Τελειωμό δεν έχει η ταλαιπωρία περιοίκων (κατοίκων και επαγγελματιών) αλλά και των εργαζομένων στο εργοτάξιο του χειμάρρου Διακονιάρη της Πάτρας. Συγκεκριμένα, απλήρωτοι για πέντε μήνες (από το Δεκέμβριο του 2009) παραμένουν οι εργαζόμενοι αν και σύμφωνα με διαβεβαιώσεις της επιβλέπουσας υπηρεσίας, δεν υφίστανται οικονομική εκκρεμότητα του δημοσίου προς την εργολήπτρια εταιρία «ΜΗΧΑΝΙΚΗ». Μάλιστα οι εργαζόμενοι δεν προβαίνουν σε επώνυμη καταγγελία προς το ΣΕΠΕ .Συγχρόνως νέα εμπλοκή έχει ανακύψει στην ολοκλήρωση του έργου, στο τμήμα του μεταξύ Ακρωτηρίου και Πατρών Κλάους (πρώην Οίτης) λόγω μη πρόβλεψης κατασκευής αποχετευτικού αγωγού λυμάτων της παρακείμενης περιοχής, με συνέπεια αυτά να καταλήγουν στο χείμαρρο και στη συνέχεια στη θάλασσα.

Αυθαίρετες κατασκευές , ρύπανση ,σκουπίδια είναι μερικά απο τα "δεινά" του Κηφισού . Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες υπάρχουν καταγγελίες σύμφωνα με τις οποίες έχουν ανεγερθεί ακόμα και επαγγελματικά κτίρια σε χώρους μνημείων. Οι ίδιες πληροφορίες εμφανίζουν ότι οι στις  αυθαιρεσίες που έχουν καταγραφεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες περιλαμβάνονται:
-Μπαζώματα στη Νέα Φιλαδέλφεια
-Ρύπανση στη γέφυρα Βρυούλων.
-Εγκαταστάσεις του ΗΛΠΑΠ
-Λειτουργία ξενοδοχείου σε χώρο βυζαντινού μνημείου.
-Μπαζώματα στο ύψος της Μεταμόρφωσης
-Επιχειρήσεις σε λειτουργία στο ρέμα Πύρνας και χωματερή.
-Στη θέση Χαμόμηλο εκτεταμένο μπάζωμα.
-Στα ρέματα Σουνιά, Παλιαγιάννη, Αγ. Αθανασίου ,Κοσμοσωτήρας  έχουν γίνει εκτεταμένα μπαζώματα και λειτουργούν επιχειρήσεις.
-Ρέμα Κρυονερίου εκτεταμένα  μπαζώματα και λειτουργία επιχειρήσεων.
-Ρέμα Χελιδονούς  έχουν γίνει αυθαίρετες κατασκευές.
-Κηφισιά σε διάφορα σημεία έχουν γίνει μπαζώματα  και αυθαίρετες περιφράξεις ενώ λειτουργούν και βιομηχανικές επιχειρήσεις.

Μας πνίγουν τα επικίνδυνα απόβλητα καθώς στη χώρα μας παράγονται κάθε χρόνο 330.000 τόνοι επικίνδυνων αποβλήτων. Από αυτά το 62% υποβάλλεται σε εργασίες διάθεσης, ενώ το υπόλοιπο σε εργασίες αξιοποίησης.
Οι μεγαλύτερες ποσότητες παράγονται στην Αττική 48,5%, στη Κεντρική Μακεδονία 12,6%, στην  Στερεά Ελλάδα 10,2%, στη Θεσσαλία  6,9% και στην Δυτική Ελλάδα 5,2% περίπου.

Ηδη υπάρχουν στην χώρα μας  περίπου 600.000 τόνοι αποθηκευμένων επικίνδυνων αποβλήτων, κυρίως στους χώρους παραγωγής τους (Βιομηχανία) . Η ποσότητα αυτή αν και είναι μικρότερη από ότι είχε εκτιμηθεί στο παρελθόν ωστόσο εγκυμονεί εν δυνάμει κινδύνους.
Η προέλευση των επικίνδυνων αποβλήτων προέρχεται κυρίως από βιομηχανικές δραστηριότητες (διϋλιστήρια, παραγωγή αλουμινίου, χαλυβουργίες, παραγωγή λιπασμάτων, παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, παραγωγή οργανικών χημικών προϊόντων) όπως και από εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης κοινού ( λιμάνια, αεροδρόμια, ΟΣΕ, ΟΤΕ κ.α).
Στα επικίνδυνα απόβλητα των παραπάνω κλάδων περιλαμβάνονται και τα ακόλουθα ρεύματα Ε.Α., τα οποία υπόκεινται σε ειδικό καθεστώς διαχείρισης:

1.    Τα «ρεύματα εναλλακτικής διαχείρισης» και αφορούν χρησιμοποιημένες συσκευασίες και άλλα προϊόντα (Χρησιμοποιημένες ηλεκτρικές στήλες και συσσωρευτές, Απόβλητα λιπαντικών ελαίων,   Συσκευασίες επικινδύνων ουσιών και τμήματα των Οχημάτων Τέλους Κύκλου Ζωής ΟΤΚΖ).
2.    Επικίνδυνα ιατρικά απόβλητα. Πρόκειται για τα ιατρικά απόβλητα μολυσματικού ή/και τοξικού χαρακτήρα τα οποία προέρχονται από τις διάφορες υγειονομικές μονάδες. Για τα ιατρικά απόβλητα υπάρχει αποτεφρωτικός κλίβανος στον ΧΥΤΑ Α. Λιοσίων. 
3.    Ζωικά υποπροϊόντα. Πρόκειται για προϊόντα ζωικής προέλευσης τα οποία δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο.
4.    Πολυχλωριωμένα διφαινύλια /τριφαινύλια (PCB’s PCT’s - κλοφέν). Πρόκειται κυρίως για μονωτικά / διηλεκτρικά έλαια που περιέχουν PCB’s και υπάρχουν κατ’ εξοχήν σε συσκευές ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού, ιδίως μετασχηματιστές και πυκνωτές.

Επιπλέον, στα παραγόμενα Επικίνδυνα απόβλητα. περιλαμβάνονται και «μικροποσότητες επικινδύνων αποβλήτων» στα αστικά απόβλητα. Τα απόβλητα αυτά αφορούν κυρίως απορριπτόμενο οικιακό εξοπλισμό και απορριπτόμενα προϊόντα οικιακής χρήσης.

Πρέπει να σημειωθεί ότι στην τελευταία δεκαετία έχει σημειωθεί μείωση της συνολικής παραγωγής Επικινδύνων Αποβλήτων στην χώρα μας γεγονός που, κυρίως,   οφείλεται :

-    στη σημαντική συρρίκνωση του δευτερογενούς τομέα με επακόλουθη μείωση της παραγωγής Επικίνδυνων Αποβλήτων από τη βιομηχανική δραστηριότητα,
-    στον εκσυγχρονισμό της τεχνολογίας (χρήση καθαρών τεχνολογιών) στις βιομηχανικές μονάδες μεγάλης δραστηριότητας που πλέον εφαρμόζουν σε μεγαλύτερο βαθμό τεχνικές προεπεξεργασίας/ αξιοποίησης των Ε.Α. που παράγουν.
-    Στον  σημαντικό περιορισμό της πρακτικής ανάμειξης των Επικίνδυνων Αποβλήτων με μη επικίνδυνα απόβλητα.