Το Βανκούβερ του Καναδά για πέμπτο συνεχόμενο χρόνο είναι η καλύτερη πόλη για να ζεί κανείς. Στη σχετική λίστα που προέκυψε από την ετήσια έρευνα του Εκόνομιστ, σε σύγκριση με το 2010 έχουν επέλθει μικρές μεταβολές που αφορούν ως επί το πλείστον σε ανακατατάξεις μεταξύ των ίδιων πόλεων. Φυσικά η Αθήνα δεν περιλαμβανεται στις "ανθρώπινες πόλεις." Το Βανκούβερ πήρε βαθμολογία 98% -την ίδια με το 2010- σε ένα συνδυασμό παραγόντων όπως η σταθερότητα, η δημόσια υγεία, η κουλτούρα και το περιβάλλον και η εκπαίδευση. Στις πρώτες δέκα θέσεις βρίσκονται τέσσερις πόλεις του Καναδά, τέσσερις από την Αυστραλία ενώ η Ευρώπη εκπροσωπείται από τη Βιέννη στη τρίτη θέση και το Ελσίνκι στην έκτη. Κορυφαία πόλη των ΗΠΑ, αναδείχθηκε το Πιτσμπουργκ στην 29η θέση παγκοσμίως, ενώ η Νέα Υόρκη είναι στην 56η θέση. Από τις ασιάτικες πόλεις, η Οσάκα βρέθηκε στη θέση 12 και το Τόκιο στην 18η θέση. Το Λονδίνο ανέβηκε ελαφρώς στην 53η θέση, ενώ το Παρίσι βρίσκεται σαφώς ψηλότερα στην 16η. Η χειρότερη πόλη να ζει κανείς με βαθμολογία 37,5% σύμφωνα με την έρευνα είναι η πρωτεύουσα της Ζιμπάμπουε, Χαράρε.

Κάθε χρόνος που περνά λιγότερα καταστήματα τροφίμων επιβιώνουν από τον οξύ ανταγωνισμό των σούπερ μάρκετ. Η απώλεια μεριδίου της αγοράς είναι μία αλήθεια καθώς από το 1995 μέχρι σήμερα τα μεγάλα σούπερ μάρκετ έχουν σχεδόν διπλασιάσει τον όγκο των πωλήσεων τους (η αξία των πωλήσεων μετά την αφαίρεση του πληθωρισμού) ενώ αντίθετα τα μικρά καταστήματα τροφίμων έχουν εμφανίσει μείωση των πραγματικών τους πωλήσεων. Συγκεκριμένα την περίοδο 1995 -2007 :

-τα μεγάλα καταστήματα τροφίμων έχουν αυξήσει τις πραγματικές τους πωλήσεις κατά 80,7% περίπου.

-τα μικρά καταστήματα τροφίμων και ποτών έχουν μικρότερο τζίρο σε ποσοστό που προσεγγίζει το 7% περίπου.

Στην πραγματικότητα δεν μιλάμε για ανταγωνισμό τιμών αλλά για ανταγωνισμό σημείων πώλησης. Οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ την τελευταία δεκαετία έχουν αναπτύξει τεράστια , για τα ελληνικά δεδομένα δίκτυα πώλησης με αποτέλεσμα να εκμεταλλεύονται όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των οικονομιών κλίμακος. Εκτιμάται ότι το πανελλαδικό δίκτυο πώλησης των τεσσάρων μεγαλύτερων αλλυσίδων σούπερ μάρκετ ξεπερνά τα 1100 καταστήματα. Η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη όπου καταγράφεται η μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού. Φυσικά , το ίδο ισχύει για τις προμήθειες , την άντληση κεφαλαίων απο τις τράπεζες αλλά και τις δυνατότητες εφαρμογής μεθόδων που περιορίζουν το κόστος εργασίας.

