Το μήνυμα της Θεσσαλονίκης

Ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας της οικονομίας με την αυλαία να ανοίγει στην Θεσσσαλονίκη όπου ο πρωθυπουργός της χώρας θέτει το πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής για την επομενη χρονιά. Τις περισσότερες φορές αναγγέλει παροχές και οικονομικές ελεφρύνσεις. Φέτος, όλα είναι διαφορετικά. Κανείς δεν περιμένει ούτε παροχές ούτε ελαφρύνσεις . Όλοι προσδοκούν να σταλεί απο τον κύριο Παπανδρέου ένα και μοναδικό μήνυμα: οτι έχει κατανοήσει ότι η πραγματική οικονομία βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και ότι επιτέλους θα πρέπει να αφήσει τους πειραματισμούς και τούς υπερφίαλους ορματισμούς περί πράσινης ανάπτυξης και να πέσει με τα μούτρα στη δουλειά για να σώσει την αγορά.

Η οικοδομή βρίσκεται περίπου 60% χαμηλότερα απο το 2008, ο τουρισμός παραπαίει με λιγότερους τουρίστες και ακόμα λιγότερα έσοδα, οι μικρομεσαίοι ασφυκτιούν απο την έλλειψη ρευστού και όλοι περιμένουν ότι το φθινόπωρο θα αρχίσουν να σκάνε η μία μετα την άλλη οι επιχειρήσεις, η βιομηχανική παραγωγή υποχωρεί και η καταναλωτική εμπιστοσύνη βρίσκεται στο ναδιρ. Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της οικονομίας . Αυτής της οικονομίας που παράγει, που προσφέρει θέσεις απασχόλησης , που δημιουργεί εισόδημα για να αγοράσουν οι έλληνες σπίτια , να γεμίσουν το καλάθι τους με τρόφιμα, να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους , να αγοράσουν ΙΧ και να πληρώσουν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια τους. Αυτή λοιπόν η οικονομία εκπέμπει σήμα κινδύνου και κανείς δεν φαίνεται να το λαμβάνει ή ακόμα και αν το λαμβάνει δεν φαίνεται διατεθειμένος να σπεύσει για σωτηρία. Και δεν μιλάμε μόνο για την Κυβέρνηση.

Ουσιαστικά μιλάμε για μία κώφωση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος. Γιατί δεν νομίζω να υπάρχει έστω και ένας έλληνας που αισθάνεται ότι οι ρηχές ανακοινώσεις των πολιτικών κομμάτων λύνουν το πρόβλημα ή έστω επιτελούν το έργο του κοινοβουλευτικού ελέγχου. ΝΔ,ΚΚΕ ,ΛΑΟΣ και ΣΥΝ συμπεριφέρονται λές και δεν καταλαβαίνουν ότι  έλληνες πένονται . Ότι , το φθινόπωρο θα αναγκαστούν εκατοντάδες χιλιάδες να πωλήσουν ακίνητα για να τα βγάλουν πέρα. Ότι παραδοσιακοί κλάδοι της ελληνικής οικονομίας βουλιάζουν .Οτι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο κύμα συγκέντρωσης και αφελληνισμού της ελληνικής αγοράς.Οτι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα γνωρίσουν την φτώχεια στη καθημερινότητα τους και όχι απο τις ανακοινώσεις της Στατιστικής.

Και να πούμε και μία αλήθεια: ο έμπορος και ο υπάλληλος του, ο εργολάβος και ο μάστορας του ,ο βιοτέχνης και ο εργάτης του δεν ενδιαφέρονται για το μνημόνιο. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η δουλειά τους και το τραπέζι της οικογένειας τους . Μέχρι σήμερα οι απειλές ήταν θεωρητικές . Απο τον Σεπτέμβριο και μετά οι απειλές θα είναι πραγματικές και θα έχουν περάσει το κατώφλι εκατοντάδων χιλιάδων σπιτιών. Και τότε...

Αυτόν τον Σεπτέμβριο λοιπόν το μόνο που προσδοκά ο έλληνας είναι: ο πρωθυπουργός αλλά και το σύνολο του πολιτικού κόμσου που περνά απο την πασαρέλα της Θεσσαλονίκης να αποδείξουν με έργα ότι έχουν λάβει το σήμα κινδύνου και ότι σπεύδουν προς διάσωση. Σε διαφορετική περίπτωση τα πράγματα θα γίνουν αναξέλεγκτα και αυτούς και για εμάς.