Απόφαση - βόμβα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου, η οποία απαγορεύει τη χρήση διαμερίσματος για Αirbnb, σε πολυκατοικία του Ναυπλίου, ανατρέπει τα δεδομένα στις βραχυχρόνιες μισθώσεις και ανοίγει τον δρόμο για μαζικές αγωγές και ανάλογες διεκδικήσεις από ιδιοκτήτες ακινήτων που αντιδρούν στη νέα μόδα.

Το δικαστήριο δέχεται την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων των υπολοίπων ενοίκων της πολυκατοικίας και καλεί την ιδιοκτήτρια που μισθώνει το σπίτι της με Airbnb «να μην επαναλάβει στο μέλλον την επαγγελματική χρήση, ως τουριστικού καταλύματος και να περιοριστεί στη χρήση αυτής ως κατοικίας».

Η ιδιοκτήτρια, μάλιστα, εάν δεν συμμορφωθεί απειλείται με «προσωπική κράτηση ενός μηνός και χρηματική ποινή 1.000 ευρώ για κάθε παράβαση».

Για μια τεκμηριωμένη απόφαση, με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον, η οποία μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την επίλυση και άλλων αντίστοιχων δικαστικών διενέξεων κάνει λόγο η δικηγόρος που χειρίστηκε νομικά την υπόθεση, καθώς όπως αναφέρει στο σκεπτικό της δεν γίνεται αναφορά μόνον στην παραβίαση των διατάξεων του κανονισμού της πολυκατοικίας, που απαγόρευε τη χρήση των οριζοντίων ιδιοκτησιών ως τουριστικών καταλυμάτων, αλλά γίνεται και εκτενής αναφορά στις οχλήσεις που προκαλούνται από τέτοιου είδους βραχυχρόνιες μισθώσεις στους λοιπούς ιδιοκτήτες.

Πρέπει να σημειωθει ότι το δικαστήριο επέβαλε στην ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος την εσχάτη των ποινών χωρίς να της δώσει την ευκαιρία να επανορθώσει ή να της επιβάλει μια ήπια ποινή.Επισης , η απόφαση του Πρωτοδικείου Ναυπλίου δημιουργεί νομικό προηγούμενο και το θέμα αυτό προκαλεί ανησυχία στους ιδιοκτήτες που εκμισθώνουν τα σπίτια τους μέσω κάποιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας βραχυχρόνιας μίσθωσης..

Δικαστήριο του Ναυπλίου απαγόρευσε την βραχυπρόθεσμη μίσθωση διαμερίσματος μέσω Airbnb, σε πολυκατοικία της πόλης, με μία απόφαση που εκτιμάται ότι μπορεί στο μέλλον να επηρεάσει πολλές παρόμοιες υποθέσεις στην Ελλάδα.

Το σκεπτικό της ετυμηγορίας από το Μονομελές Πρωτοδικείο του Ναυπλίου, ενδέχεται να αποτελέσει «δεδικασμένο» για αντίστοιχες εκκρεμείς υποθέσεις, όπου ιδιοκτήτες ακινήτων αντιτίθενται στην ενοικίαση διαμερισμάτων τύπου Airbnb στις πολυκατοικίες που διαμένουν, λόγω των ενοχλήσεων αλλά και ζητημάτων ασφάλειας που ανακύπτουν.

Η απόφαση δέχεται την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που είχαν υποβάλει οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες, καλώντας την ιδιοκτήτρια να μην προβεί στο μέλλον σε παρόμοια χρήση του διαμερίσματος ως τουριστικό κατάλυμα, και να περιοριστεί στη χρήση του ως κατοικίας. Για κάθε παράβαση του διατακτικού, θα επιβάλλεται ποινή 1.000 ευρώ και προσωπική κράτηση.

Οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες αντιλήφθηκαν την αλλαγή στη χρήση του διαμερίσματος στις αρχές Αυγούστου. Η  απόφαση κρίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα καθώς η έδρα δεν στηρίχτηκε απλώς στον κανονισμό της συγκεκριμένης πολυκατοικίας, αλλά έλαβε υπόψιν της και τις ενοχλήσεις που προκαλούνται από τέτοιους είδους μισθώσεις στους υπόλοιπους ιδιοκτήτες.Πρόκειται για μία απόφαση, με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον, η οποία μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την επίλυση και άλλων αντίστοιχων δικαστικών διενέξεων, διότι στο σκεπτικό της δεν γίνεται αναφορά μόνον στην εκ μέρους της αντιδίκου παραβίαση των διατάξεων του Κανονισμού της Πολυκατοικίας, που απαγόρευε τη χρήση των οριζοντίων ιδιοκτησιών ως τουριστικών καταλυμάτων, αλλά γίνεται και εκτενής αναφορά στις λοιπές οχλήσεις που προκαλούνται από τέτοιου είδους βραχυχρόνιες μισθώσεις στους λοιπούς ιδιοκτήτες.

Οι ιδιοκτήτες διαμαρτύρονταν, μεταξύ άλλων, επειδή η πισίνα της πολυκατοικίας ήταν μονίμως κατειλημμένη από τους τουρίστες, αποκλείοντας τους αιτούντες από την ελεύθερη χρήση της, «ενώ λόγω της αλόγιστης χρήσης αντηλιακού από τους πελάτες (...) καταστράφηκε η ποιότητα του νερού, για την αντικατάσταση του οποίου (άδειασμα, καθαρισμός και ξαναγέμισμα της πισίνας) επιβαρύνθηκαν οικονομικά οι αιτούντες».

Αρκετοί ενοχλήθηκαν επίσης από την φασαρία που έκαναν οι ένοικοι, «τόσο κατά την παραμονή τους στο διαμέρισμα όπου διαμένουν όσο και στους κοινόχρηστους χώρους της οικοδομής, ακόμη και τις ώρες κοινής ησυχίας», αφήνοντας «απορρίμματα σε διάφορα σημεία», ενώ πολλές φορές καταλάμβαναν τις θέσεις στάθμευσης των συνιδιοκτητών ή παρεμπόδιζαν «την ελεύθερη πρόσβασή τους στις θέσεις αυτές που αποτελούν παρακολουθήματα των ιδιοκτησιών τους». Σύμφωνα με την καταχώρηση, στο ακίνητο μπορούσαν να φιλοξενηθούν έως δέκα άτομα αλλά οι καταγγέλλοντες υποστήριξαν πως συχνά έμεναν περισσότεροι. Οι ίδιοι υποπτεύονταν πως η ιδιοκτήτρια έδινε στους πελάτες της τον κωδικό πρόσβασης και όχι μόνο το κλειδί για την είσοδο της πολυκατοικίας. «Οι αιτούντες να έρχονται καθημερινά σε επαφή με άγνωστο αριθμό προσώπων που εναλλάσσονται κάθε δύο με τρεις ημέρες», σημείωναν οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες, υπογραμμίζοντας πως το γεγονός αυτό είχε προκαλέσει ανασφάλεια στους ίδιους, που ανησυχούσαν για την ακεραιότητά τους, την ασφάλεια των ανηλίκων παιδιών τους και των περιουσιακών τους στοιχείων.

Η έδρα καταδίκασε ερήμην την ιδιοκτήτρια, επιβάλλοντας οριστική απαγόρευση της διάθεσης του ακινήτου, μέσω οποιασδήποτε πλατφόρμας βραχυχρόνια μίσθωσης. Η απόφαση, επιβάλλει επίσης στην ιδιοκτήτρια να καλύψει και την δικαστική δαπάνη των αιτούντων, την οποία ορίζει στο ποσό των 300 ευρώ...

