Το 2003, το ελληνικό Δημόσιο, μέσω της «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.» (το 2004, μετονομάστηκε σε «Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε.» και το 2011, απορρόφησε την «Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε.» και την «Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου Α.Ε.» και μετατράπηκε σε «Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε.»), παραχώρησε 2% των μετοχών του Καζίνο Πάρνηθας («Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας Α.Ε.») στην «Athens Resort Casino Α.Ε.» (θυγατρική της «Regency Entertainment Α.Ε.»). Η σύμβαση παραχώρησης του 2%, η οποία καθιστούσε την «Regency» κύρια μέτοχο με 51%, δε δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα. Όπως επισημαίνεται σε ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ που κατατέθηκε στην Βουλή :

"Σκανδαλώδης είναι η μη τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων εκ μέρους της αναδόχου εταιρείας (κάποιες από αυτές παρουσιάζονται στο σχετικό ΦΕΚ 100Α/30.4.2003). Η αποπεράτωση των έργων που αφορούν στη συντήρηση, εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση των υπαρχόντων υποδομών, παροχών και υπηρεσιών, αλλά και στην επαναλειτουργία και στον εκσυγχρονισμό του ξενοδοχείου «Ξενία», έχει προχωρήσει ελάχιστα έως καθόλου και επί της ουσίας έχει παραπεμφθεί «στις καλένδες», με το Κράτος να επιδεικνύει προκλητική ανοχή. Παράλληλα, η εταιρεία υποπίπτει σε σωρεία παραβάσεων, που αναφέρονται σε διάφορες στοιχειώδεις υποχρεώσεις υγιεινής και ασφάλειας, όπως προκύπτουν από την υπάρχουσα νομοθεσία (π.χ. αποκατάσταση ζημιών μετά το σεισμό του 1999, καθαρισμός των χώρων του καζίνο, κτλ.). Ταυτόχρονα, η επιχείρηση του Καζίνο Πάρνηθας έχει τεράστιες οφειλές προς την ΕΤΑΔ Α.Ε. - μια εταιρεία που ανήκει εξ ολοκλήρου στο Ελληνικό Δημόσιο και εποπτεύεται από τον Υπουργό Οικονομικών και την Υπουργό Τουρισμού, όταν αφορά σε ακίνητα, έργα, ή προγράμματα που ανήκαν στον ΕΟΤ (όπως παλαιότερα το Καζίνο Πάρνηθας). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσιεύματα του ημερήσιου Τύπου, μερίσματα αρκετών εκατομμυρίων ευρώ από το 2009 δεν πληρώθηκαν από το Καζίνο στην ΕΤΑΔ Α.Ε., ενώ, παρότι ο πρόεδρος και άλλα τέσσερα μέλη του ΔΣ του Καζίνο είναι στελέχη της ΕΤΑΔ, κανείς δεν υπερψήφισε την πληρωμή των απαιτήσεων. Οι ευθύνες των στελεχών της ΕΤΑΔ, κατά τη θητεία τους στο ΔΣ του Καζίνο Πάρνηθας δε σταματούν όμως εδώ: συγκεκριμένα, το 2009 το Καζίνο Λουτρακίου κατήγγειλε το Καζίνο Πάρνηθας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διότι θεώρησε το μειωμένο εισιτήριο του τελευταίου (6 ευρώ) ως πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού προς τα υπόλοιπα καζίνο (που έχουν εισιτήριο 15 ευρώ). Η γενική διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θεώρησε τη διαφορά αυτή ως μεροληψία προς το Καζίνο Πάρνηθας, ζήτησε την εξίσωση της τιμής του εισιτηρίου εισόδου με τα άλλα καζίνο της Ελλάδας και απαίτησε η διαφορά να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση που πρέπει να αποδοθεί. Το εν λόγω πρόστιμο ανέρχεται σε τουλάχιστον 77 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο μάλιστα ανέλαβε να πληρώσει εξ ολοκλήρου η ΕΤΑΔ (δηλαδή το Δημόσιο), με την έγκριση και των πέντε στελεχών της στο Δ .Σ..."

