Η επιβέβαιωση ήλθε μερικές ώρες αργότερα. Το υπουργείο Οικονομικών με έγγραφο που κατατέθηκε στη Βουλή παραδέχτηκε ότι δεν υπάρχει ούτε καταγραφή ούτε και εκτίμηση της αξίας των ακινήτων του δημοσίου . Πρόκείται για 71.000 ακίνητα που διαχειρίζεται η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, σύμφωνα με έγγραφο του υπουργείου Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, που διαβιβάστηκε στη Βουλή. Στο έγγραφο του, ο υπουργός Οικονομικών αναφέρει ότι στην παρούσα φάση, η καταγραφή των ακινήτων του Δημοσίου διενεργείται επιλεκτικά για ακίνητα μεγάλης οικονομικής αξίας και ότι "η εκτίμηση της εμπορικής αξίας εκάστου ακινήτου απαιτεί εξειδικευμένες αναλύσεις και δεν μπορεί να γενικευτεί για το σύνολο της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, ενώ κάθε ανάλυση πρέπει διαρκώς να επικαιροποιείται προκειμένου να παραμένει αξιόπιστη".

Με τις αραβικές χώρες να μοιάζουν με καζάνι που βράζει η άνοδος των τιμών του πετρελαίου θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την παγκόσμια ανάπτυξη και να ωθήσει τις πληθωριστικές πιέσεις, φέρνοντας πιο κοντά την άνοδο των επιτοκίων. Σε έναν κόσμο πλούσιο σε χρέη πάντως αρκετές χώρες (όπως η Ελλάδα) έχουν κίνητρο για υψηλότερο πληθωρισμό τα επόμενα χρόνια, ώστε να περιορίσουν τις πιέσεις από τον μεγάλο κρατικό δανεισμό. Από την άλλη πλευρά, αν επιβεβαιωθεί το σενάριο της ιαπωνικής Νomura για αύξηση της τιμής του πετρελαίου στα 220 δολ./ βαρέλι σε περίπτωση που «ξεφύγει» η κατάσταση στον αραβικό κόσμο, τότε σαφώς τα δεδομένα αλλάζουν, αφού η εύθραυστη ανάκαμψη των οικονομιών θα βρεθεί σε άμεσο κίνδυνο, ενώ τα επίπεδα χρέους στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία και στην Ευρώπη (φυσικά και στην Ελλάδα) χωρίς ανάπτυξη θα είναι δύσκολο να εξυπηρετηθούν. Ο κόσμος θα επιστρέψει σχετικά σύντομα σε επίπεδα πληθωρισμού του 2008, καθώς ο παγκόσμιος πληθωρισμός θα αυξηθεί στο 5%-6% (από 4% σήμερα) με τον αντίστοιχο πληθωρισμό στον αναπτυγμένο κόσμο να αυξάνεται στο 3%- 4% (από το 2%) και στις αναδυόμενες οικονομίες να κυμαίνεται στο 10% (από 7% σήμερα) . Αυτό σημαίνει ότι στο τέλος του 2011 και η αμερικανική κεντρική τράπεζα θα αυξήσει οριακά τα επιτόκια του δολαρίου στο 0,50% (από 0,25% σήμερα).

Και ενώ η κρίση στον αραβικό κόσμο μπορεί να εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες που παρουσιάζουν τεράστιες ανισότητες, το κρίσιμο ερώτημα, , είναι κατά πόσο η αναταραχή ενδέχεται να εξαπλωθεί σε μεγάλους εξαγωγείς πετρελαίου, όπως η Σαουδική Αραβία και το Ιράν. Αν και όλοι σήμερα επικεντρώνονται στις γεωπολιτικές εξελίξεις, διαχειριστές χαρτοφυλακίων, πιστεύουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ακόμη πιο θεμελιώδη ζητήματα, καθώς ενώ ο ΟΡΕΚ αυξάνει την παραγωγή του , το επίπεδο των αποθεμάτων δείχνει τάσεις υποχώρησης, κάτι που συνηγορεί στην άποψη όσων θεωρούν ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός ανοδικού κύκλου για τις τιμές της ενέργειας. Το 2011 ίσως είναι η χρονιά κατά την οποία θα αρχίσουν να εντείνονται οι ανησυχίες για τον πληθωρισμό. Αν και η άνοδος του πληθωρισμού σε όλο τον αναπτυσσόμενο κόσμο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις τιμές των τροφίμων και της ενέργειας, ο σημαντικότερος ίσως παράγοντας είναι τα πραγματικά επιτόκια, τα οποία είναι αρνητικά στις περισσότερες περιοχές της Ασίας.

