Ενώ πολλά ακίνητα που ανήκουν στο Δημόσιο, σε ταμεία ή σε κληροδοτήματα, παραμένουν ανεκμετάλλευτα και βυθίζονται στην απαξίωση. Η αντικειμενική αξία των ακινήτων των ταμείων και μόνο, σύμφωνα με αποτίμηση προ τριετίας, ανέρχεται σε 679,5 εκατ. ευρώ.Το 2009 η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου είχε εκπονήσει μελέτη που αφορούσε 20 κτίρια στο κέντρο της Αθήνας, ιδιοκτησίας του κράτους, των ασφαλιστικών ταμείων και διαφόρων κληροδοτημάτων, τα οποία υπόκειντο την ανελέητη φθορά του χρόνου. Το σχέδιο, που πήρε την ονομασία «Ηφαιστος», προέβλεπε τη μετατροπή τους σε κτίρια στέγασης δημόσιων υπηρεσιών, με παράπλευρα οφέλη για πολλές υποβαθμισμένες συνοικίες του κέντρου.Το σχέδιο –όπως τόσα άλλα για την αναβάθμιση του κέντρου της πρωτεύουσας– έμεινε στο συρτάρι Τον Ιούλιο του 2012, μόλις είχε αναλάβει η κυβέρνηση Σαμαρά, ο πρωθυπουργός είχε δώσει εντολή στα υπουργεία και στους εποπτευόμενους φορείς και οργανισμούς να καταγράψουν την ακίνητη περιουσία τους, πώς την αξιοποιούν αλλά και τι μισθώματα καταβάλλουν για τις υπηρεσίες τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ήταν διαθέσιμα τότε, το ελληνικό κράτος είχε καταβάλει για μισθώματα το 2009 το ποσό των 178,16 εκατ. ευρώ, που είχε μειωθεί το 2010 στα 169,7 εκατομμύρια και το 2011 στα 155,77 εκατ., για 2.639 μισθωτήριες συμβάσεις.Από αυτά, πάνω από 5 εκατ. ετησίως κατευθύνονταν στην κάλυψη των ενοικίων των ανεξάρτητων αρχών. To 2011, το μηνιαίο κόστος που κατέβαλλε το κράτος μόνο για εννιά ανεξάρτητες αρχές έφτανε τα 486.000 ευρώ. Το 2013, σύμφωνα με ενημέρωση στη Βουλή από τον τότε αναπληρωτή υπουργό Χ. Σταϊκούρα, χάρη και στις πιέσεις της τότε βουλευτή της Ν.Δ. Φωτεινής Πιπιλή, που κατέθεσε συνολικά πάνω από 10 ερωτήσεις στη Βουλή για το θέμα, το ποσό αυτό είχε μειωθεί στις 297.000 ευρώ τον μήνα.

Το 2015 φαίνεται να χαρακτηρίζεται από δυσκολίες για την αγορά ακινήτων, η οποία δεν είναι ανεξάρτητη από την πορεία της οικονομίας της χώρας. H αβεβαιότητα για την οικονομική κατάσταση της χώρας συνεχίζει την κατάσταση ακινησίας στο real estate στην Ελλάδα, αφού οι περισσότεροι δεν έχουν τα κεφάλαια για μια επένδυση σε ακίνητα ή φοβούνται ή περιμένουν να πέσουν κι άλλο οι τιμές. Πάντως το 2014 συνεχίστηκε η πτώση τιμών σε όλες τις κατηγορίες των ακινήτων με αρκετά παράδοξα. Η πτώση όμως δεν είναι ισομερής. Μεγαλύτερα ποσοστά πτώσης, της τάξεως του 50%, καταγράφονται στα άκρα του δείγματος: στις πολύ ακριβές κατοικίες (λόγω φορολόγησης) και στις πολύ φθηνές κατοικίες (λόγω ανυπαρξίας αγοραστών). Σε αρκετές περιπτώσεις για νεόδμητα ακίνητα η αγοραία αξία δεν είναι «δίκαιη», με την έννοια ότι δεν καλύπτει το κόστος παραγωγής. Σημειώνεται όμως ότι οι περισσότερες πράξεις, λόγω υπερπροσφοράς και αναγκών των πωλητών λόγω της κρίσης, πραγματοποιούνται στην αξία άμεσης διάθεσης (αναγκαστικής πώλησης). Μείωση παρατηρήθηκε κατά κανόνα και στα ενοίκια με τις ίδιες κατηγορίες χαμένων. Επίσης σε όποιες πόλεις υπήρχαν κατά την έναρξη της κρίσης πολλά απούλητα νεόδμητα διαμερίσματα εκεί σημειώθηκαν και οι μεγαλύτερες μειώσεις τιμών. Επίσης, επειδή από το 2009 και μετά δεν ανεγείρονται κατά κανόνα νέες οικοδομές, τα λεγόμενα σήμερα «νεόδμητα» είναι κατά κανόνα απούλητα διαμερίσματα που κατασκευάστηκαν πριν από έξι, επτά ή οκτώ χρόνια και δεν κατοικήθηκαν ποτέ. Ακόμη έχει καταργηθεί η ανοικοδόμηση με αντιπαροχή. Ο αριθμός των μεταβιβάσεων ακινήτων κινήθηκε σε πάρα πολύ χαμηλά επίπεδα πλησιάζοντας τα επίπεδα της πλήρους ακινησίας της αγοράς. Σημειώνεται ότι οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ακινήτων είναι εν δυνάμει πωλητές, αλλά υπάρχει σχεδόν πλήρης ανυπαρξία αγοραστών και αυτό οφείλεται στην υπέρμετρη φορολογία της ακίνητης περιουσίας, στην υψηλή ανεργία, στη συρρίκνωση των εισοδημάτων των νοικοκυριών, στην ανυπαρξία δανείων από τράπεζες, στην κακή ψυχολογία και στο ότι ακόμη δεν φαίνεται φως στο βάθος του τούνελ. Ενα σημείο που πρέπει επίσης να προσεχθεί είναι ότι πολλές κατοικίες παραμένουν κενές διότι πολλοί ξένοι που δούλευαν στην Ελλάδα έχουν φύγει, πολλά ελληνόπουλα μετανάστευσαν σε αναζήτηση εργασίας και πολλοί νέοι επιστρέφουν στο σπίτι των γονέων τους λόγω οικονομικής αδυναμίας, άρα περισσεύουν πολλές χιλιάδες τ.μ.

