Ενώ η ρύθμιση για τα αυθαίρετα τρέχει το αρμόδιο υπουργείο προετοιμάζει νέα ρύθμιση! Αυτή η εκπληκτική και ενδεχομένως πρωτοφανής επολογή ουσιαστικά επιβεβαιώθηκε χθές απο τον αρμόδιο υπουργός ο οποίος σε ραδιοφωνική συνέντευξη δήλωσε: "Το θέμα των αυθαιρέτων θα πρέπει να λυθεί οριστικά. Δεν μπορώ να σας πω με ακρίβεια ακόμα, αλλά απασχολεί το Υπουργείο πολύ. Το θέμα το χειρίζεται ο κ. Καλαφάτης, ο οποίος έχει και την αρμοδιότητα. Αλλά η ευθύνη είναι του Υπουργείου συνολικά σε αυτό το θέμα. Υπάρχουν σκέψεις για ένα σχέδιο που θα αντιμετωπίσει το θέμα οριστικά. Ελπίζω να είμαστε σύντομα έτοιμοι να το ανακοινώσουμε. Βρίσκεται σε φάση επεξεργασίας και είναι και στο μυαλό του Πρωθυπουργού. Αυτό νομίζω ότι είναι μια καλή εγγύηση, για να μην μείνουμε στα λόγια." Αν και η δήλωση του υπουργού είναι "νεφελώδης" εντούτοις μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη αποτυχία την ρύθμιση που βρίσκεται σε εξέλιξη και σε αδιέξοδο τους ιδιοκτήτες που έχουν υπαχθεί σε αυτή. Για το λόγο αυτό, επιβάλλεται να ξεκαθαρίσουν άμεσα οι προθέσεις αφού σε κάθε περίπτωση αυτοί που πληρώνουν είναι οι ιδιοκτήτες.

Ο συνδυασμός της οικονομικής κρίσης, αλλά και των φορολογικών μέτρων που έχουν ληφθεί τα τελευταία χρόνια, έχουν φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τους ιδιοκτήτες διατηρητέων σε όλη την Ελλάδα,. Ηδη και προ κρίσης δεν υπήρχε καμία συγκροτημένη στρατηγική για τα διατηρητέα ενώ αντίθετα, υπάρχει διάσπαση αρμοδιοτήτων ανάμεσα στο υπουργείο Περιβάλλοντος και το υπουργείο Πολιτισμού, ενώ οι ελαφρύνσεις (λ.χ. χαμηλότοκα δάνεια για επισκευές) που δίνει το κράτος είναι αμελητέες. Το αποτέλεσμα είναι τα διατηρητέα να καταρρέουν και το κράτος να μένει αδιάφορο». Φυσικά στις εκκλήσεις των ιδιοκτητών για στήριξη το κράτος κωφεύει. ¨Ηδη ομάδα νομικών, κατέθεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσφυγή ενάντια στη διάταξη του Ν. 4042/11 (Ενισχυμένα μέτρα εποπτείας και εξυγίανσης των πιστωτικών ιδρυμάτων – Ρύθμιση θεμάτων χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα και άλλες διατάξεις) που αφορά στα διατηρητέα. Οι διατάξεις αυτές υποτίθεται ότι θα ευνοούσαν τα διατηρητέα, αλλά δεν ήταν μελετημένες επαρκώς και στην ουσία λειτουργούν εις βάρος τους. Για παράδειγμα, προκειμένου να μην καταβάλεις το τέλος, πρέπει το κτίριο να μην έχει ρεύμα ή να μην αποφέρει εισόδημα, δηλαδή... να εγκαταλειφθεί το κτίριο, επισημαίνουν. Τι θα μπορούσε να γίνει; Με δεδομένο ότι το κράτος δεν μπορεί να υποστηρίξει οικονομικά σε αυτή τη συγκυρία τα διατηρητέα, θα έπρεπε ίσως να υπάρξει μια ικανή φορολογική ελάφρυνση και κυρίως να εξαλειφθούν οι αντιφατικότητες και οι ασυναρτησίες από τη νομοθεσία Για παράδειγμα, για να επιδοτήσει κανείς από τον αναπτυξιακό νόμο την αναστήλωση και επανάχρηση ενός διατηρητέου πρέπει υποχρεωτικά να ιδρύσει εταιρεία. Αυτό δημιουργεί διάφορες στρεβλώσεις, αφού οι γονείς αναγκάζονται να εκμισθώνουν –εικονικά– το κτίριο στα παιδιά τους και κατόπιν να τους... περιλαβαίνει η εφορία, που θεωρεί ότι έχουν έσοδα από τα μισθώματα! Τέτοια παραδείγματα δυστυχώς είναι αναρίθμητα.