Αυτό ενδέχεται να ενισχύσει περαιτέρω τα επίπεδα της πλεονάζουσας ρευστότητας, εντείνοντας τις πληθωριστικές πιέσεις και οδηγώντας και σε νέα άνοδο των επιτοκίων. Το ρίσκο ενδεχόμενης πολιτικής ενίσχυσης του Ισλάμ, ειδικά σε χώρες με αυξημένη σημασία για τις παγκόσμιες μεταφορές,το εμπόριο και τις χρηματοπιστωτικές αγορές,προκαλεί ανησυχία στη Δύση,ενώ στον «απόηχο» όσων συμβαίνουν στην περιοχή καμία χώρα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι βρίσκεται στο «απυρόβλητο».

Τι θα γίνει με την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου; Στην πραγματικότητα κανείς δεν γνωρίζει , αφού εδώ και ενάμιση χρόνο δεν έχει γίνει τίποτε προκειμένου να διαμορφωθεί μία αξιόπιστη πρόταση άμεσα υλοποιήσιμη. Να το πούμε πιο απλά. Ενώ από τον Οκτώβριο 2009 , η Κυβέρνηση μίλαγε για τις δυνατότητες που προσφέρει η δημόσια ακίνητη περιουσία , σήμερα μετά από 18 μήνες δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε . Ακόμα και στην περίπτωση του Ελληνικού, η μόνη επιλογή που έγινε ήταν να ανατρέψει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και με συνοπτικές διαδικασίες –αμφιβόλου συνταγματικότητας- να παραδώσει το χώρο στους επενδυτές του Κατάρ, οι οποίοι πριν από μερικούς μήνες εγκατέλειψαν με «ελαφρά πηδηματάκια» τον Αστακό.

Ανάβυσσός και Βουλιαγμένη είναι μία άλλη ιστορία που ξεκίνησε εδώ και λίγα χρόνια με συγκεκριμένους «επενδυτές» να περιφέρουν το ενδιαφέρον τους σε πολιτικά και κυβερνητικά γραφεία –αυτής και της προηγούμενης Κυβέρνησης. Το ίδιο ισχύει για την περίπτωση των εκτάσεων στη Ρόδο και στο Ρίο. Με απλά λόγια , αυτούς του 18 μήνες δεν έχει γίνει καμία δουλειά υποδομής προκειμένου να διαμορφωθεί και να υλοποιηθεί μία αξιόπιστη πρόταση. Μία προσεκτική ανάγνωση της βάσης δεδομένων των δελτίων τύπου του υπουργείου Οικονομικών της τελευταίας πενταετίας θα πείσει ακόμα και τον πιο δύσπιστο για την αλήθεια των γραφόμενων.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Απλώς ότι ο «βασιλιάς είναι γυμνός» αφού δεν εκμεταλλεύτηκε ούτε και την αποτυχημένη δραστηριότητα της προηγούμενης Κυβέρνηση στο θέμα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι χρειάστηκαν αυτοί οι μήνες για να μάθει. Και όμως , αξιόπιστες πηγές κάνουν λόγο για ανεπίσημες συζητήσεις που έγιναν μεταξύ κορυφαίου κυβερνητικού παράγοντα με επιστημονικούς φορείς με αντικείμενο την ακίνητη περιουσία. Μάλιστα στις συζητήσεις αυτές είχε επισημανθεί ότι προαπαιτούμενο ήταν η σύνταξη ολοκληρωμένων φακέλων για τα δημόσια ακίνητα προκειμένου να προχωρήσει αμέσως μετά κάθε προσπάθεια αξιοποίησης. Τι ΄έγινε , σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης; ΤΙΠΟΤΕ.

Ακόμα και ένας άνθρωπος που δεν έχει σχέση με την ακίνητη περιουσία θα αναρωτιόνταν : Μα γιατί; Φυσικά απάντηση δεν μπορεί να δοθεί και αυτό αφήνει να πλανώνται σκέψεις που ξεκινούν από την αδιαφορία και καταλήγουν στο…συμφέρον. Αυτό όμως που προκαλεί τεράστια ερωτηματικά είναι η αξιοποίηση των ακινήτων των ασφαλιστικών ταμείων. Ακόμα και βουλευτές της συμπολίτευσης έχουν στηλιτεύσει την αδιαφορία (;) που χαρακτηρίζει την διαχείριση των ακινήτων των ταμείων –ιδιόκτητων και μισθωμένων. Και ενώ ο κ. Λομβέρδος ανακάλυψε την λύση του ασφαλιστικού στις περικοπές των συντάξεων και των παροχών δεν έγινε καμία παρέμβαση για να κλείσουν οι «μαύρες τρύπες» από τα υπέρογκα μισθώματα και τα εγκαταλελειμμένα ακίνητα των ταμείων. Ακόμα και διάφορες πληροφορίες που κατά καιρούς διαρρέουν για την σύσταση εταιρίας επενδύσεων ακινήτων αποδεικνύουν την έλλειψη βούλησης για οποιαδήποτε πρωτοβουλία.

