Το 2005 και 2006 λίγο πριν η Βουλγαρία γίνει μέλος της ΕΕ, το χρήμα προς επένδυση έρρεε άφθονο από επενδυτές όλου του κόσμου, που περίμεναν ότι η αγορά ακινήτων θα έπαιρνε «φωτιά» από τη στιγμή που η Βουλγαρία θα ήταν και επίσημα ισότιμο μέλος της ΕΕ.
Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι ακριβώς. Οι τιμές πράγματι αυξήθηκαν αλλά τα πράγματα εξελίχθηκαν λίγο διαφορετικά.
Η Βουλγαρία έπρεπε να «μεταμορφωθεί» ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις εισόδου στην Ένωση και μέρος αυτής της «μεταμόρφωσης» σήμαινε ευνοϊκές μεταρρυθμίσεις για το κεφάλαιο. Σε αυτό το σημείο η Βουλγαρία δεν έχει κάνει όσα θα μπορούσε να κάνει.
Για παράδειγμα, είναι εύκολο να αγοράσει κανείς γη και ιδιοκτησία (για επιχειρηματικούς λόγους) στη Βουλγαρία αλλά πρέπει πρώτα να ιδρυθεί μία βουλγάρικη εταιρεία. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί επενδυτές μπορεί να αποθαρρυνθούν λόγω του επιπρόσθετου κόστους και της χρονικής καθυστέρησης της όλης διαδικασίας.
Η Βουλγαρία, έγινε μέλος της ΕΕ το 2007, και είχε από τότε επτά χρόνια για να ακολουθήσει όλες τις υποδείξεις της ΕΕ. Προχωράει αλλά με αργά βήματα και η άνοδος των τιμών στην αγορά ακινήτων δεν έχει την αύξηση που αναμενόταν.
Ο λόγος είναι ότι η Βουλγαρία έχει πολύ δουλειά ακόμα για να γίνει «παράδεισος» για το επενδυτικό κεφάλαιο αλλά βαδίζει σωστά σύμφωνα με τους ειδικούς. Αν υπολογίσει κανείς ότι κατασκευάζονται έργα υποδομής (τρένα, σιδηρόδρομοι) που θα αυξήσουν την αξία της γης, υπάρχει ακόμα χρόνος για επενδύσεις που πιθανώς να αποδειχθούν χρυσάφι στην αγορά ακινήτων της Βουλγαρίας.