Προβληματισμένοι σχετικά με την πολιτική κατάσταση και τις εκλογές είναι οι ξένοι οίκοι σύμφωνα με εκθέσεις που δημοσιοποιήθηκαν. Ειδικότερα η UBS αναφέρεται σε πιθανό κίνδυνο μη καταβολής της επόμενης δόσης κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου και επισημαίνοντας ότι η όποια νέα ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει μέτρα μέσα σε διάστημα μόλις ενός μήνα. Η UBS αναφέρεται σε δύο βασικούς κινδύνους που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η Ελλάδα μέχρι τα τέλη Ιουνίου: Ο πρώτος είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης με βασικό σενάριο το συνασπισμό ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία Στην έκθεση, όμως, αναφέρεται ότι βάσει των τελευταίων δημοσκοπήσεων αυτό το σενάριο δεν είναι πλέον τόσο βέβαιο και υπάρχει ενδεχόμενο νέων εκλογών στις 10 Ιουνίου. Ο δεύτερος κίνδυνος αφορά σε νέες περικοπές ύψους 3 δισ. ευρώ άμεσα και επιπλέον 12 δισ. ευρώ για την περίοδο 2013-2014 Τη μη δεδομένη επίτευξη πλειοψηφίας των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ σημειώνει και η BofA/Merrill Lynch ως το πλέον αρνητικό σενάριο. Ο οίκος βλέπει ότι μια κακή κατάσταση στην Ελλάδα θα επηρεάσει το ευρώ και το σύνολο των χωρών, καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο να βγει η χώρα από το ευρώ. Επίσης σύμφωνα με την Credit Suisse λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές στην Ελλάδα, η έκβαση παραμένει αβέβαιη με τη στήριξη για τα δύο κόμματα, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, να βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό, ενώ τα ποσοστά των αναποφάσιστων και των "ψήφων αντίδρασης", παραμένουν πολύ υψηλά.

Oι τράπεζες φαίνεται ότι θα είναι οι ρυθμιστές της πορείας της αγοράς για την επόμενη χρονιά. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών τα δύο μεγάλα στοιχήματα τα οποία θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι τράπεζες συνδέονται και τα δύο με την πολιτική των επιτοκίων και την διαχείριση των προβληματικών δανείων που θα ακολουθήσουν δηλαδή :

- αν θα διατηρήσουν αμετάβλητο το κόστος του χρήματος

- αν θα αυξήσουν τα περιθώρια που επιβάλλουν το επιτόκιο του δανείου

- αν θα προχωρήσουν σε διαγραφές δανείων

- αν θα προχωρήσουν σε επιτάχυνση των διαδικασιών πλειστηριασμών και κυρίως την πρακτική που θα ακολουθήσουν ως προς τον όγκο των υπο εκπλειστηρίαση ακινήτων.

Αν και δεν είναι λίγοι εκείνοι που αντιμετωπίζουν την στάση του τραπεζικού συστήματος ως μία αμιγώς οικονομική απόφαση εντούτοις η άποψη αυτή απέχει πολύ από την πραγματικότητα καθώς η στάση που θα ακολουθήσουν οι τράπεζες στην διαχείριση των δανείων μπορεί να θεωρηθεί και ως ένα ζήτημα πολιτικό. «Ο χειρισμός των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι ένα θάμα το οποίο προκαλεί πιέσεις και αυξάνει το πολιτικό κόστος. Ο εκπλειστηριασμός μερικών χιλιάδων ακινήτων ουσιαστικά μεταφράζεται σε τετραπλάσιο αριθμό ψηφοφόρων οι οποίοι πιστεύουν ότι το όλο πρόβλημα δεν περιορίζεται στις τράπεζες αλλά αφορά το σύνολο του πολιτικού συστήματος το οποίο τους αφήνει απροστάτευτους «στην αυθαιρεσία των τραπεζών». Ενδεικτικό θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι ακόμα και στις ΗΠΑ , η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ενόψη των προηγούμενων εκλογών αναζήτησε τρόπους για να επιβραδύνει το πλειστηριασμούς.» σχολίαζε με νόημα πολιτικός αναλυτής που συμπλήρωνε λέγοντας ότι « στην Ελλάδα , με το πολιτικό σκηνικό να παρουσιάζεται όχι μόνο ασταθές αλλά και απαξιωμένο από την μεγάλη μερίδα των πολιτών , μία προοπτική μαζικών πλειστηριασμών μπορεί να μετατρέψει το πρόβλημα από πολιτικό σε κοινωνικό. Εμπρός σε αυτό το ενδεχόμενο οι τράπεζες δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εύκολη λύση που μπορεί να αποτελέσει εργαλείο σε πολιτικούς σχεδιασμούς. Πρόκειται για ένα παιγνίδι το οποίο οι παλαιότεροι το θυμούνται να παίζεται από την περίοδο 1989-1991 με τα επιτόκια υπερημερίας, τα περίφημα πανωτόκια . Τότε οι τράπεζες από την μία στιγμή στην άλλη βρέθηκαν από παρατηρητές να μεταμορφώνονται οι ίδιες σε πολιτικό πρόβλημα .Πολύ φοβούμαι ότι το μοντέλο αυτό θα το ξαναζήσουμε σύντομα. »