Σε αδιέξοδο οδηγεί η υπερφορολόγηση εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες και μικροαμεσαίες επιχειρήσεις της αγοράς ακινήτων. Μάλιστα , δεν εί αι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι , η ενδεχόμενη κατάργηση κάθε αφορολογήτου στην ακίνητη ιδιοκτησία θα αναγκάσει όλους τους Ελληνες ιδιοκτήτες να πληρώνουν στο εξής κάποιο φόρο, ακόμη και αυτούς που κατάφεραν με κόπο να αγοράσουν ένα «κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους» και να ζουν στη μοναδική κατοικία τους. «Δεν είναι καθόλου σωστά τα όσα σχεδιάζουν να κάνουν στην ακίνητη ιδιοκτησία. Απ' ό,τι φαίνεται όμως, έχουν σκοπό να πλήξουν τη μεσαία και την κατώτατη ιδιοκτησία. Εχουν σκοπό να πλήξουν αυτόν που διαθέτει μία και μοναδική κατοικία. Είναι απαράδεκτο να έχει κάποιος ένα χωραφάκι στο χωριό και να πρέπει να πληρώσει φόρο γι' αυτό», τόνιζε χαρακτηριστικά νομικός που ασχολείται με την αγορά ακινήτων, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι : "Στόχος των μέτρων είναι η μικρομεσαία ιδιοκτησία. Με τα μέτρα που σχεδιάζουν, οι μικροί θα καταβάλλουν υψηλότερο φόρο, ενώ θα μειωθεί η φορολογική υποχρέωση των πλουσίων». Η πρώτη επίπτωση είναι η εξαφάνιση ακόμα και αυτώ των λιγοστών αγοραστών που έχουν απομείνει. Εγκυροι παράγοντες της αγοράς υποστηρίζουν ότι , σε περίπτωση που ισχύσουν τα μέτρα τότε δεν πρόκειται να γίνει στο μέλλον καμία μεταβίβαση ακινήτων, αφού η αύξηση της φορολογίας θα αποθαρρύνει τους όποιους ενδιαφερόμενους αγοραστές. Από την άλλη πλευρά θα αυξηθεί σημαντικά η προσφορά προς πώληση, χωρίς να υπάρχει ενδιαφέρον για αγορές. Πολλοί θα είναι εκείνοι που θα βγάλουν προς πώληση τα ακίνητά τους μόνο και μόνο για να γλιτώσουν τον υψηλό φόρο. Το πρόβλημα είναι, όμως, ότι δε θα βρίσκουν αγοραστές κι έτσι υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος να απαξιωθεί η ακίνητη περιουσία. Γιατί να επενδύσει κανείς σε ακίνητα, όταν γνωρίζει καλά ότι δε θα του αποφέρει τίποτα η αγορά τους και ταυτόχρονα θα πληρώνει και φόρο; Όλα αυτά θα πλήξουν τόσο τις μεσιτικές όσο και τις οικοδομικές επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα , τεράστια προβλήματα θα δημιουργήσουν στη βιωσιμότητα των κατασκευαστικών επιχειρήσεων τα προωθούμενα μέτρα, αν αυτά δε συνοδευτούν από άρση του σημερινού συστήματος φορολόγησης και των προς πώληση ακινήτων των εργολάβων.

Την πιο βαθιά κρίση στην σύγχρονη οικονομική ιστορία περνά η αγορά ακινήτων . Ολα τα μεγέθη της καταγράφουν έντονες αρνητικές τάσεις και η δυναμική αυτή πολύ δύσκολα φαίνεται ότι θα ανατραπέι στο άμεσο μέλλον. Ο όγκος της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας, βάσει αδειών, παρουσίασε περαιτέρω πτώση -49,2% τον Ιούλ.΄12 σε ετήσια βάση (Ιούν.΄12: -40,0%). Συνεχίζεται επομένως αδιάπτωτη η αρνητική τάση της οικοδομικής δραστηριότητας, με πτώση κατά -22,3% στο 7μηνο΄12, έναντι -39,4% στο 7μηνο΄11. Η δυσμενής διαμόρφωση της οικοδομικής δραστηριότητας στο 7μηνο΄12 αντανακλάται:

1) Στην μεγάλη πτώση της παραγωγής σκυροδέματος κατά -44,1% σε ετήσια βάση στο 1ο 8μηνο.΄12, έναντι της πτώσης της κατά -33,4% στο 1ο 8μηνο.΄11, όπως και στην πτώση της παραγωγής τσιμέντου κατά 17,9% στο 1ο 8μηνο.΄12, έναντι της πτώσης του κατά -33,4% στο 1ο 8μηνο΄11.