Αναβλήθηκε η προγραμματισμένη για την Τετάρτη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) κατά την οποία επρόκειτο να συζητηθούν διαδικαστικά θέματα. Σύμφωνα με πληροφορίες, που δεν επιβεβαιώνονται επισήμως, υπήρξε παρέμβαση της αναπληρώτριας υπουργού Οικονομικών Νάντιας Βαλαβάνη. Η κα Βαλαβάνη ζήτησε να αναβληθεί η συνεδρίαση μέχρι νεοτέρας μολονότι τα θέματα που βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη είχαν θεωρηθεί διαδικαστικής φύσης από τη διοίκηση του Ταμείου. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, στο υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζουν πως δεν πρέπει να προχωρήσει καμία ιδιωτικοποίηση αν προηγουμένως δεν υπάρξει λεπτομερής ενημέρωση κάθε υπουργείου που εμπλέκεται σ' αυτήν. Ετσι, αν για παράδειγμα σε έναν διαγωνισμό εμπλέκονται 3 - 4 υπουργεία πρέπει πρώτα να ενημερωθούν οι πολιτικά υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση και στη συνέχεια να αποφασιστεί τι θα γίνει. Στελέχη που παρακολουθούν την υπόθεση των ιδιωτικοποιήσεων υποστηρίζουν πως ακόμα και αν αποφασιστεί να προχωρήσουν αύριο οι βαλτωμένοι διαγωνισμοί (ορισμένοι από τους οποίους, όπως π.χ. ο ΟΛΠ , βρίσκονται σε τελικό στάδιο) θα χρειαστούν τουλάχιστον τρεις μήνες μέχρι να φτάσουμε στο σημείο κατάθεσης δεσμευτικών προσφορών. Συνεπώς το πρώτο εξάμηνο θεωρείται "χαμένο" για το πρόγραμμα, μέχρι να οριστικοποιηθούν και οι κυβερνητικές αποφάσεις.

Μεγάλη αβεβαιότητα επικρατεί και εξ' αιτίας του ότι δεν είναι ξεκαθαρισμένη η κυβερνητική πολιτική που θα ακολουθηθεί στο συγκεκριμένο τομέα. Για παράδειγμα:

Πρώτον, θα αντικατασταθεί τελικά ο ΕΝΦΙΑ και αν ναι, ποιο θα είναι το περιεχόμενο του νέου νόμου; Τα όσα προεκλογικά λέχτηκαν από την κυβέρνηση για το ύψος του αφορολόγητου ορίου του νέου νόμου, μάλλον θα πρέπει να ξεχαστούν (ή έστω να επανεξεταστούν) μετά το περιεχόμενο της συμφωνίας με τους Ευρωπαίους.

Αν τώρα, όπως υποστηρίζεται από κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο νέος φόρος θα πρέπει να κατευθύνεται στην τοπική αυτοδιοίκηση, τότε πώς θα είναι δυνατόν να προβλέπει την επιβολή προοδευτικής φορολόγησης ανάλογα με την συνολική αξία των ακινήτων που διαθέτει κάθε επενδυτής;

Δεύτερον, με δεδομένο ότι το φορολογικό νομοσχέδιο δεν έχει κατατεθεί (ή καλύτερα δεν έχει καν συνταχθεί), πώς τελικά θα φορολογούνται οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο της κτηματαγοράς;

Τρίτον, από τη στιγμή που στη συμφωνία κυβέρνησης και Ευρωπαίων αναγράφεται πως θα επανεξεταστεί ο τρόπος φορολόγησης των συλλογικών επενδύσεων, αβεβαιότητα επικρατεί και για το φορολογικό καθεστώς που τελικά θα ισχύσει για τις Ανώνυμες Εταιρείες Επενδύσεων Ακίνητης Περιουσίας (ΑΕΕΑΠ). Να σημειωθεί όμως πως μέσω των ΑΕΕΑΠ -και λόγω των φορολογικών τους κινήτρων- έχει εκδηλωθεί κυρίως το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών να τοποθετηθούν στην Ελλάδα.

Τέταρτον, θα προχωρήσουν τελικά και εάν ναι, με ποιους ρυθμούς και σε ποια έκταση, οι μακροχρόνιες παραχωρήσεις δημοσίων εκτάσεων για εκμετάλλευση από ιδιώτες;