Μέτωπο για την μείωση των ενοικίων των καταστημάτων απο τους εμπόρους. Σύφωνα με πληροφορίες όλο και περισσότεροι εμπορικοί σύλλογοι της χώρας παρεμβάινουν στο θέμα των ενοικίων των εμπορικών χώρων ζητώντας άμεσες παρεμβάσεις ώστε να δοθεί η δυνατότητα περιορισμού τους. ΑΠο την πελυρά της η ΠΟΜΙΔΑ με την κοινή περέμβαση που έκανε με την ΕΣΕΕ (τριτοβάθμισα συνδικαλιστική οργάνωση των εμπορικών συλλόγων της χώρας) έδωσε το μήνυμα ότι σε τέτοιες πρωτοβουλίες δεν είναι αντίθετη αρκεί οι αποφάσεις να είναι κοινή απόφαση ιδιοκτήτη και εμπόρου - ενοικιαστή. Ήδη την βδομάδα αυτή έκανε αρέμβαση και ο εμπορικός σύλλογος Σερρών ενώ την επόμενη εβδομάδα ναμένεται να παρέμβουν με ανακοινώσεις τους και άλλοι εμπορικοί σύλλογοι μεγάλων τοπικών αγορών της χώρας.

Εκρηκτικό είναι πλέον το πρόβλημα των αδιάθετων κατοικιών καθώς ο αριθμός τους όχι μόνο δεν περιορίζεται αλλά μέρα με την μέρα μεγαλώνει. Σύμφωνα με εκτιμήσεις κορυφαίων στελεχών της αγοράς ακινήτων που βασίζονται σε στατιστικές μετρήσεις για τις νέες κατοικίες προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο αριθμός των αδιάθετων νέων κατοικιών σε ολόκληρη την χώρα μπορεί να προσεγγίζει τις 200.000 περίπου. Ο αριθμός αυτός συνεχώς αυξάνεται καθώς η ζήτηση είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Η απορρόφηση της υπερβάλλουσας προσφοράς κατοικιών ερμηνεύεται από το γεγονός ότι η μείωση της ιδιωτικής κατασκευαστικής δραστηριότητας, με βάση τις άδειες οικοδομών το 2008 (-17,1%) και το 2009 (-27,6%) ήταν ταχύτερη από ό,τι η μείωση του αριθμού των ακινήτων που έγιναν αντικείμενο συμβολαιογραφικών πράξεων στα ίδια έτη (2008: -5,8%, 2009: -16,0%). Παράλληλα στις νέες κατοικίες θα πρέπει να προστεθεί και η αύξηση της προσφοράς των κατοικιών ηλικίας άνω των 5 χρόνων.

Οι επενδύσεις σε κατοικίες μπορεί να μειωθούν το 2010 σε € 6,7 δις από € 14,6 δις το 2006.Αρνητική επίδραση στην επενδυτική δραστηριότητα στην αγορά ακινήτων άσκησε το εξαιρετικά αρνητικό κλίμα που επικράτησε στα νοικοκυριά, εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης έως τον Σεπτ.’09 και της εγχώριας δημοσιονομικής εκτροπής στο 4ο 3μηνο.’09. Η δημοσιονομική κρίση έχει ενταθεί στο 1ο 4μηνο.’10 και εξακολουθεί να επηρεάζει αρνητικά την οικοδομική δραστηριότητα, παρά τη μικρή βελτίωση του Ιαν.’2010. Η δημοσιονομική κρίση συμβάλλει στη μεγάλη αύξηση του κόστους δανεισμού των τραπεζών και στη χαμηλή ζήτηση για στεγαστικά δάνεια, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση της πιστωτικής επέκτασης για στεγαστικά δάνεια στο 3,6% τον Φεβρ.’10, από 3,7% τον Δεκ.’09 και 11,5% τον Δεκ.΄08.

