ΑΚΙΝΗΤΑ: Το σύνδρομο του Κρόνου

Αν ξαφνικά είχατε στα χέρια σας στις «βιβλικές» αγελάδες δεν θα τις προσέχατε σαν τα «μάτια» για να μη πάθουν –και πάθετε και εσείς μαζί τους- κανένα κακό; Η απάντηση κάθε λογικού ανθρώπου θα ήταν το δίχως άλλο καταφατική. Οποιαδήποτε άλλη απάντηση θα χαρακτηρίζονταν ως επιεικώς σχιζοφρενής. Αυτό το αυταπόδεικτο συμπέρασμα δεν φαίνεται ότι χαρακτηρίζει τη πολιτική που ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις στη ακίνητη περιουσία. Και όταν αναφερόμαστε στη πολιτική μιλάμε για την φορολογία, το περιβάλλον, τις υποδομές, τη χωροταξία τόσο σε επίπεδο βραχυχρόνιου όσο και μακροχρόνιου σχεδιασμού. Η φορολογική πολιτική θεωρεί το ακίνητο και τους ιδιοκτήτες ως τον εύκολο στόχο για να συγκεντρώσει τα φορολογικά έσοδα αλλά και για να τιμωρήσει εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν στη ακίνητη περιουσία. Η χωροταξική πολιτική μοιάζει με την αστυνομική πρακτική που θέλει τη αστυνομία να εμφανίζεται με καθυστέρηση στις περισσότερες περιπτώσεις παραβατικότητας. Αλήθεια σε πιο μέρος της Δύσης πρώτα κτίζονται τα σπίτια και τα εργοστάσια και στη συνέχεια καθορίζονται οι χρήσεις της γης , η ρυμοτομία και οι όροι δόμησης; Όσο αφορά στη προστασία του περιβάλλοντος η λειτουργία των παράνομων χωματερών είναι η πιο απτή απόδειξη της ανυπαρξίας της για πολλά χρόνια. Ευτυχώς που υπάρχει και η κοινοτική νομοθεσία και αναγκαζόμαστε να κάνουμε το ελάχιστο για τη προστασία του περιβάλλοντος. Τέλος τα ράβε ξήλωνε των δρόμων είναι η πιο τρανή απόδειξη για τον τρόπο που λειτουργούν οι υπεύθυνοι φορείς για την παροχή των υποδομών. Το realestatenews.gr , προσπάθησε να αναδείξει την εγκληματική «συμπεριφορά» τόσο της κεντρικής εξουσίας όσο και των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι οποίοι τις περισσότερες φορές χαρακτηρίζονται από τον υπέρτατο βαθμό αυθαιρεσίας απέναντι τόσο στην ακίνητη περιουσία όσο και τους φορείς. Για παράδειγμα τα κερδοσκοπικά κίνητρα των Κυβερνήσεων που χρησιμοποιούν –και συντηρούν- την έλλειψη μηχανισμών για την καταγραφή τιμών. Τη δημιουργία μίας νέας γενιάς νομιμοφανών αυθαιρέτων αλλά και τις κατόπιν εορτής παρεμβάσεις σε αστικές περιοχές της πρωτεύουσας για τις οποίες τώρα κεντρική κυβέρνηση και ΟΤΑ μεταμορφώνουν την υποχρέωση σε ευαισθησία.