Φυσικά στο περιβάλλον αυτό η μικρή επιχείρηση τροφίμων είναι αδύνατον να αντέξει τόσο τον ανταγωνισμό των τιμών όσο και το αυξημένο κόστος που συνεπάγεται η επί ίσοις όροις λειτουργία της με την αντίστοιχη των σούπερ μάρκετ(ωράρια λειτουργίας, ελαστική απασχόληση κ.α) . Από την άλλη πλευρά δεν θα πρέπει να υποβαθμίζεται το γεγονός ότι οι μεγάλοι τζίροι φέρνουν τόσο φθηνότερες προμήθειες όσο και παράπλευρα έσοδα καθώς και δυνατότητα χρηματοδότησης μέσω των προμηθευτών τους (βιομηχανίες κ.α). Ενδεικτικό θα πρέπει να θεωρείται το γεγονός ότι η πίττα της αγοράς τροφίμων και ποτών στην αγορά της Αττικής εκτιμάται ότι υπερβαίνει , σύμφωνα με υπολογισμούς που βασίζονται στα στοιχεία των οικογενειακών προϋπολογισμών τα 6 δις. ευρώ το χρόνο. Σε μία τόσο μεγάλη αγορά η μοίρα των μικρών του κλάδου θα πρέπει να αναζητηθεί στο περιθώριο.» τόνιζε πρόσφατα οικονομικός αναλυτής ο οποίος καταγράφει τα οικονομικά μεγέθη της αγοράς ειδών διατροφής και ποτών. Πρέπει να σημειωθεί ότι , η κρίση δεν έχει χτυπήσει μόνο τα παραδοσιακά μπακάλικα αλλά και άλλους χώρους της αγοράς τροφίμων .

Για παράδειγμα από στοιχεία προκύπτει ότι τουλάχιστον 200 ατομικές επιχειρήσεις αρτοποιών και ζαχαροπλαστών του νομού Αττικής «κατεβάζουν» ρολά . Ανάλογο είναι και το τοπίο που διαμορφώνεται και στο χονδρικό εμπόριο των τροφίμων όπου τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους. Φαίνεται όμως ότι ανάλογη είναι και η κατάσταση που διαμορφώνεται και στην αγορά ένδυσης και υπόδησης όπου και εκεί οι μικρές επιχειρήσεις του κλάδου έχουν να κάνουν ένα διμέτωπο αγώνα προσπαθώντας να διατηρήσουν το μερίδιο αγοράς που έχουν. Τα επίσημα στοιχεία όμως αποκαλύπτουν ότι και στο πεδίο αυτό το αποτέλεσμα είναι σχεδόν προκαθορισμένο και οδηγεί στη ν συγκέντρωση. «Η αγορά ειδών ένδυσης και υπόδησης σταδιακά οργανώνεται με βάση την αγορά ειδών διατροφής .

Οι ξένες αλυσίδες ισχυροποιούν την θέση τους στην αγορά ισχυροποιώντας την παρουσία τους τόσο στις αγορές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης όσο και των μεγάλων αστικών κέντρων . Από την άλλη πλευρά οι ελληνικές επιχειρήσεις που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον οξύ ανταγωνισμό επενδύουν στο δίκτυο καταστημάτων τους . Από την άλλη πλευρά , οι μικρότερες επιχειρήσεις , που δεν αντιμετωπίζουν χρηματοοικονομικά προβλήματα προσπαθούν να αποκτήσουν παρουσία σε οργανωμένους εμπορικούς χώρους υποβαθμίζοντας το ρόλο των τοπικών αγορών . Αποτέλεσμα οι μικρότερες επιχειρήσεις του κλάδου να έχουν να αντιμετωπίσουν ένα οξύ ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδα που αργά αλλά σταθερά τους οδηγεί σε απώλεια σημαντικού μεριδίου της αγοράς.», τόνιζε πριν λίγες μέρες συνδικαλιστής έμπορος όταν του ζητήθηκε να ερμηνεύσει τα στοιχεία που αφορούν την εξέλιξη των πωλήσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά χρόνο με τον χρόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου ειδών ένδυσης και υπόδησης ισχυροποιούν ακόμα περισσότερο την θέση τους στην αγορά.

