Πάνω από 3 εκατομμύρια νοικοκυριά στις ΗΠΑ αναμένεται να αντιμετωπίσουν την προοπτική πλειστηριασμού στην διάρκαι του 2010 εξαιτίας κυρίως της ανεργίας.Επιπλέον, ένας στους τέσσερις ιδιοκτήτες σπιτιών με υποθήκη οφείλει τώρα περισσότερο για το δάνειο από  ότι αξίζει το σπίτι. Ένας αυξανόμενος αριθμός αυτών των ιδιοκτητών κάνουν μια στρατηγική απόφαση να δώσουν το σπίτι τους στο πλειστηριασμό αντί να το κρατήσουν καθώς πιστεύουν ότι θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια προκειμένου το σπίτι να πιάσει τις αξίες για τις οποίες έχει εγγραφεί η υποθήκη. Εκτιμάυαι ότι 2 στους δέκα υπερχρεωμένους κάνουν αυτή την επιλογή. Εν τω μεταξύ, έχουν αυξηθεί και οι ανοικτές πωλήσεις - όταν ένας δανειστής συμφωνεί να επιτρέψει στον ιδιοκτήτη σπιτιού να πωλήσει για λιγότερο από ό, τι χρωστάει - και να διακανονιστεί το ποσό της οφειλής.

Φοβούνται για ενδεχόμενο φούσκας στις τιμές των ακινήτων στην Κίνα . Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται,  η εφημερίδα, η μέση τιμή της γης στην Ασιατική χώρα αυξήθηκε το 2009 κατά 106 % ενώ η αύξηση ήταν ακόμα μεγαλύτερη σε μεγάλες πόλεις: 200 % στη Σαγκάη, 400 % στην Γκουαγκζού και 876 % στη Γουενζού. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η κυβέρνηση του Πεκίνου προσπαθεί να επιβραδύνει την αγορά επιβάλοντας μέτρα περιορισμού της ρευστότητας, όπως π.χ., για την αγορά δεύτερης κατοικίας, η απαίτηση προκαταβολής του 40 % της αξίας προκειμένου να χρηματοδοτήσει η τράπεζα το υπόλοιπο 60 %. Υπάρχουν ωστόσο και οικονομολόγοι που εκτιμούν ότι η χώρα έχει ακόμη αυξημένες ανάγκες για επενδύσεις καθώς η ανάπτυξη δεν είναι εμφανής σε ολόκληρη την έκταση της Κίνας αλλά κυρίως στα ανατολικά παράλια. Σύμπτωμα αυτής της κατάστασης είναι το φαινόμενο των νεκρών πόλεων, όπως η Τσενγκόγκ στη Νοτιοδυτική Κίνα, που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2003, διαθέτει 13 σύγχρονα κυβερνητικά κτίρια με επένδυση από μάρμαρο, σχολεία με εσωτερικές πισίνες, πανεπιστήμια, τράπεζες και ουρανοξύστες αλλά ελάχιστους κατοίκους.

Οι πωλήσεις νέων κατοικιών στις ΗΠΑ έπεσαν  τον Φεβρουάριο στο χαμηλότερο επίπεδο που έχει καταγραφεί καθώς και το κύμα κακαιρίας  αποθάρρυνε τους αγοραστές.Η συνεχιζόμενη για τέταρτο συνεχόμενο μήνα πτώση των πωλήσεων έχει προβληματίσει πολλούς αναλυτές για το κατα πόσο οι προβλέψεις για ανάκαμψη της αγοράς είναι ρεαλιστικές. Αναλυτικά τον Φεβρουάριο οι πωλήσεις μειώθηκαν  2,2% σε εποχικά προσαρμοσμένο ετήσιο ρυθμό  φτάνοντας τις 308.000, έναντι 315.000 τον Ιανουάριο.Ήταν ο  τέταρτος συνεχόμενος μήνας με πτώση των πωλήσεων .Αναλυτές υποστήριζαν ότι η αγορά κατοικίας  πραγματικά αγωνίζεται να βρει τον βηματισμό της παρά τις τεράστιες προσπάθειες στήριξης της κυβέρνησης. Ο βραχυπρόθεσμες προοπτικές για την αγορά κατοικίας παραμένουν  αρκετά συγκρταημένες.Οι πωλήσεις καταγράφουν  από τον Οκτώβριο μείωση και αυτό αποδόθηκε  εν μέρει από την επέκταση σε εκπτώσεις φόρου για τους αγοραστές κατοικιών, οι οποίες επρόκειτο να λήξουν τον Νοέμβριο, μέχρι  τον Απρίλιο.Οι ίδιοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι εαν δεν υπάρχει ανάκαμψη των πωλήσεων το Μάρτιο και τον Απρίλιο, τότε οι φόβοι για τις πιο μακροπρόθεσμες προοπτικές για την αγορά στέγης θα κορυφουν. Σημειώνεται ότι,η  μέση τιμή πώλησης για το Φεβρουάριο ήταν 220.500 δολάρια .

