Τα στοιχεία για την εξέλιξη της οικοδομικής δραστηριότητας είναι εντυπωσιακά. Η κατακόρυφη πτώση που καταγράφεται ουσιαστικά επιβεβαιώνει το μύθο της «καρδάρας με το γάλα» αφού από την περίοδο της υπεραισιοδοξίας φαίνεται ότι μπαίνουμε σε μία φάση σκεπτικισμού και αναμονής. Η αγορά έχει πλέον να αντιμετωπίσει ορατούς εχθρούς και συγκεκριμένα την υπερφορολόγηση, την υπερπροσφορά. Οι «αντίπαλοι» αυτοί υποχρεώνουν όλους όσους ασχολούνται με την αγορά ακινήτων όχι μόνο να είναι προσεκτικοί στις επιλογές αλλά κυρίως –και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην ελληνική αγορά ακινήτων- να γίνουν επιλεκτικοί ώστε να αποφύγουν τη χασούρα. Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας για την εξέλιξη των τιμών ήδη τα πρώτα «σημάδια» της νέας κατάστασης των πραγμάτων καταγράφονται στην αγορά. Ήδη στη διάρκεια της τελευταίας διετίας σε πολλές περιοχές της Αττικής καταγράφηκε υποχώρηση των τιμών κατοικίας που έφτασε μέχρι και 10% ενώ οι τιμές των γραφείων το ίδιο διάστημα υποχώρησαν 25% περίπου στις λεγόμενες «προνομιούχες» περιοχές. Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η αγορά ακινήτων από εδώ και πέρα θα προσφέρει κέρδη μόνο σε εκείνους που γνωρίζουν να διαχειρίζονται τη κρίση Ποιοι όμως είναι εκείνοι που μπορούν να διαχειρίζονται τη κρίση; Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι η ύπαρξη ρευστότητας ή η δυνατότητα άντλησης ρευστότητας από το τραπεζικό σύστημα. Η εκμετάλλευση της ρευστότητας είναι το στοιχείο εκείνο που παρέχει τη δυνατότητα εκμετάλλευσης των ευκαιριών που παρουσιάζονται. Το δεύτερο στοιχείο είναι η πληροφόρηση και η αξιολόγηση της. Δηλαδή όση ρευστότητα και αν διαθέτεις αν δεν γνωρίζεις τα τεκταινόμενα στην αγορά δεν μπορείς να τα εκμεταλλευτείς. Και όταν κάποιος αναφέρεται σε πληροφόρηση αυτή αφορά το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας και όχι αποκλειστικά την αγορά ακινήτων. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι στη διάρκεια των τελευταίων ετών ένα μεγάλο ποσοστό των επιχειρήσεων έκανε σημαντικές τοποθετήσεις σε ακίνητα. Ο συνδυασμός οικονομικής ρευστότητας, γνώσης και αξιολόγησης είναι ο πιο ασφαλής «δρόμος» στη προσπάθεια να μεγιστοποίηση κάθε επενδυτής –ανεξαρτήτως μεγέθους- τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται . Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του «νομίσματος». Πρόκειται για τις περιπτώσεις εκείνες που πλήττονται από τη κρίση. Το «μυστικό» είναι απλό και συνοψίζεται σε μία φράση «αγόραζε χρόνο». Με απλά λόγια κάθε μέρα που περνά δίνει μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα για να βρεθεί το «αντίδοτο» είτε αυτό λέγεται αναχρηματοδότηση είτε αυτό λέγεται αναδιάταξη περιουσιακών στοιχείων . Αυτή τη στρατηγική ακολούθησε άλλωστε και ο Τραμπ και κατάφερε πριν λίγα χρόνια όχι μόνο να αντιμετωπίσει τη φουρτούνα αλλά να βγει από αυτή «χάνοντας» μόνο μερικές θέσεις στη κατάταξη της λίστας με τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη . Στη πρώτη δεκάδα μάλιστα της λίστας είναι ένας γκουρού διαχειριστής .Ο Μπάφετ. Με λίγα λόγια οι δύο αυτοί δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε άλλο παρά τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

O αριθμός των ελλήνων αγοραστών πολυτελών κατοικιών στο Λονδίνο έχει διπλασιαστεί το τελευταίο χρόνο. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν πραγματοποιήσει μεγάλα μεσιτικά γραφεία της βρεταννικής πρωτεύουσας οι έλληνες που αγοράζουν σπίτια αξίας άνω των 2.000.000 στερλινών έχουν αυξηθεί κατακόρυφα λόγω της υπερμετρης φορολογίας και της ανασφάλειας για την πορεία της οικονομίας. Οι ίδιες έρευνες εμφανίζουν τους έλληνες αγοραστές να αγοράζουν κυρίως σπίτια στις περιοχές Τσέλσι , Φούλαμ και Hampstead .

