Κλιμακώνονται οι πιέσεις των Βρυξελλών για συμμόρφωση της Ελλάδας και τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί, όσο η πολιτική αβεβαιότητα επιμηκύνεται και ενώ αύριο αναμένεται να εκταμιευτεί ένα μέρος της βοήθειας, ύψους 5,2 δισ. ευρώ.

Την ανάγκη τήρησης της συμφωνίας που υπεγράφη το Μάρτιο με την Ευρωζώνη υπογράμμισε σήμερα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, δηλώνοντας πως σε αντίθετη περίπτωση οι συνέπειες θα είναι «πολύ αρνητικές» για τη χώρα.

Μιλώντας στη εκδήλωση Europa Forum, ο κ. Μπαρόζο τόνισε ότι «στην Ελλάδα απαιτείται πειθαρχία και σύγκλιση, υπευθυνότητα και αλληλεγγύη».

Είπε ακόμη ότι η τήρηση της συμφωνίας είναι θέμα αξιοπιστίας για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη στο σύνολό της και επανέλαβε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από την εφαρμογή του προγράμματος.

«Θα πρέπει να εξηγήσουμε στους Έλληνες το πόσο σημαντική πρόκληση συνιστά η εφαρμογή του προγράμματος, το οποίο είναι ένα μίγμα πολιτικής που συνδυάζει τη δημοσιονομική πειθαρχία, τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αλλά και την ανάπτυξη», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν έκανε λόγο για ενίσχυση του λαϊκισμού και καυτηρίασε τη στάση των πολιτικών που «όταν τα πράγματα πάνε άσχημα επιρρίπτουν τις ευθύνες στις Βρυξέλλες, ενώ οι όποιες επιτυχίες είναι αποκλειστικά προσωπικό τους κατόρθωμα».

Από το ίδιο forum μηνύματα προς την ελληνική πολιτική ηγεσία επέλεξε να στείλει και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ. «Οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να λένε την αλήθεια. Ο λαϊκισμός και ο εθνικισμός δεν αποτελούν τις κατάλληλες απαντήσεις στις προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σήμερα», σημείωσε ο κ. Ρόμπεϊ.

«Εκείνοι οι οποίοι ισχυρίζονται ότι η χώρα τους μπορεί να επιτύχει μόνη της, δεν τρέφουν απλώς ψευδαισθήσεις, λένε ψέματα. Αν δεν είχαμε την Ευρώπη τα κόστη θα ήταν ασύλληπτα υψηλά», συνέχισε σε αυστηρό τόνο.

Καταλήγοντας, ο κορυφαίος αξιωματούχος της ΕΕ τόνισε ότι «οι πολιτικοί πρέπει να είναι ξεκάθαροι και να λένε στο λαό ποιες είναι οι αναγκαίες προσπάθειες που πρέπει να γίνουν, καθώς και τι διακυβεύεται».

O Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε προχώρησε ακόμη περισσότερο, αφήνοντας σαφέστατα να εννοηθεί πως η χώρας μας θα μπορούσε να βρεθεί ακόμη και εκτός ευρώ. «Εάν η Ελλάδα σταματήσει τη μεταρρυθμιστική της διαδικασία, τότε δεν βλέπω πώς θα μπορέσουν να εκταμιευθούν οι δόσεις (από το πακέτο διάσωσης)» σημείωσε μιλώντας σε συνέδριο στις Βρυξέλλες. «Το αν θα μείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη εξαρτάται από την ίδια» πρόσθεσε. Οι δεσμεύσεις της Γερμανίας για παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα εξαρτώνται από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί, συμπλήρωσε.

Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Αντόνιο Ταγιάνι, μιλώντας στο δημόσιο τηλεοπτικό ιταλικό δίκτυο Rai Uno, δήλωσε πως η «έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ θα αποτελούσε μια προσπάθεια επίλυσης ενός προβλήματος με την δημιουργία ενός ακόμη μεγαλύτερου», τονίζοντας πως «η ζημιά για την Ελλάδα θα ήταν τεράστια και θα υπήρχαν και σαφέστατες αρνητικές αντιδράσεις, για όλη την ευρωπαϊκή οικονομία».