Συγκεκριμένα την περίοδο 1995-2007 ο όγκος των πωλήσεων των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων ειδών ένδυσης και υπόδησης κατέγραψε άνοδο της τάξης του 143% ενώ αντίθετα οι μικρές επιχειρήσεις του κλάδου είδαν τον όγκο των πωλήσεων τους να αυξάνεται σε ποσοστό που κινείται στα επίπεδα του 50%. Σύμφωνα με στοιχεία που αφορούν την ανάπτυξη των εμπορικών δικτύων οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου έχουν επενδύσει κυρίως στο πανελλαδικό δίκτυο καταστημάτων γεγονός που τους παρέχει την δυνατότητα να εκμεταλλεύονται στο έπακρο τις οικονομίες κλίμακος. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι ήδη πολλές από τις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις του κλάδου έχουν αναπτύξει δίκτυο 20 έως 80 καταστημάτων σε ολόκληρη την Ελλάδα. Πάντως από τα στοιχεία που καταγράφουν την καταναλωτική δαπάνη σε είδη ένδυσης και υπόδησης προκύπτει ότι μόνο στον νομό Αττικής η «πίττα» της αγορά ξεπερνά τα 3 δις, ευρώ τον χρόνο.(στοιχεία του 2005). Πάντως τα σημάδια της κρίσης έχουν αρχίσει να κάνουν έντονη την παρουσία τους καθώς μόνο στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας 19 στα 100 μαγαζιά είναι κενά . Παράλληλα περισσότερες από 300 βιοτεχνίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο αναστέλλουν κάθε χρόνο την λειτουργία τους αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό των κινέζικων και ινδικών προϊόντων που εισάγουν τις περισσότερες φορές πρώην συνάδελφοί τους.

Οι δηλώσεις του Στρος Καν για τις συζητήσεις με τον κ.Παπανδρέου από τον Δεκέμβριο 2009 ουσιαστικά επιβεβαιώνει την αρθρογραφία του realestatenews.gr από το φθινόπωρο του 2009 μέχρι τα μέσα του 2010. Αντι σχολίων σας παραθέτουμε  άρθρα που αναρτήθηκαν από την ηλεκτρονική εφημερίδα απο τις εκλογές του 2009 μέχρο τον Απρίλιο 2010 και εσείς ας βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα:

Αρθρο 1ο 26/11/2009 :

