαπιστώνεται τυχόν «μαύρο» χρήμα. Στο παρελθόν που κατά κανόνα οι αγοραπωλησίες γίνονταν σε τιμές υψηλότερες της αντικειμενικής, η παρούσα διάταξη δεν θα προκαλούσε κανένα πρόβλημα.

Σήμερα, όμως, στερεί το Δημόσιο από πολύτιμα έσοδα και ταυτόχρονα οδηγεί τους πωλητές σε παροξυσμό, καθώς δεν μπορούν με κανένα τρόπο να εκμεταλλευτούν τα ακίνητά τους, αφού δεν έχουν ούτε τη δυνατότητα της εκχώρησής τους στο Δημόσιο, προκειμένου να καλύψουν τα χρέη τους. Αντιθέτως, καλούνται να πληρώσουν και τους αναλογούντες φόρους (ειδικό τέλος ακινήτων, ΕΝΦΙΑ, ΦΑΠ κ.ο.κ.), με αποτέλεσμα το ποσό των χρεών τους να διογκώνεται συνεχώς. Την ίδια στιγμή βέβαια, το πρόβλημα που προέκυψε με τον φόρο υπεραξίας και το πώς αυτός θα υπολογίζεται έχει «νεκρώσει» πλήρως την αγορά από τις αρχές του έτους, καθώς κατά το πρώτο δίμηνο του έτους, δεν πραγματοποιήθηκε καμία αγοραπωλησία. Ταυτόχρονα, ακόμα κι όταν λυθεί το ζήτημα, πολλές από τις συμφωνίες που είχαν γίνει, τις τελευταίες εβδομάδες, δεν θα μετουσιωθούν σε πράξεις, καθώς ήδη τα μεσιτικά γραφεία, αναφέρουν ότι οι πωλητές έχουν υπαναχωρήσει, λόγω του ύψους του φόρου που εκτιμούν ότι θα καταβάλλουν. Εκτός από τους πωλητές ακινήτων, που καλούνται να συμφιλιωθούν με τα πρόσθετα κόστη της πώλησης (φόρος υπεραξίας, ενεργειακό πιστοποιητικό, τακτοποίηση τυχόν ημιυπαίθριων/αυθαιρέτων κ.ο.κ.), αλλά και με τις χαμηλές τιμές και τον σχεδόν ένα χρόνο που απαιτείται για την εξεύρεση αγοραστή (στοιχεία ΤτΕ), σοβαρά ζητήματα καλούνται να επιλύσουν και οι αγοραστές. Τεκμήρια διαβίωσης και πόθεν έσχες «πονοκεφαλιάζουν» σήμερα όλο και περισσότερους υποψήφιους αγοραστές, που αν και διαθέτουν κάποια ρευστότητα, αδυνατούν να επωφεληθούν των χαμηλών τιμών, λόγω των φορολογικών υποχρεώσεων που συνεπάγεται η κατοχή ακινήτου. Η επιβολή πόθεν έσχες στην αντικειμενική τιμή συνιστά μέγιστο πρόβλημα, καθώς ακόμα κι αν ο αγοραστής διαθέτει το απαιτούμενο κεφάλαιο, συχνά αδυνατεί να καλύψει το πρόσθετο ποσό που απαιτείται για να δικαιολογήσει την αγορά ακινήτου, όταν αυτή γίνεται σε τιμή μικρότερη της αντικειμενικής. Έντυπη