Πηγή: Lifo.gr

Όλο και πιο συχνά τους τελευταίους μήνες διάφοροι "ειδικοί" εμφανίζονται να προεξοφλούν την "ανάσταση" της αγοράς ακινήτων. Μιλούν για άνοδο των τιμών πώλησης, για έκρηξη του επενδυτικού ενδιαφέροντος εγχωρίων και ξένων επενδυτών και για την επανεκκίνηση της οικοδομής. Απο αυτά που "προβλέπουν" μέχρι την πραγματικότητα, υπάρχει μόνο ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός: η άνοδος των τιμών των ενοικίων των κατοικιών. Όλα τα υπόλοιπα αναζητούν την θέση τους μεταξύ της μεταφυσικής και της κερδοσκοπίας και σε κάθε περίπτωση το μόνο ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι αν όλα αυτά είναι απλώς ευχολόγια ή  προετοιμασία του εδάφους για το φούσκωμα μίας νέας φούσκας που όταν σκάσει θα παρασύρει-όπως πάντα - πολλούς αφελείς οι οποίοι αναζήτησαν εύκολα, γρήγορα και άκοπα κέρδη σε μία αγορά που ούτως ή άλλως είναι ανάπηρη.

Για να δώσεις πίστη σε κάποιον θα πρέπει να τον θεωρήσεις ως αξιόπιστο. Πόσο αξιόπιστοι όμως είναι οι "ειδικοί"; Πριν μερικά χρόνια οι «IrishTimes» έκαναν μία έρευνα. Οι συντάκτες τους, είχαν καταγράψει τις απόψεις που διατύπωναν από εφημερίδες , τηλεοράσεις και περιοδικά οι "ειδικοί" στην διάρκεια του χρόνου που προηγήθηκε της κρίσης της ιρλανδικής αγοράς κατοικίας. Διαπίστωσαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία προέβλεπε , ακόμα και λίγα εικοσιτετράωρα πριν την κατάρρευση, ακόμα καλύτερες μέρες για την αγορά. Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι έγιναν πιστευτοί και παρέσυραν  πολλούς απλούς ιρλανδούς, οι οποίοι είδαν τα όνειρα να μετατρέπονται σε εφιάλτη. Ανάλογα φαινόμενα είχαμε και στην Ελλάδα καθώς οι εγχώριοι «ειδικοί» ακόμα και στις αρχές του 2010 επαναλάμβαναν το περίφημο: "κανείς δεν έχασε αγοράζοντας γη" και έσπρωχναν χιλιάδες στην κόλαση των «λευκών κολάρων». Η ζωή έδειξε ότι εκατοντάδες χιλιάδες που έδωσαν πίστη στα λόγια τους έχασαν τις αποταμιεύσεις τους και βρέθηκαν φεσωμένοι στις τράπεζες. Κάπως έτσι συνέβαλαν στο σημερινό χάλι της αγοράς κατοικίας με τις τράπεζες και το Δημόσιο να έχουν βάλει χέρι σε ακίνητα εκατοντάδων χιλιάδων μεροκαματιάρηδων και να τα διαπραγματεύονται με funds τα οποία μυρίζοντας αίμα έχουν ορμήσει σαν τα κοράκια. Αλλά οι "ειδικοί" συνέβαλλαν και στο να ελέγχουν οι τράπεζες το σύνολο της αγοράς ακινήτων , να διαμορφώνουν τιμές για τους πλειστηριασμούς που οι ίδιες κάνουν , να συντηρούν μία τεράστια παράλληλη αγορά συμβούλων,εκτιμητών , διαμεσολαβητών ,νομικών, συμβολαιογράφων και αεριτζήδων, οι οποίοι κονομάνε συμμετέχοντας σε ένα γαϊτανάκι πόνου και απελπισίας.

