Την διαγραφή όλων των προστίμων που έχουν επιβληθεί από την πολιτεία για την διατήρηση αυθαιρέτων κτισμάτων και κατασκευών, εντός δασικής έκτασης, προβλέπει απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε περίπτωση που ο ιδιοκτήτης των αυθαιρέτων αποδεχτεί οικειοθελώς να τα παραδώσει για κατεδάφιση. Ειδικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας του Ε' τμήματος του ΣτΕ, ερμηνεύοντας τη δασική νομοθεσία και τη νομοθεσία περί αυθαιρέτων κτισμάτων που έχουν κατασκευαστεί αυθαιρέτως σε δάσος ή δασική ή αναδασωτέα έκταση, έκριναν ότι οι δυσμενείς για τους πολίτες συνέπειες αίρονται, αν οι αυθαίρετες κατασκευές παραδοθούν οικειοθελώς προς κατεδάφιση. Δηλαδή στις περιπτώσεις αυτές οι πολίτες απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής της ειδικής αποζημίωσης που τους έχει επιβληθεί με σχετικό πρωτόκολλο για τη διατήρηση των αυθαιρέτων σε «όποιο ποσό και αν έχει ανέλθει αυτή».

Η συγκεκριμένη υπόθεση, για την οποία λήφθηκε η απόφαση, έχει ως εξής: Τον Δεκέμβριο του 1994 διατάχθηκε από το Νομάρχη Ανατολικής Αττικής η κατεδάφιση τμήματος κατοικίας, μάντρας και περίφραξης, τα οποία κατασκευάστηκαν αυθαίρετα τον Μάρτιο του 1993, σε δημόσια δασική έκταση στη θέση «Καμίνη-Κακή Θάλασσα» του Δήμου Κερατέας Αττικής - η έκταση αυτή τον επόμενο χρόνο κηρύχθηκε αναδασωτέα. Ο ιδιοκτήτης του αυθαιρέτου προσέφυγε στην Δικαιοσύνη κατά της πράξης κατεδάφισης, η οποία από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών απορρίφθηκε το έτος 1996. Από την άλλη πλευρά, το 1998 ο δασάρχης Λαυρίου με σχετικό πρωτόκολλο επέβαλε ειδική αποζημίωση ύψους 39.005 ευρώ για διατήρηση αυθαιρέτου κτίσματος επί 1.691 ημέρες. Κατά του πρωτοκόλλου του δασάρχη ο ιδιοκτήτης του αυθαιρέτου άσκησε και πάλι ενώπιον της Δικαιοσύνης προσφυγή, η οποία έγινε δεκτή και ακυρώθηκε το επίμαχο πρωτόκολλο, καθώς οι αυθαίρετες κατασκευές παραδόθηκαν οικειοθελώς προς κατεδάφιση από τον ιδιοκτήτη τους.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η παγκόσμια οικονομία τον επόμενο αιώνα είναι η πληρωμή του λογαριασμού …της μεγέθυνσης της. Ενός λογαριασμού που προκλήθηκε από την επιλογή (;) να αγνοηθεί η βασική παραδοχή όλων των κλασσικών οικονομολόγων σύμφωνα με την οποία : οι πόροι του πλανήτη είναι πεπερασμένοι και ο ρόλος της πολιτικής είναι να αποφασίζει τις προτεραιότητες . Φαίνεται , ότι στην διαδικασία της επιλογής , η ανάγκη για μεγαλύτερη –και ενδεχομένως φτηνότερη- παραγωγή υπερίσχυσε του αυτονόητου καθήκοντος για την προστασία του «οικοπέδου» που προσφέρει την παραγωγή. Ο λογαριασμός αυτής της σχεδόν αυτοκαταστροφικής επιλογής φέρει τον τίτλο: « κλιματικές αλλαγές» και ήδη έχει αρχίσει να απασχολεί όχι μόνο την επιστημονική κοινότητα αλλά και δεκάδες εκατομμύριων απλών καθημερινών ανθρώπων οι οποίοι θεωρούν ότι είναι παροδικοί διαχειριστές και όχι αιώνιοι ιδιοκτήτες του πλανήτη. Το φάσμα των οικονομικών επιπτώσεων από τη βίαιη αλλαγή του κλίματος , σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι τεράστιο αφού το «κοκτέιλ» περιέχει:

-αύξηση των τιμών στα τρόφιμα λόγω της συρρίκνωσης της γεωργικής παραγωγής

- υψηλό κόστος ενέργειας

- μεγαλύτερα δημοσιονομικά ελλείμματα.

