Εργολάβοι και μεσίτες στην ανεργία

Στην πραγματικότητα αυτό που έχει να αντιμετωπίσει σήμερα η αγορά ακινήτων είναι κρίση στη ζήτηση και στην εμπιστοσύνη. Η κρίση αυτή έχει προκληθεί από πολλές αιτίες.

Η επιβολή μέτρων φορολογικού χαρακτήρα καθιστούν την αγορά ασύμφορη για εκείνους που έχουν την οικονομική δυνατότητα να επενδύσου σε ακίνητη περιουσία. Το κλίμα αβεβαιότητας ως προς τις χωροταξικές ρυθμίσεις στην εκτός σχεδίου δόμηση έχει απομακρύνει πολλούς υποψήφιους αγοραστές από την αγορά γης σε τουριστικές περιοχές. Η άρνηση των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την αγορά σπιτιών και οικοπέδων έχει κλείσει την δυνατότητα απόκτησης των απαραίτητων κεφαλαίων . Και το πιο σημαντικό; Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και ο φόβος για την εργασιακή κατάσταση είναι ο εφιάλτης εκατομμυρίων ελλήνων.

Ουσιαστικά, η αγορά κατοικίας βρίσκεται σε μία πρωτόγνωρη πραγματικότητα . Ζει σε περιβάλλον τρόμου , που επιτείνεται ,καθώς κανείς από το οικονομικό επιτελείο δεν έχει ξεκαθαρίσει τους στόχους που υπάρχουν-ή μήπως δεν υπάρχουν- για το μέλλον αυτής της αγοράς. Η επίκληση του δημοσιονομικού αδιεξόδου , μπορεί να κρίνεται ως πειστικό επιχείρημα , αλλά αν δεν συνοδεύεται από μία σαφή δέσμευση για το μέλλον τότε ακόμα και ο πλέον αδαής είναι επιφυλακτικός και διστακτικός στο να επενδύσει έστω και ένα ευρώ. Δυστυχώς τα δεδομένα που υπάρχουν για το μέλλον της αγοράς μόνο μελαγχολία μπορεί να προκαλέσουν.

Η ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, με κάθε ευκαιρία μιλά για αλλαγές προς το χειρότερο στην εκτός σχεδίου δόμηση. Η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού , στα πλαίσια των εξαγγελιών για την τουριστική κατοικία, κάνει λόγο για οργανωμένη τουριστική δόμηση με ταυτόχρονη αλλαγή των όρων δόμησης στις όμορες εκτάσεις. Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας , έχει «παγώσει» τα δάνεια του ΟΕΚ. Η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών , διαρρέει την κατάργηση των φορολογικών απαλλαγών για την πρώτη κατοικία με ταυτόχρονη αύξηση των αντικειμενικών αξιών. Σε ένα τέτοιο «εχθρικό» περιβάλλον , υπάρχει περίπτωση να επενδύσει κανείς από τους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες; Λογικά όχι. Και ξέρετε γιατί;

Διότι δεν είναι μόνο το ρίσκο που αναλαμβάνει λόγω της δυσμενούς δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας. Το σημαντικότερο είναι ότι αντιλαμβάνεται ότι στην πραγματικότητα , ο στόχος είναι ο ίδιος και ο ρόλος του στην αγορά ακινήτων. Για να το πούμε με πιο καθαρό τρόπο , διαπιστώνει ότι όλες αυτές οι κινήσεις συγκλίνουν σε ένα στόχο. Στην εξαφάνιση , όλων των μικρών και μεσαίων οικοδομικών επιχειρήσεων που ήταν η ραχοκοκαλιά της οικονομίας για δεκαετίες. Ο «εργολάβος» , βρίσκεται από αυτή εδώ την κυβέρνηση σε καθεστώς διωγμού. Χωρίς , να το ομολογούν προσπαθούν να τον εξαφανίσουν με πολλούς και ποικίλους τρόπους.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το μεσίτη. Αργά ή γρήγορα πολλοί από αυτούς , θα κατεβάσουν ρολά. Ποιοι; Εκείνοι που δεν μπορούν να διαφημιστούν. Εκείνοι που δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιο της επιχείρησης τους και τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Εκείνοι που δεν θα έχουν τα κεφάλαια για να εκσυγχρονίσουν τις επιχειρήσεις τους. Σίγουρα, εργολάβοι και μεσίτες , για δεκαετίες ολόκληρες ακολούθησαν το δρόμο του εύκολου κέρδους και πολλές φορές σε βάρος του περιβάλλοντος και του πελάτη. Όμως , επένδυαν, πρόσφεραν θέσεις εργασίας και συνέβαλλαν στο να προσφέρει η αγορά ακινήτων το 10% του ΑΕΠ. Σε κάθε περίπτωση , δεν ήταν οι μοναδικοί υπεύθυνοι για τις αυθαιρεσίες. Η έλλειψη κανόνων της αγοράς που συντηρούσαν όλες οι κυβερνήσεις βοήθησε. Και να το πούμε διαφορετικά; Δεν έχει το δικαίωμα καμία κυβέρνηση να οδηγεί χιλιάδες επιχειρηματίες σε αφανισμό επειδή κάποιοι από το υπουργικό συμβούλιο έχουν τις εμμονές τους-ή τα συμφέροντα τους.

Η αγορά ακινήτων φυσικά δεν θα χαθεί. Απλώς τη θέση τους θα πάρουν κάποιοι άλλοι, που ενδεχομένως να μη μιλούν ελληνικά αλλά θα έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια σε τεχνογνωσία και σε αγορές. Που θα κρίνουν με μοναδικό κριτήριο το κέρδος και θα αδιαφορούν για τις τοπικές αγορές. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Μακάρι