Η φυγή των κεφαλαίων απο την ελληνική οικονομία τείνει πλέον να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας καθώς η ανασφάλεια απο την μία πλευρά και η ανελέητη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας απο την άλλη ,έχει ως αποτέλεσμα οι μοναδικοί αγοραστές που εμφανίζονται σήμερα στην αγορά να είναι εκείνοι που διαθέτουν αποταμιεύσεις περι τις 100.000 που απλώς εξακολουθούν να χρακτηρίζουν ως ασφαλή την επένδυση στα ακίνητα . Απο την άλλη πλευρά , οι μεγάλοι ιδιώτες έλληνες και ξένοι αγοραστές όχι μόνο έχουν χαθεί απο την αγορά αλλά πολλοί απο αυτούς την εγκαταλείπουν καθώς θεωρούν ότι το οικονομικό περιβάλλον και οι αποδόσεις που προσφέρουν οι επενδύσεις σε ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι ελκυστικές αλλά αντίθετα περιέχουν ένα σημαντικό ποσοστό κινδύνου.

Αποκαλυπτικές θα πρέπει να θεωρηθούν οι απόψεις που διατύπωνε κορυφαίος μεσίτης σύμφωνα με τις οποίες "οι εφοπλιστές που συντήρησαν σε υψηλά επίπεδα τη ζήτηση κυρίως για υψηλής προβολής ακίνητα έχουν εξαφανιστεί μετά τον φορολογικό διασυρμό συναδέλφου τους πριν λίγους μήνες". Ανάλογη στάση τηρούν και άλλοι επαγγελματίες με υψηλά εισοδήματα οι οποίοι "προτιμούν να βγάζουν λεφτά στην Ελλάδα και να τα επενδύουν στο εξωτερικό".

Με καλό μάτι κοιτάζουν την αγορά ακινήτων των χωρών που βρίσκονται σε δημοσιονομική κρίση, αρκετοί ασιάτες επενδυτές. Παρότι γνωρίζουν ότι τη συγκεκριμένη στιγμή, οι αγορές βρίσκονται σε κρίση και καμία επένδυση δεν θεωρείται ασφαλής, φαίνεται ότι δε διστάζουν να πάρουν το ρίσκο μιας και βλέπουν ότι όλο και περισσότερα ακίνητα είναι προς πώληση.

Η Ισπανία και η Πορτογαλία ως τουριστικοί προορισμοί (αλλά και αφού δεν έχουν μπει ακόμα υπό το καθεστώ του ΔΝΤ) έχουν μέχρι στιγμής "κερδίσει" το ασιατικό ενδιαφέρον. Ακίνητα κοντά σε θάλασσα ή σε τουριστικούς προορισμούς προτιμούν οι ασιάτες μιας και θεωρούν ότι η τουριστική αξία αυτών των περιοχών είναι σταθερή.

Είναι αρκετά νωρίς να μιλήσουμε για το μέγεθος των επενδύσεων ή ποιο είναι το ακριβές σκεπτικό πίσω από τέτοιες κινήσεις αλλά γίνεται φανερό ότι το ασιατικό χρήμα δεν τρομοκρατείται από την αβέβαιη οικονομική κατάσταση αυτών των χωρών. Αντιθέτως, θα λέγαμε ότι μάλλον ψάχνουν για ευκαιρίες.

Ποιοι είναι οι δρόμοι με τα ακριβότερα σπίτια στην Αγγλία; Σύμφωνα με έρευνα σε 230 δρόμους της Αγγλίας η μέση αξία του σπιτιού ξεπερνά το £ 1 εκ. Ο πιο ακριβός δρόμος σε ολόκληρη την Αγγλία ήταν η Parkside στο Wimbledon, νοτιοδυτικά του Λονδίνου, με τις μέσες τιμές των σπιτιών να ξεπερνούν τα £ 5 εκατ. Περισσότεροι από τους «χρυσούς δρόμους» βρίσκονταν στο Λονδίνο, αλλά η Woodlands Road West σε Virginia Water, Surrey, είναι ο πιο ακριβός δρόμος των περιοχών που βρίσκονται έξω από την πόλη. Ακολουθούν η Burkes Road στο Beaconsfield, και οι Buckinghamshire και Brundenell Avenue στο Sandbanks, Dorset.

Ο πιο ακριβός δρόμος στο βόρειο τμήμα της Αγγλίας ήταν Withinlee Road στο Macclesfield, Cheshire, όπου η μέση τιμή κατοικίας ανέρχεται σε £ 1,6 εκατ.. Ενώ στην Ανατολική Αγγλία στη Sedley Taylor Road στο Καίμπριτζ η μέση αξία του σπιτιού είναι £ 1,1 εκ..

Το Parkside, στο Λονδίνου, ακολούθησε στην κορυφή της λίστας και έπονται :η πλατεία Wycombe , Blenheim Crescent, Mallord Street και Drayton Gardens, που βρίσκονται σε Κένσινγκτον και Τσέλσι. Οι μέσες τιμές σε αυτούς τους δρόμους ξεπέρασε τα £ 4m. Κένσινγκτον και προσελκύουν διασημότητες και εξαιρετικά πλούσιους ξένους επιχειρηματίες οι οποίοι ωθούν προς τα πάνω τις τιμές . Στην έρευνα αξιολογήθηκαν επίσης οι τιμές των κατοικιών στην Ουαλία, όπου ο πιο ακριβό δρόμος ήταν Llantrithyd Road στο Glamorgan Vale, με μέση τιμή των £ 789.000.