"Έχετε ακούσει ποτέ κάποιον που να αντιμετωπίζει προβλήματα ρευστότητας να βγαίνει δημοσίως και όχι μόνο να το διαλαλεί αλλά και να προαναγγέλλει την χρεωκοπία του; Μάλλον όχι θα απαντήσετε. Αυτό όμως δεν φαίνεται να ισχύει για το ελληνικό δημόσιο το οποίο με κάθε δυνατό τρόπο τον τελευταίο ενάμιση μήνα κραυγάζει για να το ακούσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι ότι βρίσκεται μισό βήμα πριν την χρεωκοπία. Από τη μία ο κ. Προβόπουλος , από την άλλη ο κ. Παπακωνσταντίνου με πιο ήπιους τόνους ο πρωθυπουργός και γενικά όλοι οι κυβερνητικοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΜΕ. Προσωπική άποψη του γράφοντος είναι ότι ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΜΕ αφού η ελληνική οικονομία έχει περάσει από χειρότερους σκοπέλους στο παρελθόν και τελικά κατάφερε όχι μόνο να τους αποφύγει αλλά και «ανοίξει πανιά» για καλύτερες μέρες . Και αυτό το ξέρουν πολύ καλύτερα από τον γράφοντα αυτοί που έχουν πρόσβαση στα επίσημα στοιχεία και είναι υπεύθυνοι για την διαχείριση του ελληνικού κράτους. Αν ο συλλογισμός αυτός είναι σωστός τότε ανακύπτουν κάποια ερωτήματα και πρώτο από όλα ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ. Η απάντηση σίγουρα δεν είναι εύκολη. Λόγω απειρίας θα μπορούσαν να ισχυριστούν κάποιοι. Για να δικαιολογηθεί η αναντιστοιχία μεταξύ εξαγγελιών και τρέχουσας πολιτικής διαχείρισης κάποιοι άλλοι. Για να αναδειχθούν ως διαχειριστές θα απαντούσαν κάποιοι τρίτοι. Όποια και αν είναι η απάντηση , η αλήθεια είναι ότι οι κραυγές έχουν για την χώρα ένα τεράστιο κόστος. Δημοσιονομικό καταρχήν , αφού επιτρέπει στους ραντιέρηδες ντόπιους και ξένους να κερδοσκοπούν –με άλλοθι- μέσω των sreads. Εθνικό , αφού επιτρέπει σε Τρισε , Αλμούνια και όλους τους άλλους της Ε.Ε. και των διεθνών οργανισμών να διασύρουν την χώρα και τους έλληνες. Ηθικό, αφού εμφανιζόμαστε χωρίς κανένας από τους πολιτικούς υπεύθυνους να έχει αρθρώσει μία κουβέντα διαμαρτυρίας ως οι «απατεώνες της Ευρώπης». Πολιτικό, αφού η διγλωσσία απαξιώνει ένα ήδη ξεχαρβαλωμένο πολιτικό σύστημα . Για όλους αυτούς τους λόγους , το www.realestatenews.gr δεν πρόκειται να αφιερώσει ούτε μία ΛΕΞΗ σε «ειδήσεις» που συντηρούν και συμβάλλουν στο να γίνει το δημοσιονομικό πρόβλημα ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ. ΥΓ Η ιστορία με τον τσοπάνη και τα πρόβατα ίσως να ταιριάζει γάντι στην περίπτωση μας"

Αρθρο 2ο 2/1/2010:

"Το πρόβλημα που φαίνεται ότι αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση είναι ότι δεν μπορεί να βρεί τα όρια μεταξύ του πολιτκού ρεαλισμού, των προεκλογικών εξαγγελιών και της πολιτικής επικοινωνίας που έχει επιλέξει να ακολουθήσει. 'Εχει ενδιαφέρον να δεί κανείς τις τρείς αυτές παραμέτρους. Η πολιτική επικοινωνίας βασίστηκε στην λογική και της προηγούμενης Κυβέρνησης που θέλει να φταίνε για όλα οι προηγούμενοι. Έτσι και η ίδια με μία δική της εκδοχή απογραφή φούσκωσε το έλλειμμα και προκειμένου να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της επιλογής της δημιούργησε ένα φοβικό κλίμα στην αγορά προσδοκώντας την αποδοχή των όποιων μέτρων έχει το συρτάρι της και τα οποία προσπαθεί να νομιμοποιήσει μέσω του διαλόγου. Φυσικά η ζημιά που έχει γίνει είναι σχεδόν ανεπανόρθωτη. Φίλος , διευθυντής κεντρικού τραπεζικού καταστήματος έλεγε ότι τουλάχιστον οι μισοί απο τους καταθέτες με υπόλοιπο λογαριασμού άνω των 200.000 ρωτούν τι να κάνουν τα χρήματα τους. Για την οικοδομή καλύτερα να μη το σκεφτόμαστε. Έχουν παγώσει τα πάντα έκτος απο τις γονικές παροχές. Ήλθαν στην διάρκεια της εβδομάδας και οι πληροφορίες για αλλαγές στο καθεστώς των οικοδομικών αδειών και το κακό ολοκληρώθηκε.Φυσικά , έχει και τις προεκλογικές της εξαγγελίες να εφαρμόσει αλλά φαίνεται ότι η δημιουργία ένος κλίματος που θέλει τους μισούς έλληνες να θεωρούν τους υπόλοιπους μισούς ως κλέφτες απατεώνες και φοροφυγάδες είναι η μοναδική απάντηση που μπορεί να τη βολεύει.Ξεχνά όμως , ότι ανάμεσα στους δεύτερους υπάρχουν και εκείνοι που την επέλεξαν βασιζόμενοι σε αυτές τις εξαγγελίες. Με μαθηματική ακρίβεια τα πράγματα οδηγούνται σε αδιέξοδο απο το οποίο δεν την γλυτώνουν ούτε τα περισσότερα μμε τα οποία έχουν αποδυθεί σε ένα άκριτο αγώνα τρομοκρατίας της κοινής γνώμης αποκρύπτοντας ή αποσιωπώντας παραμέτρους των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας. Η συγκάλυψη αυτή που δεν είμαι σίγουρος αν οφείλεται σε άγνοια ή σε συνειδητή επιλογή σίγουρα θα γίνει μπουμεραγκ για όλους. Η μοναδική διέξοδος σε αυτό το αδιέξοδο είναι η πολιτική του ρεαλισμού και της συμμετοχής. Ας δούνε το παράδειγμα της γειτονικής Ιταλίας και θα καταλάβουν που βρίσκεται το μονοπάτι για την έξοδο απο τη κρίση."