Ρημάζει το άλλοτε κόσμημα της Σκιάθου, το Ξενία, που βρίσκεται μεταξύ των παραλιών Αμπελάκια και Κουκουναριές. Τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Σκιάθος» απευθύνουν συνεχώς εκκλήσεις προς τη διοίκηση της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) για τη σφράγιση και την προστασία του κτιρίου, που με υπουργική απόφαση έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο. Δύο φορές η ΕΤΑΔ καθάρισε τον περιβάλλοντα χώρο και έβαλε λουκέτο στο κτίριο, άγνωστοι ωστόσο έσπασαν τις κλειδαριές και αφαίρεσαν από το εσωτερικό του τα πάντα. Από το εσωτερικό του έχουν αφαιρεθεί κουφώματα, μάρμαρα, παράθυρα, κλειδαριές, πλακάκια από τα μπάνια και βρύσες από τις κουζίνες. Δεν έμεινε τίποτε από τον ηλεκτρολογικό εξοπλισμό, ακόμη και από τα κάγκελα στα μπαλκόνια. Εξωτερικά, το μόνο που θυμίζει την άλλοτε χρήση του είναι μια παλιά πινακίδα, αδιάψευστος μάρτυρας πως κάποτε φιλοξενούσε χιλιάδες επισκέπτες, επώνυμους από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Με την υπουργική απόφαση ΥΠΠΟΤ/Δ.Ν.Σ.Α.Κ./74544/1391/ 18-10-2011 που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 301/Α.Α.Π./7-11-2011 το «Ξενία» Σκιάθου χαρακτηρίστηκε ως μνημείο, «διότι αποτελεί ιδιαίτερο δείγμα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής του β΄ μισού του 20ού αιώνα, που χαρακτηρίζει την πρώτη συντονισμένη κρατική προσπάθεια για τη δημιουργία τουριστικών υποδομών στη χώρα μας». Ως εκ τούτου απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβαση ή οποιαδήποτε οικοδομική δραστηριότητα στις εξωτερικές όψεις, τους κοινόχρηστους χώρους, τα κεντρικά κλιμακοστάσια και τους υπαίθριους χώρους, χωρίς προηγούμενη άδεια από τις υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού.

«Μπαράζ» προσφυγών βρίσκεται σε εξέλιξη σε διάφορα δικαστήρια της χώρας που προσβάλλουν ως αντισυνταγματικό και ανίσχυρο το νομοθετικό πλαίσιο με το οποίο (ν. 4014/11) «τακτοποιήθηκαν» όλες οι αυθαίρετες κατασκευές με «πάγωμα» της κατεδάφισής τους για 30 χρόνια έναντι προστίμου. Για όλες αυτές τις υποθέσεις θα πραγματοποιηθεί «πιλοτική» δίκη στις αρχές Οκτωβρίου στην Ολομέλεια του ΣτΕ και η απόφαση θα δώσει «κατευθυντήρια γραμμή» σε όλα τα δικαστήρια της χώρας αλλά και στην πολιτεία, αφού σε περίπτωση που εντοπιστούν συνταγματικά προβλήματα και «αγκάθια» θα βρεθούν τα πάντα «στον αέρα» και θα υποχρεωθεί να επιστρέψει τεράστια κονδύλια που δόθηκαν για την «τακτοποίηση». Στην αλυσίδα των προσφυγών που γίνονται από ιδιοκτήτες ακινήτων γειτονικών με αυθαίρετα, καθώς και από περιβαλλοντικούς-πολιτιστικούς φορείς κ.λπ., γίνεται επίκληση της ομόφωνης νομολογίας που χάραξε από το 2009 η Ολομέλεια ΣτΕ, σύμφωνα με την οποία νομιμοποίηση αυθαιρέτων και εξαίρεσή τους από την κατεδάφιση ήταν συνταγματικά ανεκτή μέχρι τις 31-3-1983, οπότε με τον «νόμο Τρίτση» 1337/83 δόθηκε η τελευταία σχετική ευκαιρία. Εκτοτε κάθε ρύθμιση για εξαίρεση από την κατεδάφιση και διατήρησή τους αποτελεί συνταγματικά ανεπίτρεπτη πολεοδομική διάταξη. Σε μία από τις προσφυγές που έγινε σε περιφερειακό Διοικητικό Εφετείο και παραπέμφθηκε για να κριθεί «πιλοτικά» στο ΣτΕ, γιατί θα επηρεάσει την τύχη πολλών χιλιάδων αυθαιρέτων, ο ν. 4014/11 προσβάλλεται ως αντισυνταγματικός. Πρόσφατα το ΣτΕ «πάγωσε» τη δυνατότητα τακτοποίησης με την υποβολή ιδιωτικών εγγράφων, βεβαιώσεων και δικαιολογητικών, κρίνοντας ότι επιτρέπονται μόνο κρατικά έγγραφα και επίσημες αεροφωτογραφίες.