Ρήτρα αξιοπιστίας

Αξίζει το κόπο , να αναζητήσει κανείς τα προεκλογικά προγράμματα που έχουν δημοσιοποιήσει τα πολιτικά κόμματα στις εκλογές που έχουν γίνει τη τελευταία εικοσαετία. Ξέρετε τι θα διαπιστώσετε; Ότι όλα τα κόμματα δεν αφιέρωσαν ούτε μία αράδα για την αγορά ακινήτων. Απλώς υπάρχουν κάποιες σκόρπιες αναφορές για την φορολογία και σπανίως για τις εντάξεις του σχεδίου πόλης. Φυσικά , στο προεκλογικό πρόγραμμα που δημοσιοποίησε το ΠΑΣΟΚ , για τις εκλογές του 2009 δεν υπάρχει ούτε μία λέξη για την φορολογική λαίλαπα που ακολούθησε από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα ούτε για τις απαγορεύσεις και του περιορισμούς στην δόμηση που εφαρμόζονται. Και για την φορολογική επιδρομή τόσο ο κ. Παπακωνσταντίνου , όσο και ο κ. Βενιζέλος θα μπορούσαν να επικαλεστούν την δημοσιονομική κρίση (σ.σ. αν και ο γράφων έχει πολλές επιφυλάξεις για αυτό) όμως για την ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος δεν μπορεί να υπάρξει η παραμικρή δικαιολογία. Τα μέτρα για τον περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμηση, για τους «τυφλούς» δρόμους , για την NATURA για τις οικοδομικές άδειες αλλά και για τον χωροταξικό σχεδιασμό κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι αποτελέσματα μίας απρόσμενης κρίσης ή μία παρόρμησης.

Όλα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα , αλλά και εκείνα που έπονται είναι αποτελέσματα ενός μακροχρόνιου σχεδιασμού , ο οποίος προϋπήρχε του Οκτωβρίου 2009. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την «αξιοποίηση» της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Αυτό άλλωστε αποδεικνύουν και τα κείμενα που κατά καιρούς έχουν συνταχθεί από συνεργάτες του ΙΣΤΑΜΕ (ερευνητικό ίδρυμα του ΠΑΣΟΚ) στα οποία περιγράφονται πολλές από τις επιλογές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Επομένως το ερώτημα είναι ότι ήξεραν τι ακριβώς θα έκαναν αλλά δεν θεώρησαν υποχρέωση τους να ενημερώσουν τον έλληνα ψηφοφόρο αφού έκριναν ότι το πολιτικό κόστος που θα είχαν , ήταν δυσανάλογο μεγάλο σε σχέση με την …ειλικρίνεια. Τι σημαίνει αυτό; Απλώς ότι μπρός την αδημονία για την εξουσία παραπλάνησαν εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων , οικοπέδων και αγροτεμαχίων οι οποίοι σήμερα βλέπουν τις περιουσίες του να απαξιώνονται. Σε κάθε περίπτωση όμως όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και η μοναδική τους χρησιμότητα είναι πλέον η εμπειρία προκειμένου να αποφευχθούν ανάλογα φαινόμενα παραπλάνησης στο μέλλον.

Για παράδειγμα είναι απαράδεκτό στις επόμενες εκλογές τα πολιτικά κόμματα που θα συμμετάσχουν να μη δημοσιοποιήσουν ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για την πολιτική που προτίθενται να ακολουθήσουν σε σχέση με την ακίνητη περιουσία. Τα εκατομμύρια των ιδιοκτητών αλλά και των ανθρώπων που ασχολούνται επαγγελματικά με την αγορά ακινήτων θέλουν να ξέρουν τι τους περιμένει. Και για να σιγουρευτούν ότι δεν θα τους ξεγελάσουν καλό θα ήταν τα ίδια τα κόμματα να περιελάμβαναν στο πρόγραμμα τους και μία ρήτρα …αξιοπιστίας. Έτσι θα δείξουν όχι μόνο την πολιτική τους αλλά και την διάθεση τους να τηρήσουν αυτά που εξαγγέλλουν. Άλλωστε αυτοί που μιλούν για την αξιοπιστία της πολιτικής θα πρέπει να είναι εκείνοι που πρώτοι θα αποδείξουν ότι αυτά που υπόσχονται τα εννοούν.