Φυσικά κανείς δεν λέει φόρα παρτίδα την αλήθεια: η σημερινή αγορά κατοικίας είναι μία υπόθεση για λίγους καθώς οι πολλοί έχουν αποκλειστεί από αυτή. Αρκεί μία πρόσθεση για να αντιληφθεί το μέγεθος του αποκλεισμού. Άνεργοι, εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές εργασίας αλλά και όσοι έχουν γραφτεί στα κιτάπια του Τειρεσία, καθώς και εκείνοι που αδυνατούν να εξασφαλίσουν φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα , ουσιαστικά δεν έχουν καμία δυνατότητα πρόσβασης στην αγορά κατοικίας. Πόσοι είναι αυτοί; Μπορεί και δύο εκατομμύρια έλληνες. Αν σκεφτεί κανείς ότι οι περισσότεροι  από τους υπόλοιπους  δεν έχουν πρόσβαση σε οποιαδήποτε μορφής χρηματοδότηση,  τότε ποιοι απομένουν; Οι πλούσιοι, οι τράπεζες και τα funds. Όλοι οι υπόλοιποι , όμοια με πεινασμένα παιδιά που κολλούν  τα προσωπάκια τους έξω από την βιτρίνα του εστιατορίου που σέρβιρε λουκούλλεια γεύματα σε καλοταϊσμένους κοιλαράδες , θα παρακολουθούν την μεγαλύτερη κλοπή ιδιωτικού πλούτου που έχει γίνει στην Ελλάδα.Μεγαλύτερη ακόμα και από αυτήν της γερμανικής κατοχής, όταν δοσίλογοι και μαυραγορίτες άρπαζαν σπίτια για ένα τενεκέ λάδι. Και το ακόμα χειρότερο; Οι αποκλεισμένοι , θα πληρώνουν τα πανάκριβα ενοίκια για να αυγατίζουν τα σεντούκια των τραπεζιτών, των funds και των μετόχων τους .Αλλά για αυτήν την αλήθεια κανείς δεν λέει τσιμουδιά.

Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες  της μετάλλαξης της κρίσης της αγοράς ακινήτων σε στεγαστική κρίση . Όλα δείχνουν ότι η εποχή της ιδιοκατοίκησης έχει παρέλθει αμετάκλητα. Το συγκλονιστικό αλλά και εξοργιστικό συνάμα είναι ότι τα θύματα της στεγαστικής κρίσης έχουν πληρώσει  από την τσέπη τους - με τους φόρους  που κατέβαλλαν -τα δισεκατομμύρια των ανακεφαλαιοποιήσεων για να έρχονται  σήμερα τα λευκά κολάρα να τους ξεσπιτώνουν. Πρόκειται για ένα διαρκές έγκλημα για το οποίο  η μία μνημονιακή Κυβέρνηση προετοίμαζε  το έδαφος στην επόμενη με κορωνίδα φυσικά την νομοθετική ρύθμιση με την οποία τα λευκά κολάρα εξασφάλισαν ασυλία. Ένα αποκλειστικό τους προνόμιο καθώς οι υπόλοιποι έλληνες  με την ταμπέλα του «κακοπληρωτή» στο στήθος  οδηγούνται πίσω στα υπόγεια , στις τρώγλες και στα ...παγκάκια για την  «σωτηρία της οικονομίας. Αυτή δυστυχώς είναι η έκρηξη της αγοράς ακινήτων την οποία με τόση επιμονή προβάλλουν οι αμειβόμενοι «ειδικοί». Η μοναδική αλήθεια στην σπέκουλα που καλλιεργούν είναι ότι θα γίνει «έκρηξη» αλλά   όχι στα κέρδη αλλά στην μιζέρια και στο ξεσπίτωμα . Άλλωστε για αυτό φροντίζουν  οι τραπεζίτες , οι διοικήσεις των εταιριών ακινήτων, οι επικεφαλής των Funds και τα τσιράκια τους που με επιμέλεια πλέκουν τον δηλητηριώδη ιστό τους