Καταλύτης για την ευημερία όλων των Ευρωπαίων είναι η ακίνητη περιουσία. Αυτό αποκαλύπτουν στοιχεία της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας, σύμφωνα με τα οποία:

Α. Η αξία της ακίνητης περιουσίας των Ευρωπαίων ξεπερνά τα 19,8 τρισ. ευρώ, (υπολογισμοί του 2003).
Β. Η αξία της ακίνητης περιουσίας των πολιτών των χωρών-μελών της Ε.Ε., αντιπροσωπεύουν το 60% του συνολικού τους πλούτου.
Γ. Μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας χρηματοδοτήθηκε από δανεισμό.

Αναλυτικά, στις χώρες της Ευρωπαικής ΄Ενωσης «Η ακίνητη περιουσία αντιστοιχεί στο 60% περίπου του συνολικού πλούτου των νοικοκυριών και μπορεί να επηρεάζει σημαντικά τις αποφάσεις των νοικοκυριών όσον αφορά την κατανάλωση, τις επενδύσεις και τα χαρτοφυλάκιά τους.».Παράλληλα, « οι εκτιμήσεις για την ακίνητη περιουσία των νοικοκυριών της ζώνης του ευρώ (χωρίς αποσβέσεις) εμφανίζουν αύξηση από 3,7 τρισεκ. ευρώ το 1980 σε 19,8 τρισεκ. ευρώ το 2003, δηλ. μέσο ετήσιο ρυθμό ανόδου 7,6% για ολόκληρη την περίοδο».
Φαίνεται ότι η ακίνητη περιουσία στη ζώνη του ευρώ διήλθε δύο ευρέων κύκλων στην περίοδο μετά το 1980, με κορυφώσεις την περίοδο 1989-90 και πιθανόν το 2002.

Από την έρευνα της ΕΚΤ προκύπτει επίσης ότι « τα συνολικά περιουσιακά στοιχεία των νοικοκυριών μείον τις υποχρεώσεις αυξήθηκαν σχετικώς σταθερά ως ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος στη ζώνη του ευρώ την περίοδο 1995-2000 και ανήλθαν σε 535% περίπου του διαθέσιμου εισοδήματος το 2000. Η αύξηση της καθαρής
αξίας των νοικοκυριών οφείλεται κυρίως στις ευνοϊκές εξελίξεις στη χρηματιστηριακή αγορά και στην επακόλουθη άνοδο του χρηματοοικονομικού πλούτου των νοικοκυριών στην ίδια περίοδο, ενώ η ακίνητη περιουσία των νοικοκυριών παρέμεινε αρκετά σταθερή έναντι του διαθέσιμου εισοδήματος μέχρι το 1998. Έπειτα, η καθαρή αξία των νοικοκυριών αυξήθηκε έντονα στη ζώνη του ευρώ, φθάνοντας το 650% περίπου του διαθέσιμου εισοδήματος το 2005. Η εξέλιξη αυτή αντανακλά κυρίως την έντονη δυναμική
της αγοράς κατοικιών και τις αυξήσεις των τιμών των κατοικιών που παρατηρήθηκαν τα τελευταία επτά έτη, στοιχεία που προκάλεσαν την εμφανή άνοδο της αξίας της ακίνητης περιουσίας των νοικοκυριών από το 310% του διαθέσιμου εισοδήματος περίπου το 1998 σε σχεδόν 445% το 2005.»