Δεν είναι λίγοι που αναρωτιούνται τι πρέπει να γίνει για να ανατραπεί η σημερινή ζοφερή κατάσταση της αγοράς ακινήτων . Τα στοιχεία για την εξέλιξη των τιμών την περίοδο 2009-2010 είναι αποκαλυπτικά. Η πτώση των τιμών οφείλεται αποκλειστικά από την «αποχή» από την αγορά των χαμηλών κυρίως εισοδηματικών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης που αναζητούσαν είτε πρώτη κατοικία είτε αναβάθμιση των στεγαστικών τους συνθηκών. Αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι το σύνολο των περιοχών της Δυτικής Αθήνας περιλαμβάνεται στην λίστα με τις περιοχές με τις μεγαλύτερες απώλειες. Ανάλογη είναι και η πορεία των τιμών και σε περιοχες της κεντρικής και της δυτικής Μακεδονίας που έχουν πληγεί από την ανεργία. Μάλιστα αν συσχετιστούν τα ποσοστά ανεργίας με την εξέλιξη των τιμών κατοικιών τότε τα συμπεράσματα είναι αποκαλυπτικά: η υποχώρηση της ζήτησης είναι μεγαλύτερη σε περιοχές με μεγάλη ανεργία. «Ακόμα και σε οικογένειες που δεν έχουν πληγεί από την ανεργία η πρόθεση αγοράς κατοικίας δεν υφίσταται» τόνιζε χαρακτηριστικά στατιστικός που ασχολείται μελέτες προσδοκιών.

Οι περισσότεροι συνδέουν την σημερινή κατάσταση με την πολιτική των τραπεζών να περιορίσουν στο ελάχιστο τις χορηγήσεις στεγαστικών δανείων. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι η απάντηση στο ερώτημα κρύβεται στην ψυχολογία που έχει επικρατήσεις στην αγορά και η οποία υπαγορεύει στους υποψήφιους αγοραστές να τηρούν στάση αναμονής προσδοκώντας για το εγγύς μέλλον χαμηλότερες τιμές και χαμηλότερο κόστος χρήματος. Υπάρχουν και κάποιοι που θεωρούν ότι το πρόβλημα της αγοράς είναι πρόβλημα ρευστότητας , αφού σε περιόδους οικονομικής κρίσης η διακράτηση ρευστότητας περιορίζει στο ελάχιστο την ανασφάλεια που προέρχεται είτε από την προοπτική της ανεργίας είτε ακόμα και από το φυσιολογικό ενδεχόμενο της ταμειακής ρευστότητας που ήδη προβληματίζει εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες και επιχειρηματίες. Σε όλες αυτές τις απόψεις , που καταγράφονται πρέπει να προστεθεί και μία ακόμα . Πρόκειται για την έλλειψη συγκροτημένης και στοχευμένης πολιτικής η οποία θα έχει αποκλειστικό στόχο την αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για την αγορά ακινήτων. Οι υποστηρικτές της άποψης αυτής προβάλλουν ως επιχείρημα το παρελθόν . Λένε συγκεκριμένα , ότι πριν από 20 χρόνια ένα συνδυασμός φορολογικής και πιστωτικής πολιτικής που συνδύαζε την παροχή φορολογικών κινήτρων για την απόκτηση κατοικίας αλλά και την ευκολότερη και φτηνότερη χρηματοδότηση της αγοράς κατοικίας από συγκεκριμένες ομάδες υποψήφιων αγοραστών είχε ως συνέπεια όχι μόνο την αναθέρμανση της αγοράς αλλά και την θεαματική αύξηση των επενδύσεων σε ακίνητα και κατασκευές . Τότε , για μία ακόμα φορά η οικοδομή μετατράπηκε σε ατμομηχανή της οικονομίας που «παρέσυρε» όχι μόνο την ίδια αλλά και δεκάδες κλάδους της βιομηχανίας και του εμπορίου. Το σίγουρο είναι ότι τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν έχουν υπάρξει ενδείξεις ότι μελετάται ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αντίθετα , όλα δείχνουν ότι η οικοδομή και η αγορά ακινήτων κινούνται χωρίς προσανατολισμό σχεδόν έρμαια της κρίσης.