Για ορισμένες μάλιστα οικονομίες η προοπτική ακόμα και της χρεοκοπίας δεν είναι και τόσο απίθανη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα πρώτα σημάδια των αλλαγών αυτών έχουν γίνει ήδη φανερά. Ήδη η παγκόσμια μέση θερμοκρασία ανέβηκε κατά 0,7 βαθμούς Κελσίου ανάμεσα στο 1906 και το 2005 και τα υπάρχοντα αέρια του θερμοκηπίου αναμένεται να αυξηθούν ακόμα περισσότερο κατά τις ερχόμενες δεκαετίες προκαλώντας αλυσιδωτές επιπτώσεις στις κλιματολογικές συνθήκες του πλανήτη.. Μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί προβλέπουν ότι οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου, αν δεν ληφθούν μέτρα πολιτικής, θα οδηγήσουν σε παγκόσμια αύξηση της μέσης θερμοκρασίας από 1,1 έως και 6,4 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις στη θερμοκρασία αναμένεται να εμφανιστούν στην Βόρειο Αμερική, στη Ευρώπη και τη Ασία. Αυτό με την σειρά του θα επιφέρει σημαντικές αλλαγές και στο παγκόσμιο μοντέλο της βροχόπτωσης, με πιο άμεσο αποτέλεσμα πολλές περιοχές που είναι ήδη ξηρές να γίνονται ξηρότερες. Αυτό με την σειρά του θα επηρεάσει τα αποθέματα νερού. Άλλες περιοχές όμως θα κινδυνεύσουν από πλημμύρες που θα οφείλονται είτε σε σφοδρές βροχοπτώσεις είτε στην άνοδο της στάθμης των θαλασσών. Ακραία καιρικά φαινόμενα όπως τυφώνες, πλημμύρες και ξηρασίες αναμένεται να πλήξουν κυρίως την Αφρική, την Ασία και την Καραϊβική. Έχουν διατυπωθεί και ιδιαίτερα απαισιόδοξα σενάρια όπως :η αλλαγή πορείας προς τα πίσω του «Ρεύματος του Κόλπου του Μεξικού» αλλά και μεγάλης έκτασης καταστροφές της τούνδρας στη Ρωσία, τον Καναδά και την Κίνα Ο οικονομικός απολογισμός. Οι κλιματικές αλλαγές εκτιμάται ότι θα έχουν και την οικονομική τους διάσταση τόσο σε μακροοικονομικό όσο και σε επίπεδο επιμέρους αγορών .

Σύμφωνα με στοιχεία κορυφαίων οικονομικών οργανισμών ο λογαριασμός των κλιματολογικών αλλαγών μπορεί να περιλαμβάνει:

-Συρρίκνωση της παραγωγής σε δραστηριότητες όπως: η γεωργία, η αλιεία και ο τουρισμός. -Δημοσιονομικό κόστος από την άνοδο της στάθμης του νερού και την αυξημένη συχνότητα των πλημμυρών

-Αύξηση της μετανάστευσης και τοπικών εντάσεων και διαμαχών, που θα είναι αποτέλεσμα των κλιματικών αλλαγών και των ακραίων καιρικών φαινόμενων στις συγκεκριμένες περιοχές του πλανήτη.

-Δημοσιονομικό κόστος που θα έχει την μορφή είτε του περιορισμού των φορολογικών εσόδων είτε της αύξησης των δημοσίων δαπανών για την αποκατάσταση των ζημιών από τις φυσικές καταστροφές ή για την εφαρμογή προληπτικών μέτρων προκειμένου να αποτραπούν ή και να περιορισθεί η έκταση των καταστροφών.

-Αύξηση του κόστους παραγωγής λόγω επενδύσεων που θα αποσκοπούν στην μείωση των εκπομπών αερίων. -Προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών ορισμένων χωρών, λόγω μείωσης των εξαγωγών και αύξησης των εισαγωγών τροφίμων και πρώτων υλών. -Κόστος αποκατάστασης ζημιών σε λιμάνια και υποδομές μεταφοράς ( δρόμοι κλπ).

