Ακίνητο: Το "κουρεμένο" αύριο

Γράφει

ο Παρατηρητής

Η αλήθεια είναι ότι στο σημείο που βρισκόμαστε δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Τούτες οι ώρες είναι ώρες ευθύνης που ο καθένας από εμάς θα πρέπει να λέει την αλήθεια και να παίρνει την ευθύνη της. Η χρεωκοπία στην οποία οδηγήθηκε η χώρα είτε αυτή λέγεται «κούρεμα» είτε «ξύρισμα» θα φέρει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου στην αγορά ακινήτων όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα.

Καταλύτης θα είναι η συρρίκνωση της ζήτησης που θα προκληθεί από την μείωση του εισοδήματος της . Αν γυρίσουμε στο παρελθόν θα διαπιστώσουμε ότι η μεσαία τάξη από την δεκαετία του ΄60 μέχρι ήταν το θεμέλιο πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η έκρηξη της οικοδομής και συνακόλουθα της κτηματαγοράς. Επίσης η εσωτερική μετανάστευση , τα μεταναστευτικά και τα ναυτιλιακά εμβάσματα των δεκαετιών από το ΄50 έως και τα τέλη του ΄70 ήταν οι δύο πιο σημαντικοί παράγοντες που συντήρησαν την αγορά , ενώ η αύξηση του εισοδήματος που ακολούθησε τις τρείς επόμενες δεκαετίας οδήγησαν την ιδιοκατοίκηση σε επίπεδα άνω του 80%. Και η φοροδιαφυγή, θα συμπληρώσουν κάποιοι.

Αυτή λοιπόν η φοροδιαφυγή , η οποία βοήθησε στην αυτοχρηματοδότηση της αγοράς κατοικίας , ήταν η απάντηση στο πιστωτικό αποκλεισμό για τα νοικοκυριά τα οποία δεν είχαν διαφορετικό τρόπο να συγκεντρώσουν τα χρήματα προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τις αγορές τους. Οι παλιότεροι γνωρίζουν ότι μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ΄90 οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούσαν την αγορά κατοικίας και τα στεγαστικά δάνεια ήταν άγνωστα για το σύνολο των ελλήνων. Αλλά και αυτά τα χρήματα της φοροδιαφυγής μπαίνοντας στην οικονομία απέδιδαν και φόρους και θέσεις εργασίας. Και αν δεν το πιστεύετε δεν έχετε παρά να ανατρέξετε στους προϋπολογισμούς ακόμα και του 2005 και να δείτε πόσοι φόροι εισπράχθηκαν τότε από το φόρο μεταβίβασης και να τους συγκρίνετε με τους τωρινούς. Μπορείτε επίσης να διαπιστώσετε «ιδίοις όμασι» το εισόδημα που φορολογήθηκε από την δραστηριότητα που άπτεται της αγοράς ακινήτων (εργαζόμενοι και επιχειρήσεις) και να το συγκρίνετε με το σήμερα που :

100.000 άνθρωποι που απασχολούνταν στο χώρο των κατασκευών είναι χωρίς εργασία

οι επενδύσεις σε κατοικίες είναι στο 75% εκείνων του 2005-2006.

Αναλογιστείτε , την επίπτωση στα έσοδα από τον ΦΠΑ στο τσιμέντο (η παραγωγή του οποίου είναι σήμερα στα επίπεδα της δεκαετίας του ΄60) αλλά και από τα οικοδομικά υλικά, από την βιομηχανία επίπλων , από τις επιχειρήσεις ηλεκτρικών συσκευών και γενικότερα όλων των κλάδων που συνδέονται με την οικοδομή. Εμείς το κάναμε και στο συμπέρασμα που καταλήξαμε είναι ότι οι επιλογές της τελευταίας διετίας είτε είναι αυτοχειριασμός είτε το πιο καλοστημένο σχέδιο εξόντωσης του εθνικού χαρακτήρα της ελληνική αγοράς ακινήτων.

Σήμερα, αυτούς που θα κτυπήσει πρώτους το «κούρεμα» και το «ξύρισμα» είναι την μεσαία τάξη, η οποία πολύ απλά δεν θα μπορεί να αγοράσει. Και αυτό θα γίνει για τρείς λόγους:

- Επειδή το εισόδημα της συρρικνώνεται

- Επειδή οι τράπεζες έχουν κλείσει τα ρολά

- Επειδή χρειάζεται ρευστότητα

Και δεν μιλάμε μόνο για την κύρια κατοικία αλλά και για την εξοχική ακόμα και για τα επαγγελματικά ακίνητα. Για να γίνουμε πιο σαφείς θα πρέπει να επισημάνουμε ότι τα «λουκέτα» έχουν και αυτά την «γεωγραφία» τους. Στις περιφερειακές αγορές και στους παράπλευρους δρόμους τα ποσοστά τους είναι μεγαλύτερα σε σύγκριση με τις κεντρικές εμπορικές πιάτσες. Τι σημαίνει αυτό; Για να το κατανοήσετε δεν έχετε παρά να κάνετε την εξής απλή σκέψη: Ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες καταστημάτων της Ερμού και ποιοι σε ένα παράπλευρο δρόμο της αγοράς του Αιγάλεω στην Αθήνα ; Ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες καταστημάτων της Τσιμισκή και ποιοι οι ιδιοκτήτες στην Μ. Αλεξάνδρου στον Εύοσμο της Θεσσαλονίκης; Στην μία περίπτωση έχουμε οικονομικούς κολοσσούς και στην άλλη μικροϊδιοκτήτες που με το ενοίκιο είτε ζουν είτε βελτιώνουν στο βιοτικό τους επίπεδο.

Από την στιγμή που η μεσαία τάξη βγει από το παιγνίδι της αγοράς θα βγουν και οι μεσαίες και μικρές οικοδομικές και μεσιτικές επιχειρήσεις. Γιατί όλοι, σε αυτή την μικρή χώρα είμαστε άμεσα εξαρτημένοι ο ένας από τον άλλο. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τον διπλανό μας γιατί αυτός μας δίνει δουλειές – και το αντίστροφο. Αν δεν το πιστεύετε δεν έχετε παρά να σκεφτείτε πως λειτουργούν οι μεγάλες ξένες επιχειρήσεις στην Ελλάδα όταν θέλουν να βρουν ένα ακίνητο είτε για να αγοράσουν είτε για να νοικιάσουν. Θέλετε την απάντηση; Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που θα απευθυνθούν στο μικρό έλληνα επαγγελματία .

Αυτό πιστεύουμε ότι θα είναι το «ξυρισμένο» (σσ γιατί  στο κούρεμα θα χρησιμοποιήσουν ξυράφι) αύριο της αγοράς ακινήτων στην Ελλάδα , η οποία σίγουρα θα είναι «ορφανή» χωρίς τα χρήματα της μεσαίας τάξης