Η Αυστραλία είναι η τέταρτη πιο ακριβή χώρα του κόσμου και η πιο ακριβή μεταξύ των 20 μεγαλύτερων οικονομικά χωρών (G20), όπως προκύπτει από τα πρόσφατα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία επισημαίνει ότι το κόστος των προϊόντων και παρεχόμενων υπηρεσιών στην Αυστραλία είναι σχεδόν το ίδιο με αυτό των πιο ακριβών ευρωπαϊκών χωρών όπως η Ελβετία, Σουηδία, Νορβηγία και Δανία. Από το σύνολο των 177 χωρών σε ολόκληρο τον κόσμο, η Αυστραλία είναι η τέταρτη πιο ακριβή χώρα, μετά την Ελβετία, τη Νορβηγία και τις Βερμούδες. Σύμφωνα με τους οικονομολόγους, ο κυριότερος λόγος που οι τιμές στην Αυστραλία εκτοξεύτηκαν στον… ουρανό τα τελευταία χρόνια, είναι οι τεράστιες εξαγωγές του εξορυκτικού τομέα, η ισοτιμία του αυστραλιανού δολαρίου σε σχέση με τα υπόλοιπα ισχυρά νομίσματα, η συνεχής (και αδιάκοπη) ανάπτυξη τα τελευταία 22 χρόνια, η σχετικά μικρή ανεργία και το υψηλό κόστος παραγωγής αγαθών. Αναφερόμενος στο θέμα ο καθηγητής Kenneth Bogoff, που διδάσκει Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Harvard, είπε ότι οι υψηλές τιμές είναι χαρακτηριστικό των πλούσιων χωρών και οι χαμηλές τιμές των φτωχών. Στην περίπτωση της Αυστραλίας, πρόσθεσε ο ίδιος, η αγοραστική δύναμη δείχνει, κυρίως, την υψηλή τιμή των αγαθών που καθορίζουν έως έναν βαθμό τις τιμές των προϊόντων και των προσφερόμενων υπηρεσιών. Υπενθυμίζεται ότι ο πρόεδρος της Επιτροπής Παραγωγικότητας, Peter Harris, προειδοποίησε την περασμένη εβδομάδα ότι η παραγωγικότητα στην Αυστραλία τα τελευταία χρόνια έχει υποχωρήσει - σε σχέση πάντα με την παραγωγικότητα των ανεπτυγμένων οικονομικά χωρών. Αν δεν ληφθούν σύντομα τα κατάλληλα μέτρα, η οικονομική ανάπτυξη της Αυστραλίας και η αγοραστική δύναμη των πολιτών της θα εξασθενήσει περαιτέρω λόγω του ότι οι τιμές των προϊόντων που παράγει είναι δυσανάλογα μεγάλες, σε σχέση με τις τιμές των εισαγωγών. Σημειώνεται, εξάλλου, ότι το Σίδνεϊ και η Μελβούρνη είναι πιο ακριβές πόλεις από τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο και μεταξύ των δέκα πιο ακριβών πόλεων του κόσμου. Πιο συγκεκριμένα, βρίσκονται στην πέμπτη και έκτη θέση αντίστοιχα πίσω από τη Σιγκαπούρη, το Παρίσι, το Όσλο και τη Ζυρίχη. Παράλληλα, ο κατώτερος ετήσιος μισθός που ανέρχεται σε $29.982 Αμερικής ($32.039 Αυστραλίας) είναι ο υψηλότερος μεταξύ των οικονομικά ανεπτυγμένων χωρών του ΟΟΣΑ και ακολουθεί η Νέα Ζηλανδία με $23.127, ο Καναδάς με $20.285, η Μεγάλη Βρετανία με $19.674 και οι Ηνωμένες Πολιτείες με $14.978.