Και όμως η κατάσταση ενδεχομένως να ήταν πολύ διαφορετική αν διαφαίνονταν μία σαφής βούληση να στηριχτεί η οικοδομή αντιμετωπίζοντας τα καίρια προβλήματα που εμποδίζουν την ανάκαμψη της. Το πρώτο αφορά στην διοχέτευση ρευστότητας σε αυτή. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αφενός με το άνοιγμα της τραπεζικής χρηματοδότησης και αφετέρου με την «αποκάλυψη» κεφαλαίων τα οποία υπάρχουν και τα οποία εξακολουθούν να παραμένουν επιμελώς κρυμμένα και αφετέρου με την παροχή κινήτρων για την χρηματοδότηση επιλεγμένων κατηγοριών υποψήφιων αγοραστών. Αν οι δύο αυτές επιλογές συνδυάζονταν με την διαμόρφωση ενός σταθερού και απλού φορολογικού πλαισίου που θα εξασφαλίζει για κάποιο χρονικό διάστημα την ηρεμία που προσφέρει η σιγουριά της ασφάλειας για το αύριο τότε το δίχως άλλο θα εμφανίζονταν πολλοί περισσότεροι αγοραστές σε σχέση με αυτούς που υπάρχουν σήμερα. Άλλωστε αυτό για το οποίο είναι όλοι σίγουροι είναι, ότι χρήματα για επενδύσεις στα ακίνητα υπάρχουν. Επομένως το ζητούμενο είναι να εμφανιστούν στην αγορά με την εκδήλωση ζήτησης αφού είναι πλέον κοινή διαπίστωση ότι ο σκόπελος που καλείται να ξεπεράσει η κτηματαγορά αφορά στην ζήτηση και όχι στην προσφορά.

Ξεκινά η πώληση καταπατημένων εκτάσεων στους καταπατητές. Αυτό προκύπτει από ανακοίνωση της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου σύμφωνα με την οποία: «οι ενδιαφερόμενοι αυθαίρετοι κάτοχοι ακινήτων διαχείρισης Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων οι οποίοι μπορούν να αποδείξουν την κατοχή αυτών πριν τις 5.6.1993 και η επιφάνεια αυτών δεν ξεπερνά τα δέκα (10) στρέμματα, μπορούν να υποβάλουν αίτηση εξαγοράς αυτών στην Επιτροπή Θεμάτων Γης και Επίλυσης Διαφορών που θα λειτουργήσει στις Περιφερειακές Ενότητες της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων λήγει έξι (6) μήνες από την δημοσίευση του ανωτέρω νόμου ήτοι 22.09.2012.» Πρέπει να σημειωθεί ότι η ενεργοποίηση του νόμου γίνεται λίγο πριν τις εκλογές ενώ το θέμα είναι δεδομένο ότι θα λυθεί από την Κυβέρνηση που θα προκύψει μετά από την εκλογική αναμέτρηση.