Η Γερουσία (κυβέρνηση) του κρατιδίου Βερολίνου αποφάσισε σχέδιο νόμου που προβλέπει την καθιέρωση ενός πλαφόν στα ενοίκια που είναι μοναδικό στη Γερμανία. Επειδή το κόστος στέγασης στη γερμανική πρωτεύουσα αυξήθηκε με πολύ γρήγορους ρυθμούς, ο κυβερνητικός συνασπισμός που αποτελείται από Σοσιαλδημοκράτες, το κόμμα Η Αριστερά και τους Πράσινους παγώνει τα ενοίκια για τα επόμενα 5 χρόνια έως το 2024. Ο νόμος θα ισχύει αναδρομικά από τον Ιούνιο του 2019. Η ρύθμιση αφορά περίπου 1,5 εκατομμύριο διαμερίσματα που κατασκευάστηκαν πριν από το 2014. Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί το αργότερο στις αρχές του 2020 από τη βουλή του Βερολίνου και θα ισχύσει αναδρομικά από τα μέσα Ιουνίου του 2019. Προκειμένου να υλοποιηθούν οι νέες ρυθμίσεις θα προσληφθούν 250 άτομα διοικητικού προσωπικού.

Στις επιμέρους ρυθμίσεις του νόμου προβλέπεται μεταξύ άλλων ότι από το 2022 και μετά μπορεί λόγω πληθωρισμού να αυξηθεί το ενοίκιο ως και 1,3% ετησίως και ως και 1 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο σε περίπτωση ανακαίνισης. Παράλληλα όμως δεν επιτρέπεται στους ιδιοκτήτες να αυξήσουν το ενοίκιο όταν αλλάζει ο ενοικιαστής. Εξαίρεση αποτελούν κατοικίες που το ενοίκιό τους είναι κάτω από 5 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Σε αυτή την περίπτωση επιτρέπεται μια αύξηση ως και 1 ευρώ.

Επιπλέον προβλέπεται ότι ο νέος ενοικιαστής δεν θα πληρώνει περισσότερο από 9,80 ευρώ το τ.μ. (χωρίς τα κοινόχρηστα), ανεξάρτητα πόσο υψηλό ήταν το παλιό ενοίκιο. Το νομοσχέδιο διευκρινίζει ότι υπάρχοντα ενοίκια που είναι κατά 20% υψηλότερα από 9,80 ευρώ το τ.μ. συνιστούν «τοκογλυφικά ενοίκια» και θα πρέπει να μειωθούν. Ανώτατο όριο για ενοίκια θα είναι μελλοντικά 11,76 ευρώ το τ.μ. (9,80 ευρώ συν 20%). Πάντως, ο μέσος όρος της τρέχουσας τιμής στις προσφορές ενοικιαζόμενων κατοικιών στο Βερολίνο ανέρχεται στο 11,60 ευρώ το τ.μ.

Σφοδρή κριτική στα σχέδια της Γερουσίας του Βερολίνου άσκησαν οργανώσεις ιδιοκτητών και διαχειριστών ακινήτων. Εκπρόσωποι τους χαρακτήρισαν τα μέτρα «ανεύθυνα» και επιστροφή σε μια «σοσιαλιστική στεγαστική πολιτική». Ο σύνδεσμος διαχειριστών ακινήτων IVD ανακοίνωσε ότι θα επιδιώξει την κατάργηση του νόμου δια της δικαστικής οδού και προέβλεψε πως οι αναμενόμενες χρονοβόρες δικαστικές αντιπαραθέσεις που θα ακολουθήσουν θα παραλύσουν τον στεγαστικό τομέα στο Βερολίνο. Αντιθέτως οργανώσεις ενοικιαστών κάνουν λόγο για μια «ιστορική ευκαιρία» να εξασφαλιστούν προσιτά ενοίκια για τα πλατιά στρώματα του πληθυσμού.