Αρθρο 3ο 9/2/2010:

"Ένα γνωστό παραμύθι αφορά στον Χότζα, στο γαϊδαρό του και στη τροφή του. Κάτι τέτοιο βιώνουμε στην Ελλάδα του 2010. Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για τη φορολογία , την εισοδηματική πολιτική και το ασφαλιστικό είναι ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΑ καθώς αφαιρούν οποιαδήποτε αναπτυξιακή διάσταση απο την οικονομική πολιτική. Αναρωτιέται κανείς αν χρειάστηκαν σχεδόν 130 μέρες για να "παγώσουν" οι μισθοί και οι προσλήψεις, να φορολογηθεί ότι κινείται και να αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Έχοντας μία εμπειρία στην οικονομία πιστεύω ότι η απαιτούμενη σκέψη για όλα αυτά δεν ξεπερνά τις 24 ώρες. Αν μάλιστα κάποιος πιέζεται δεν έχει παρά να αναζητήσει τις εκθέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τότε έχει όλο το πακέτο σε πολυτελές και ακριβό περιτύλιγμα. Επομένως σε τι ήταν χρήσιμες οι 130 μέρες; Μα προφανώς για να προετοιμαστεί ο έλληνας να αποδεκτεί το πακέτο που του ετοίμαζαν. Οι υποψιασμένοι το κατάλαβαν απο το παιγνίδι που παίχτηκε με το έλλειμμα και που ξεκίνησε λίγες μέρες πριν τις εκλογές με πρωταγωνιστές τον κεντρικό τραπεζίτη και τον σημερινό υπουργό Οικονομικών. Φυσικά στη πορεία το παιγνίδι στράβωσε , δεν το ήξεραν και καλά και έτσι το πρόβλημα τους πλάκωσε. Εγώ αναρωτιέμαι αν οι έλληνες τα ήξεραν απο το Σεπτέμβριο... "

Αρθρο 4ο 9/4/2010:

"Παρακολούθησα σήμερα τα δελτία ειδήσεων των 20:00 απο τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα της χώρας και πραγματικά μου δημιουργήθηκαν πολλές απορίες οι οποίες πολύ φοβούμαι ότι θα μείνουν αναπάντητες για πολύ καιρό. Ετσι οι περισσότεροι τηλεσχολιαστές αντιμετώπιζαν την προσφυγή στο ΔΝΤ ή στον μηχανισμό της Ευρωστήριξης περίπου ως αναγκαίο κακό. Κανείς όμως δεν αναρωτήθηκε πως φτάσαμε ως εδώ. Αφού κανείς δεν έθεσε ορισμένα απλά ερωτήματα όπως:

1.Ποιός-ή ποιοί- ήταν εκείνοι που διαχειρίστηκαν την υπόθεση του ελλείμματος;

2.Γιατί ακολούθησαν την πολιτική Αλογοσκούφη του 2004 και το 2009;