Οι σχετικές πληροφορίες κυκλοφορούν εδώ και δέκα χρόνια και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μία «τρύπα στο νερό» . Μα γιατί θα αναρωτηθεί ένα καλοπροαίρετος άνθρωπος. Ανικανότητα ή αδυναμία; Έλλειψη στρατηγικής ή κινήσεις με συγκεκριμένη στόχευση; Φυσικά δεν υπάρχει απάντηση. Αυτό που υπάρχει είναι η διαπίστωση αδυναμίας και απροθυμίας. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Όλα αυτά που λένε για πώληση (σ.σ. συγγνώμη , αξιοποίηση) είναι κούφια λόγια που απλώς καμουφλάρουν είτε την αδυναμία τους είτε τις κρυφές επιδιώξεις .

Σε μελέτη της ΕΕ διαπιστώνεται μία τεράστια «ψαλίδα», όχι μόνο ανάμεσα σε οδικούς άξονες εντός και εκτός της Ελλάδας, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας. Υπάρχει έργο που κόστισε 65 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο και είναι το ακριβότερο πανευρωπαϊκά με τεράστια διαφορά και άλλος αυτοκινητόδρομος που στοίχισε μόνο 1 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο και είναι από τους φθηνότερους της κοινότητας.

* Στην κορυφή της... κατάταξης βρίσκεται η Εγνατία οδός για το τμήμα Ιωάννινα-Μέτσοβο. Κόστισε περίπου 65 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο.

* Τμήμα του Κηφισού κατασκευάστηκε έναντι 60 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο, ενώ αρχικά είχε υπολογιστεί σε αξία στα 45,5 εκατ. ευρώ. Και όλα αυτά όταν κατά μέσο όρο στην Ευρώπη το χιλιόμετρο μεγάλου δρόμου κοστίζει 30 εκατ. ευρώ. Τα πιο πολλά λεφτά κατέληξαν στο κατασκευαστικό κομμάτι (56,5 εκατ. ευρώ ανά χλμ. με υπέρβαση 36,1 % από τον αρχικό προϋπολογισμό). Ανάλογη ήταν η υπέρβαση στην αξία των γεφυρών, ενώ κατά γράμμα τηρήθηκε ο προϋπολογισμός στα χωματουργικά.

* Η Αττική οδός κόστισε πάνω από 20 εκατ. ευρώ ανά χλμ. οδικού άξονα, όταν σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της μελέτης είχε αρχικά υπολογιστεί σε 9,6 εκατ. ευρώ ανά χλμ. Δηλαδή η υπέρβαση ξεπέρασε το 100%. Το πρόβλημα επικεντρώνεται στο κατασκευαστικό έργο σύμφωνα με την έκθεση.

* Αντιθέτως, το τμήμα της Εγνατίας οδού στη γέφυρα του Νέστου κόστισε περίπου 5 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο και η σύνδεση της Σιάτιστας με την Κρυσταλλοπηγή μόνο 1 εκατ. ευρώ ανά χλμ. οδικού άξονα. Μάλιστα το κόστος ήταν τελικά μικρότερο από αυτό που είχε αρχικά προβλεφθεί.

Τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη; Τα 20 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο αυτοκινητόδρομου ξεπερνά μόνο ένα γερμανικό έργο και τα 10 εκατ. ευρώ μόνο ένα ιρλανδικό και ένα ιταλικό. Μεγάλος αυτοκινητόδρομος της Ισπανίας, που έχει παρόμοιο γεωγραφικό ανάγλυφο, κόστισε περίπου 5 εκατ. ευρώ, ενώ παρόμοια κοστολόγηση έχουν οι υπόλοιποι οδικοί άξονες της Ιρλανδίας. Οπως επισημαίνουν αρμόδια κοινοτικά στελέχη, το πρόβλημα των καθυστερήσεων, των αναθέσεων και των κοστολογήσεων των ελληνικών δρόμων στέρησε κονδύλια αξίας δισ. ευρώ, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για άλλα κρίσιμα έργα υποδομής ή για να χρηματοδοτήσουν την τόνωση της επιχειρηματικότητας.