2) Στη νέα μεγάλη πτώση των επενδύσεων σε κατοικίες κατά -30,5% σε ετήσια βάση (σε σταθερές τιμές του 2005) στο 1ο 6μηνο΄12, έναντι πτώσης τους κατά -21,1% στο 1ο 6μηνο΄11. Οι επενδύσεις αυτές εκτιμάται ότι θα διαμορφωθούν σε € 5,53 δις το 2012, από € 7,45 δις το 2011, € 9,75 δις το 2010 και € 23,8 δις το 2006. Καλύτερη προβλέπεται η εικόνα των επενδύσεων και κατά συνέπεια των οικιστικών ακινήτων κατά το 2013 .

3) Στην πτώση των συναλλαγών οικιστικών ακινήτων που έγιναν με τη διαμεσολάβηση του τραπεζικού συστήματος, οι οποίες υποχώρησαν στο 2ο 3μηνο΄12 στις 5.847 (-51,4% σε ετήσια βάση) από 12.043 και 18.711 στο 2ο 3μηνο΄του 11 και 10 αντίστοιχα . Η συρρίκνωση του διαθεσίμου εισοδήματος των νοικοκυριών, η αύξηση της φορολογίας των ακινήτων, η συνεχής αρνητική επιβάρυνση του οικονομικού κλίματος στη χώρα και η μείωση της χρηματοδότησης του οικισμού από το τραπεζικό σύστημα αποτελούν προφανώς τους βασικούς παράγοντες αποδυνάμωσης της ζήτησης για οικιστικά ακίνητα τα τελευταία έτη.

Ο αριθμός των οικιστικών μονάδων, που ολοκληρώθηκαν στο 1ο 5μηνο.΄12, ήταν μειωμένος κατά -12,1% έναντι του 1ου 5μήνου του 2011 και επίσης κατά -79,2% έναντι του 1ου 5μήνου του 2007. Όσον αφορά στην εξέλιξη της οικοδομικής δραστηριότητας στα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας στο 7μηνο΄12, επισημαίνεται η μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας σε όλα εκτός της Κεντρικής Μακεδονίας (+9,0%) γεωγραφικά διαμερίσματα. Μικρή σχετικά είναι η μείωση της οικιστικής δραστηριότητας στη Στερεά Ελλάδα (- 6,8%), στα Νησιά του Βόρειου και Νότιου Αιγαίου (- 10,7%, στα Ιόνια Νησιά (-12,9% και στην Κρήτη (- 14,9%). Απεναντίας σημαντική πτώση παρατηρείται στην Πελοπόννησο (-42,7%), στη Θεσσαλία (- 30,0%), στη Δυτική Μακεδονία (-26,1%) και Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη (-24,9%). Ιδιαίτερη σημασία έχει η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας στην Αττική κατά -33,5% στο 7μηνο΄12, σημαντικά μεγαλύτερη της πτώσης του συνόλου της χώρας (-22,3%%).