Μία τέτοια προοπτική μπορεί να έχει άμεσες επιπτώσεις και στο διεθνές αλλά και το τοπικό εμπόριο. Αν και προς το παρόν, οι μετρήσεις για τις επιπτώσεις των κλιματολογικών αλλαγών στην παγκόσμια οικονομία χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό αβεβαιότητας εντούτοις όλες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το οικονομικό κόστος τους θα είναι σημαντικό. Για παράδειγμα πρόσφατη έκθεση διατυπώνεται η εκτίμηση ότι το κόστος των κλιματολογικών αλλαγών θα φτάσει από το 1-2% του ΑΕΠ έως το 2050, 2-8% έως το 2100 στο 5-14% έως το 2200

Στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας θα συζητηθεί, μετά από αναβολή, στις 8 Ιουνίου 2012 η συνταγματικότητα ή μη της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων «νέας γενιάς», όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται. Προ ολίγων ημερών (3 Απριλίου 2012) η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας «πάγωσε» την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων η οποία δεν στηριζόταν σε αεροφωτογραφίες και δημόσια έγγραφα. Ειδικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων για την απόδειξη του χρόνου ολοκλήρωσης της κατασκευής του ακινήτου, μαζί με την υπεύθυνη δήλωση που θα υποβάλλουν, οφείλουν να προσκομίζουν «δημόσια έγγραφα ή αεροφωτογραφίες» από τις οποίες να αποδεικνύεται ο χρόνος ολοκλήρωσης της αυθαίρετης κατασκευής, όπως προβλέπει ο αρχικός νόμος 4014/2011 (άρθρο 24) για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων. Αντίθετα, οι σύμβουλοι Επικρατείας, αποφάνθηκαν ότι δεν είναι δυνατή η απόδειξη του χρόνου ολοκλήρωσης των αυθαιρέτων κατασκευών με «ιδιωτικά έγγραφα» και «υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη, συνοδευόμενη από τεχνική έκθεση μηχανικού», όπως προβλέπουν οι μεταγενέστεροι (του αρχικού Ν. 4014/2011) νόμοι 4030/2011 και 4024/2012.

«Πράσινο φως» για αυστηρότερους όρους δόμησης και χρήσεις γης, μεγαλύτερα όρια αρτιότητας και κατάτμησης εντός σχεδίου και κατάργηση των παρεκκλίσεων που επιτράπηκαν προ τριακονταπενταετίας ανάβει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κρίνοντας κατ' αρχήν νόμιμο, αλλά με αρκετές διαγραφές και παρατηρήσεις σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για κυκλαδίτικα νησιά, το ΣτΕ «παγώνει» την ανεξέλεγκτη δόμηση εγκρίνοντας την αύξηση στο διπλάσιο των ορίων κατάτμησης και αρτιότητας σε περιοχές εκτός σχεδίου και αποκρούοντας κάθε είδους παρεκκλίσεις που είχαν θεσπιστεί το 1978 και 1985, αφού κρίνει ότι δεν υπάρχει πλέον κανένας λόγος διατήρησής τους ύστερα από περίπου τρεις δεκαετίες.

Όσον αφορά τις οικοδομικές άδειες, το ανώτατο δικαστήριο βάζει «φρένο» στην εφαρμογή του προηγούμενου ευνοϊκότερου πολεοδομικού καθεστώτος, και έκρινε μη νόμιμη και διαγραπτέα τη ρύθμιση που επιτρέπει τη δόμηση με το προηγούμενο ευνοϊκότερο καθεστώς σε όσους υπέβαλαν φακέλους μέχρι 31 Δεκεμβρίου του 2011. Το ΣτΕ θεωρεί πως η ανοχή της πολιτείας απέναντι στο ευμενέστερο καθεστώς μπορεί να οδηγήσει σε αλλοίωση της φυσιογνωμίας μίας περιοχής, αφού όλοι σπεύδουν να υποβάλουν δικαιολογητικά για έκδοση οικοδομικής άδειας, μόλις πληροφορηθούν ότι γίνονται αυστηρότεροι οι πολεοδομικοί όροι. Έτσι, για να αποτραπεί η δημιουργία τετελεσμένων πραγματικών καταστάσεων, η πολιτεία οφείλει ιδίως στη ΖΟΕ (Ζώνες Οικονομικού Ελέγχου), να ερευνά προηγουμένως και να βεβαιώνει σε κάθε περίπτωση χωριστά ότι η εφαρμογή του προηγούμενου καθεστώτος δεν θα θέσει σε κίνδυνο τη φυσιογνωμία της περιοχής. Διαφορετικά θα πρέπει να εφαρμοστεί το νεότερο αυστηρότερο πολεοδομικό πλαίσιο.