Πότε θα ανακάμψει η αγορά κατοικίας.

Θα επανέλθουν και πότε οι «μεγάλες» μέρες των αρχών της δεκαετίας του 2000; Σίγουρα θα επανέλθουν , αλλά το ζητούμενο είναι ο χρόνος που θα απαιτηθεί. Σύμφωνα με μελέτη που αφορά στην μακροχρόνια πορεία της αγοράς κατοικίας , για να έλθουν οι «καλύτερες μέρες» θα απαιτηθεί διάστημα 10-15 ετών, προκειμένου η αγορά να καταγράψει ρυθμούς ανάπτυξης ανάλογους με εκείνους των έντονων ανοδικών τάσεων . Όπως αναφέρεται στην ίδια μελέτη , από την ανάλυση των ιστορικών δεδομένων, η συρρίκνωση της αγοράς , ι , διαρκεί από 2-5 χρόνια . Στην συνέχεια , η αγορά σταθεροποιείται για ένα χρονικό διάστημα περίπου 5-7 χρόνων και η διαδικασία επιτάχυνσης που έπεται ,διαρκεί για ί ένα διάστημα 4-5 ετών.

Ο χρόνος διάρκεια των τριών φάσεων εξαρτάται από το γενικότερο οικονομικό περιβάλλον αλλά και από την ακολουθούμενη φορολογική και πιστωτική πολιτική. Όπως μάλιστα επισημαίνεται , «αν και το σημερινό μοντέλο διάρθρωσης της ελληνικής αγοράς κατοικίας δεν παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τα αντίστοιχα των προηγούμενων δεκαετιών, τόσο όσο αφορά τα ποσοστά ιδιοκατοίκησης όσο και στην χρηματοδότηση, εντούτοις οι βασικοί όροι λειτουργίας της εξακολουθούν να έχουν περίπου τα ίδια χαρακτηριστικά». Ο συντάκτης της μελέτης , για να εξάγει τα συμπεράσματα αυτά , χρησιμοποιεί την συμπεριφορά της αγοράς ακινήτων από την περίοδο της δεκαετίας του ’70 μέχρι σήμερα. Τη περίοδο αυτή , η επιτάχυνση της ζήτησης και των τιμών σημειώθηκε :

-στα τέλη της δεκαετίας του ‘80

-στα μέσα της δεκαετίας του ‘00 Η ανάκαμψη της αγοράς κατοικίας και στις δύο αυτές περιόδους, επισημαίνεται, οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες.

Στην δεκαετία του ’80, εφαρμόστηκε ένα συνδυασμένο πακέτο μέτρων που αφορούσαν την παροχή φορολογικών απαλλαγών και ενίσχυση της χρηματοδότησης για την αγορά α΄κατοικίας -κυρίως μέσω επιδοτούμενων στεγαστικών δανείων από την Κτηματική και την Στεγαστική Τράπεζα. Στην δεκαετία του ’00 , έκρηξη της αγοράς συνδυάστηκε κατά κύριο λόγο με την αύξηση της χρηματοδότησης της αγοράς στέγης σε συνδυασμό με τα χαμηλά επιτόκια που είχαν διαμορφωθεί και την ευκολία πρόσβασης στον τραπεζικό δανεισμό. Αυτό σημαίνει , ότι η αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για αγορά κατοικίας είναι σε άμεση συνάρτηση με την φορολογική και την πιστωτική πολιτική δηλαδή με την απόφαση του κράτους να δημιουργήσει υπερβάλλουσα ζήτηση. Χωρίς την ενίσχυση της ζήτησης μέσω κινήτρων η αγορά κατοικίας παραμένει στάσιμη με οριακές μεταβολές είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω, αναφέρεται χαρακτηριστικά. Με την ισχύουσα κατάσταση στην αγορά κατοικίας , που χαρακτηρίζεται από την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης και την έλλειψη χρηματοδότησης ,η αγορά πολύ δύσκολα θα βρεθεί σε διαδικασίας ανάκαμψης. Ένα ακόμα στοιχείο, που αναφέρεται στην μελέτη είναι και ο ρόλος των κεφαλαίων από το εξωτερικό στην αγορά ακινήτων. Όπως επισημαίνεται η έκρηξη της αγοράς στην δεκαετία του ’80 συνδυάστηκε από την εισαγωγή κεφαλαίων μέσω μεταναστευτικών και ναυτιλιακών εμβασμάτων . Αντίθετα στην διάρκεια της δεκαετίας του ’00 , η συνεισφορά των ξένων κεφαλαίων ήταν περιορισμένη καθώς η «άνθηση» ήταν καθαρά εσωτερική υπόθεση.