Τελικά υπάρχει ενδιαφέρον απο το εξωτερικό και τι μορφή έχει αυτό; Το σίγουρο είναι ότι η ελληνική αγορά ακινήτων εμφανίζεται στο εξωτερικό σε κατάσταση κατάρευσης όπου οι πωλητές ουσιαστικά χαρίζουν τα ακίνητα τους και οι υποψήφιοι αγοραστές μπορούν να τα αποκτήσουν με αντίτιμο ανάλογο με εκείνο που έδιναν οι εισβολείς στους αμερικάνους ιθαγενείς δηλαδή με "καθρεφτάκια και μπιζού απο γυαλί ". Φυσικά, το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την εικόνα αυτή την έχει το ΤΑΙΠΕΔ δηλαδή το ελληνικό δημόσιο που σε κάθε ευκαιρία διαλαλούν την πραγμάτια τους στις τέσσερεις άκρες του κόσμου και τις τιμές ευκαιρίας που είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν νησια , βραχονησίδες , τουριστικές εκτάσεις και όλη την ακίνητη περιουσία. Αυτό το μήνυμα δεν παρέλειψαν να το εκπέμψουν και στην πρόσφατη συμφωνία για το ακίνητο της Κηφισιας όταν σε ανακοίνωση του ανέφερε μεταξύ των άλλων ότι : " Η όποια σύγκριση του τιμήματος που θα εισπράξει με βεβαιότητα το Δημόσιο σήμερα με ποσά που ενδεχομένως θα εισέπραττε κατά τη διάρκεια των 90 χρόνων, είναι απλοϊκή και παραπλανητική. Απλοϊκή διότι φαίνεται να αγνοείται το γεγονός ότι μετά από μια πενταετία έντονης οικονομικής ύφεσης, το λιανικό εμπόριο αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης και η αγορά των εμπορικών ακινήτων βρίσκεται σε έντονη πτώση, με εκατοντάδες κενά εμπορικά καταστήματα στους πλέον εμπορικούς δρόμους της Αθήνας και μειώσεις μισθωμάτων που ξεπερνούν σε πολλές περιπτώσεις το 50%. Παραπλανητική διότι φαίνεται να αγνοούνται βασικές αρχές της οικονομικής επιστήμης, όπως η αξία του χρήματος στο παρόν και το μέλλον. Είναι ενδεικτικό ότι η μελλοντική αξία των σημερινών 81 εκ. ευρώ μετά από 90 χρόνια ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ, με μια μέση απόδοση μικρότερη του 50% της σημερινής απόδοσης των Ελληνικών Ομολόγων."

Κοντολογίς οι άνθρωποι που τον προηγούμενο χρόνο κόστισαν 12 εκατ. ευρώ ούτε λίγο ούτε πολύ ομολογούν ότι πουλάνε κοψοχρονιά αφού λένε :" η όποια σύγκριση του τιμήματος που θα εισπράξει με βεβαιότητα το Δημόσιο σήμερα με ποσά που ενδεχομένως θα εισέπραττε κατά τη διάρκεια των 90 χρόνων, είναι απλοϊκή και παραπλανητική". Φυσικά τα μηνύματα αυτά περνάνε στο εξωτερικό και δημιουργούν την εικόνα του ξεπουλήματος. Άραγε τι μήνυμα στέλουν κλείνοντας μία συμφωνία μίσθωσης για 81 εκατ. ευρώ για 90 χρόνια ανατρέποντας μία συμφωνία που προέβλεπε πολλαπλάσια μισθώματα για μόλις 40 χρόνια; Αναρωτιέται μάλιστα ο κάθε καλόπιστος άνθρωπος πως είναι δυνατόν ο πωλητής να εμφανίζει ως επιτυχία το ξεπούλημα και ως διαπραγματευτική τακτική την πρόθεση του να ρίξει όσο το δυνατόν χαμηλότερα την τιμή.

Ευτυχώς, οι έλληνες ιδιοκτήτες δίνουν αγώνα για να μη σκοτώσουν τα ακίνητα τους και αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που κλείνουν την πόρτα σε κάθε λογής "επενδυτές" που τους προσφέρουν "καθρεφτάκια". " Οι ξένοι, πιστεύουν ότι θα αγοράσουν καλά ακίνητα σε πολύ χαμηλές τιμές. Για παράδειγμα, για σπίτι αξίας 500.000 ευρώ δε δίνουν περισσότερα από 150.000 ευρώ. Οι όποιες διαπραγματεύσεις γίνονται με πολύ χαμηλές προσφορές χρημάτων. Είδαμε όλοι φέτος ότι, για παράδειγμα, στη Χαλκιδική, αν και υπήρξε ενδιαφέρον από αλλοδαπούς και οι συνάδελφοι έτρεχαν για υποδείξεις, δεν έγιναν αγοραπωλησίες. Αυτό συνέβη, είτε επειδή το ενδιαφέρον των αγοραστών δεν ήταν πολύ ζεστό, είτε διότι δεν έδιναν τα απαραίτητα χρήματα για να αποκτήσουν κάποιο ακίνητο», έλεγε πρόσφατα κορυφαίο συδικαλιστικό στέλεχος του μεσιτικού κλάδου, δίδοντας με τον τρόπο αυτό την πραγματική εικόνα για τις διαθέσεις των "επενδυτών".