Πριν από μερικές μέρες μία έγκριτη βρετανική εφημερίδα ανέφερε ότι στο Λονδίνο η αγορά πολυτελών κατοικιών πήρε το δρόμο της ανάκαμψης. Μοχλοί σε αυτή την διαδικασία δεν ήταν οι πλούσιοι βρετανοί αλλά μεσογειακοί ευρωπαίοι ανάμεσα στους οποίους και πολλοί έλληνες αλλά και επιχειρηματίες από την Άπω ανατολή. Ο αριθμός των ελλήνων μάλιστα σύμφωνα με εκτιμήσεις μεσιτών έχει αυξηθεί σημαντικά τον τελευταίο καιρό προφανώς για φορολογικούς λόγους Αν σκεφτεί κανείς ότι η συγκεκριμένη αγορά αφορά σε κατοικίες που η αξία τους ξεπερνά τα δύο εκατομμύρια λίρες εύκολα καταλαβαίνει το ύψος των συνολικών επενδύσεων. Η «συνταγή» της ανάκαμψης , σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα απλή: σταθερό περιβάλλον , status και ανταγωνιστικές τιμές –σε αυτό συνέβαλλε και η ισοτιμία της στερλίνας. Οι εξελίξεις αυτές μάλιστα καταγράφηκαν στο δίμηνο Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου. Αν κανείς συγκρίνει τα τεκταινόμενα στο μεγάλο νησί με τα αντίστοιχα στην Ελλάδα στην αρχή θα απορήσει και στην συνέχεια θα μελαγχολήσει καθώς στον τόπο μας όχι μόνο δεν κάνουμε τίποτε για να προσελκύσουμε αυτούς τους ανθρώπους αλλά αντίθετα πράττουμε ότι περνά από το χέρι μας για να τους διώξουμε. Τα πρόσφατα στοιχεία της κεντρικής τράπεζας που αφορύν στην εισαγωγή κεφαλαίων για αγορές ακινήτων είναι αποκαλυπτικά καθώς την χρονιά αυτή κινούμεθα σε επίπεδα αρνητικού ρεκόρ. Από την άλλη πλευρά τα εμπορικά δίκτυα προώθησης του ελληνικού προϊόντος είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα αφού βασίζονται σε ορισμένες εταιρίες ο αριθμός των οποίων μετριέται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Η συμμετοχή του κράτους σε αυτή την διαδικασία; Ανύπαρκτη. Και δεν φτάνει αυτό. Οι αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο είναι καταιγιστικές. Φτάνει να σκεφτεί κανείς πόσες φορές άλλαξε η φορολογία των ακινήτων τα τελευταία δέκα χρόνια για να συνειδητοποιήσει το μέγεθος των αλλαγών. Κοντολογής ένας πλούσιος αλλοδαπός μόλις συνειδητοποιήσει ότι στη χώρα μας οι νόμοι αλλάζουν τουλάχιστον μία φορά τα δύο χρόνια, θα το βάλει στα πόδια. Ε και λοιπόν μπορεί να πεί κάποιος . Αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Η αγορά ακινήτων έχει οργανωθεί και αυτή με όρου παγκοσμιοποίησης. Σε ολόκληρο τον κόσμο δίνουν αγώνα για να αναδείξουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των αγορών τους χρησιμοποιώντας ως δέλεαρ την φορολογία , τη φύση , την ασφάλεια και την σταθερότητα. Εμείς εδώ , ίσως να είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρώπης η οποία έχει το κατάλληλο περιβάλλον αλλά ακατάλληλες πολιτικές για οποιαδήποτε επένδυση στη ν συγκεκριμένη αγορά. Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι που ταυτίζουν το real estate με την αλλοίωση του περιβάλλοντος χρησιμοποιούν μάλιστα ως επιχείρημα την Ισπανία . Όμως σε αυτό ακριβώς το σημείο μπαίνει η ουσία της πολιτικής η οποία θα πρέπει να στοχεύει στην προστασία . Οι λύσεις και πρακτικές που παραπέμπουν σε απομονωτισμό, τους σημερινούς καιρούς είναι τουλάχιστον εγκληματικές.