3.Γιατί επέλεξαν να βγούν και να μιλήσουν για έλλειμμα πάνω απο 12% όταν και αυτό ακόμα το ΔΝΤ το καλοκαίρι μιλούσε για έλλειμα που στην χειρότερη των περιπτωσεων δεν θα ξεπερνούσε το 8% (όσο είναι και της Γαλλίας);

4.Γιατί έδωσαν όπλα σε όλους αυτούς που σήμερα πλουτίζουν με τα ελληνικά ομόλογα να στήσουν το παιγνίδι τους με επίσημα ελληνικά έγγραφα (σ.σ. την έκθεση των εμπειρογνωμόνων για το δημόσιο χρέος που "ανοίγει πληγές" ακόμα και εκεί που δεν υπαρχουν)

5.Αν υπάρχουν και ποιοί είναι οι έλληνες κεφαλαιούχοι που επωφελούνται απο τα τεράστια επιτόκια δανεισμού;

6.Πως είναι δυνατόν μία ολόκληρη χώρα να βρίσκεται όμηρος των οργανισμών αξιολόγησης του χρέους ;

7.Ποιές δουλειές πήραν αυτοί οι περίφημοι τραπεζικοί οίκοι απο την Ελλάδα τα τελευταία είκοσι χρόνια και με τι αμοιβές;

8.Πως πήραν αυτές τις δουλειές;

9.Τι έκαναν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού για να διαφυλάξουν την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό εκτός απο το να μιλούν για ένα λαό(οι ψηφοφόροι) διεφθαρμένο και ρέμπελο;

10.Γιατί ενώ ήξεραν το πρόβλημα απο τον Οκτώβριο (2/10) δεν ενεργοποίησαν μηχανισμούς και πολιτικές ώστε να περιορίσουν το έλλειμμα και τις μετέθεσαν για φέτος π.χ. ημιυπαίθριοι;

Και κάτι τελευταίο. Καλά δεν μπορούμε να δανειστούμε φτηνά γιατί φταίνε οι ξένες αγορές. Όμως ποιός τους έχει εμποδίσει να βελτιώσουν το πρόσωπο της υγείας; ποιός τους εμποδίζει να αισθανόμαστε ασφαλείς στις γειτονιές και στους δρόμους; ποιός τους εμποδίζει να περιορίσουν το "γρηγορόσημο"; ποιός τους αμποδίζει να βγάζουν γρήγορα τις συντάξεις; Μήπως και σε αυτό φταίνε οι ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΙ;"

Στο πρόγραµµα αξιοποίησης του Ελληνικού περιλαµβάνει την κατασκευή µαρίνας καθώς και ενυδρείου. Ακόµη, θα δηµιουργηθούν δύο γήπεδα γκολφ, ερευνητικά κέντρα (Research Development Centers), πανεπιστήµια, εκθεσιακά, τεχνολογικά και συνεδριακά κέντραόπως και εµπορικά κέντρα τύπου Mall. Στη συνολική έκταση των 5.500 στρεµµάτων δεν αποκλείεται να υπάρξει και ήπια οικιστική ανάπτυξη. To συνολικό σύµφωνα µεαρχικές εκτιµήσεις σχέδιο για την αξιοποίηση - ανάπλαση του Ελληνικού ύψους 5 - 7 δισ.ευρώ θα παρουσιαστεί στους αξιωµατούχους του Κατάρ την ερχόµενη Τρίτη. Αύριο συνεδριάζει η ∆ιυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών κατά την οποία και θασυζητηθεί η ένταξη του Ελληνικού στο Fast Track όπου θα υπάρξει σύµπραξη του δηµόσιου και ιδιωτικού τοµέα.. Υπενθυµίζεται ότι ο Χοσέ Ασεµπίγιο παρουσίασε τις προτάσεις του για το Ελληνικό προσαρµοσµένες στα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης τόσο στον Πρωθυπουργό όσο και στους συναρµόδιους υπουργούς σε σύσκεψη.