Εικόνα πλήρους εγκατάλειψης παρουσιάζει η πλατεία Ηγουμένου στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης . Η ελεύθερη έκταση, η οποία προοριζόταν να αξιοποιηθεί ως χώρος πρασίνου, έχει μετατραπεί σήμερα σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο,σε πάρκιγκ, ενώ και η βυζαντινή κρήνη έχει εγκαταλειφυεί
Η εγκατάλειψη της περιοχής έχει κινητοποιήσει τους περιοίκους, οι οποίοι έχουν καταθέσει σχετικές διαμαρτυρίες τόσο στο δήμο Θεσσαλονίκης όσο και στην 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Όπως διαβεβαιώνει ο αντιδήμαρχος Αρχιτεκτονικού Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, η συγκεκριμένη έκταση πρόκειται να αξιοποιηθεί από το δήμο Θεσσαλονίκης ως χώρος πρασίνου και ως υπαίθριο πάρκιγκ. Η υλοποίηση του σχεδιασμού αυτού, ωστόσο, σύμφωνα με τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες, καθυστερεί, καθώς πρόσφατα άλλαξε η ρυμοτομία στην περιοχή και εκκρεμεί η έκδοση των απαιτούμενων πράξεων τακτοποίησης.

Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση που ισχύει στην ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών του Αργοσαρωνικού με τον Πειραιά επιδεινώθηκε δραματικά.  Για να πάει κανείς Πειραιά από Αίγινα και να γυρίσει θέλει 28 ευρώ με το ταχύπλοο, από Ύδρα 51 ευρώ και από Σπέτσες 70 ευρώ!  Μάλιστα, για Ύδρα και Σπέτσες δεν υπάρχει άλλη επιλογή καθώς έχουν καταργηθεί τα αντίστοιχα δρομολόγια με συμβατικά πλοία.

Επιπρόσθετα, τα δρομολόγια σταματούν νωρίς το απόγευμα κι έτσι για την Αίγινα το τελευταίο  δρομολόγιο είναι  στις 6 το απόγευμα, ενώ για Ύδρα-Σπέτσες στις 5 , με αποτέλεσμα  τα  νησιά να μένουν για πάνω από 12 ώρες χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση! Ο Πόρος, τα Μέθανα και η ευρύτερη περιοχή της Τροιζηνίας ευτυχώς έχουν το πλεονέκτημα της οδικής πρόσβασης, διαφορετικά και για εκεί οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις είναι ελλιπέστατες και πανάκριβες για τους κατοίκους.

Με το συγκεκριμένο καθεστώς τα νησιά των μικρών αποστάσεων στον Αργοσαρωνικό μετατρέπονται σε άγονη γραμμή, γεγονός απαράδεκτο για μια γραμμή, η οποία  σε συνολικό επίπεδο εξυπηρετεί ετησίως πάνω από 3 εκατομμύρια επιβάτες.

Το πάρκο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης» αποτελεί έναν από τους ελάχιστους ανοιχτούς χώρους πρασίνου και μια από τις τελευταίες νησίδες άγριας ζωής στο λεκανοπέδιο, καθώς στην έκταση των 1100 στρεμμάτων του φιλοξενούνται 170 είδη πουλιών. Το πάρκο, αποτελεί συν τοις άλλοις μοναδικό πνεύμονα πρασίνου και χώρο αναψυχής για ολόκληρη τη Δυτική και Βορειοδυτική Αθήνα και τους γειτονικούς Δήμους από όπου δέχεται καθημερινά επισκέπτες ( Αθηναίων, Αγ.Αναργύρων, Ίλιον, Καματερό, Νέα Φιλαδέλφεια, Νέα Χαλκηδόνα, Αχαρνές, Πετρούπολη, Περιστέρι, Αγάλεω). Παράλληλα πραγματοποιούνται εκεί προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης από την ορνιθολογική εταιρεία για σχολεία όλου του λεκανοπεδίου.

Η λειτουργία του, εδώ και δώδεκα χρόνια, είναι ανατεθειμένη στον Οργανισμό Διοίκησης και Διαχείρισης του πάρκου, δηλαδή σε ΝΠΔΔ του οποίου το ΔΣ διορίζεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Εδώ και κάποιους μήνες, το πάρκο έχει μείνει χωρίς πόρους για την κάλυψη έστω στοιχειωδών λειτουργικών εξόδων και  χωρίς προσωπικό (5 εργαζόμενοι για 1100στρ, απλήρωτοι εδώ και μήνες). Το αποτέλεσμα είναι να παρουσιάζει σήμερα εικόνα εγκατάλειψης, και να κινδυνεύει να μετατραπεί σε σκουπιδότοπο. Από την περασμένη Τετάρτη 20-01-2010, η ΔΕΗ, απλήρωτη για καιρό, έκοψε το ρεύμα, γεγονός που προκαλεί ζητήματα στοιχειώδους λειτουργίας.

Σε σταυρόλεξο να μετατρέπεται ο εκσυγχρονισμός της σιδηροδρομικής σύνδεσης Αθηνών Πατρών. Συγκεκριμένα ο Υφυπουργός Υποδομών κ. Σηφουνάκης τόνισε ότι «δεν προβλέπεται ο νέος σιδηρόδρομος να φθάσει μέχρι την Πάτρα, λόγω έλλειψης πιστώσεων, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή Αχαϊας του ΣΥΡΙΖΑ - Νίκου Τσούκαλη.
Συγκεκριμένα ο κ. Σηφουνάκης στην τοποθέτησή του επιπλέον ανέφερε ότι «το τμήμα Ρίου – Πάτρας είναι ένα πολύ δύσκολο κομμάτι. Το μεγαλύτερο δε μέρος του είναι επί της ακτής, δεν υπάρχουν μελέτες για ημι-υπογειοποίηση και απαιτεί τεράστια δαπάνη. Αν συζητηθεί επέκταση αυτή θα είναι για μετά το 2015. Αλλά εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να φτάσουμε στο λιμάνι κυρίως για τα εμπορεύματα. Πολύ πιθανό είναι να χρειαστεί ένα ενδιάμεσο διάστημα όπου εκεί θα υπάρχει μονή γραμμή. Ωστόσο για το δεύτερο σκέλος (Ρίο-Πάτρα), θα πρέπει να γίνουν μελέτες, να υπάρξουν απαλλοιτριώσεις».