Κι όμως γίνεται. Για τα κοινόχρηστα μπορεί κάποιος να χάσει ακόμη και το σπίτι του ή στην καλύτερη να μπει στη μαύρη λίστα του Τειρεσία. Το φαινόμενο της μη πληρωμής κοινοχρήστων έχει αρχίσει να παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας στη χώρα, ειδικά μετά το διπλασιασμό της τιμής του πετρελαίου. Είναι χιλιάδες οι πολυκατοικίες που αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα με κακοπληρωτές. Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις τα απλήρωτα κοινόχρηστα φτάνουν και το 50%. Με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά μια πολυκατοικία δεν μπορεί να λειτουργήσει και καθώς συνήθως τα κοινόχρηστα χειρίζονται από κάποια εταιρεία τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Έτσι όλα οδηγούν σε νομική λύση η οποία μπορεί να φτάσει στα άκρα, ακόμη και σε κατάσχεση ακινήτου. Στην περίπτωση που κάποιος δεν πληρώνει και η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο με γενική συνέλευση των ενοίκων και ιδιοκτητών μπορεί να οριστεί δικηγόρος που θα χειριστεί την υπόθεση. Το πρώτο βήμα είναι ένα εξώδικο. Εάν δεν πληρώσει ο οφειλέτης έρχεται και το δεύτερο βήμα το οποίο είναι η διαταγή πληρωμής. Με τη διαταγή πληρωμής το όνομα του οφειλέτη μπαίνει αυτόματα στον Τειρεσία, ενώ στην περίπτωση που για την οφειλή η υπόθεση φτάσει στα δικαστήρια μπορεί να υπάρξει ακόμη και

Tο απόθεμα απούλητων κατοικιών εκτιμάται ότι προσεγγίζει τις 250.000 - 270.000 πανελλαδικά. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που αφορούν το 10μηνο του 2013, κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ολοκληρώθηκαν μόλις 9.600 νέες κατοικίες σε όλη τη χώρα, έναντι 15.831 κατά το δεκάμηνο του 2012 και 88.705 κατοικιών κατά την αντίστοιχη περίοδο του 2007. Εν τω μεταξύ, αγοραστές δεν πρόκειται να βρεθούν, γρήγορα, όχι μόνο από την αδυναμία δανειοδότησης αλλά και από την ψυχολογία των πολιτών που αδιαφορούν πλέον για οποιαδήποτε αγορά για δύο λόγους: Πρώτον, επειδή δεν μπορούν και δεύτερον, επειδή εμφορούνται πλέον από βαθιά ένστικτα ανασφάλειας για το μέλλον. Από την άλλη, οι κατασκευαστές που χρεοκόπησαν δεν είναι σε θέση να πουλήσουν γιατί ήδη, οι περισσότερες κατασκευές έχουν δεσμευτεί από τράπεζες. Οι υπόλοιποι που πέτυχαν και έκαναν περιουσίες επωμίζονται μεν, μία φθορά και κάποια φορολογία αλλά αδιαφορούν αλαζονικά, δεδομένου πως το κόστος κατασκευής ήταν πράγματι υψηλό, όταν έκτιζαν. Άρα λοιπόν, τι θα γίνει; Στην πραγματικότητα, είμαστε πολύ λιγότεροι από τα τετραγωνικά που αναλογούν στον πληθυσμό της χώρας, για να κατοικηθούν. Είμαστε επίσης πιο περιορισμένοι επιχειρηματικά παρά ποτέ, για να γεμίσουμε τις δεκάδες χιλιάδες των αδιάθετων γραφείων και εργοστασίων που έχουν εγκαταλειφθεί.

Καθοδική πορεία εξακολουθούν να καταγράφουν οι τιμές των ακινήτων στην Κροατία. Σύμφωνα με ανάλυση στοιχείων της διαδικτυακής πλατφόρμας κτηματομεσιτικών υπηρεσιών "Centar Nekretnina", οι τιμές των ακινήτων μειώθηκαν κατά 0,3% τον Απρίλιο, έναντι του προηγούμενου μήνα και κατά 1,8%, σε σχέση με τον Απρίλιο του 2013. Στο Ζάγκρεμπ, οι τιμές μειώθηκαν τον Απρίλιο κατά 0,3% σε σχέση με τον Μάρτιο και κατά 3,6% έναντι του αντίστοιχου μήνα του 2013. Η μέση ζητούμενη τιμή για ένα διαμέρισμα στο Ζάγκρεμπ διαμορφώθηκε στα 1.555 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, 0,6% χαμηλότερη σε σχέση με τον Μάρτιο 2014 και 3,7% χαμηλότερη έναντι του Απριλίου 2013.