«Η έξοδος της Αθήνας από το κοινό νόμισμα θα έστελνε ένα κάκιστο μήνυμα στις αγορές» συμπλήρωσε και υπογράμμισε ότι «πρέπει να κινηθούμε ώστε το μέλλον της Ελλάδας να παραμείνει εντός της Ευρώπης και του ευρώ, υποστηρίζοντας την οικονομική ανάπτυξη των χωρών μελών. Για το λόγο αυτό στις 16 του μηνός η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα συνεδριάσει με θέμα συζήτησης την ανάπτυξη, με την οποία θα ασχοληθεί στις 23 Μαΐου και η έκτακτη Ευρωπαϊκή Σύνοδος». Συμπλήρωσε πως παράλληλα «θα ξεκινήσουν άμεσα ουσιαστικές παρεμβάσεις από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων η οποία, με αυξημένη ρευστότητα, θα βοηθήσει τις πιστώσεις στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις».

Τέλος, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς επέμεινε στην ανάγκη η Ελλάδα να τηρήσει την «αμοιβαία» συμφωνία και τόνισε ότι προτίθεται να επισκεφθεί άμεσα την Αθήνα για να συναντηθεί και με πολιτικούς που ανέδειξαν οι εκλογές και τους οποίος δεν γνωρίζει προσωπικά.

Αναφερόμενος στη μεγάλη αποχή από τις κάλπες, στάθηκε στην ανάγκη, εφόσον αποφασιστούν επαναληπτικές εκλογές, να αυξηθεί η συμμετοχή.

Κανονικά η εκταμίευση 5,2 δισ. την Πέμπτη - Αβεβαιότητα για τη συνέχεια

Εξάλλου, η Ελλάδα θα λάβει κανονικά αύριο βοήθεια ύψους 5,2 δισεκ. ευρώ από τους πιστωτές της. «Η καταβολή θα πραγματοποιηθεί επειδή είχε ήδη εγκριθεί» από τους δανειστές, ανέφερε ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Αμαντέου Αλταφάζ.

Ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Ζαν Ασελμπορν προειδοποίησε πάντως πως η καταβολή των επόμενων δόσεων είναι σε εκκρεμότητα. Ειδικότερα ανέφερε πως δεν θα καταβληθούν χρήματα αν δεν σχηματιστεί σταθερή κυβέρνηση.

«Πρέπει να πούμε τώρα στον ελληνικό λαό ότι η κατάσταση είναι σοβαρή, πως καμιά χώρα της ΕΕ δεν θα μπορέσει να αποδεσμεύσει έστω κι ένα μικρό μέρος των 130 δισ. ευρώ που έχουμε θέσει στη διάθεση των Ελλήνων αν δεν υπάρχει κυβέρνηση που να λειτουργεί, η οποία να σέβεται τους κανόνες που έχουν τεθεί και να διαχειρίζεται τα χρήματα που καταβάλλονται», υπογράμμισε.

Το θέμα αναμένεται να τεθεί στην ημερήσια διάταξη της συνόδου των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα.

Μνημόνιο Συνεργασίας για τη δημιουργία ενός ειδικού ταμείου «JESSICA PLUS» για το κέντρο της Αθήνας υπεγράφη στο πλαίσιο της συντονιστικής επιτροπής για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του Κέντρου της Αθήνας. Το μνημόνιο υπεγράφη την Πέμπτη μεταξύ των υπουργείων Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, της Περιφέρειας Αττικής και του δήμου Αθηναίων. Συγκεκριμένα, συμφώνησαν:

1) Να συνεργαστούν προκειμένου να διερευνήσουν τη δυνατότητα άμεσης σύστασης ενός Ειδικού Ταμείου Αστικής Αναζωογόνησης για την Αθήνα (Special Urban Revitalization Fund for Athens). Το Ταμείο αυτό θα μπορούσε να συσταθεί στο πρότυπο του υπάρχοντος «Ταμείου Κεφαλαίου JESSICA» (ΦΕΚ Β’ 1388/3.9.2010) και να λειτουργήσει ως εξής: · πιλοτικά κατά την τρέχουσα προγραμματική περίοδο, για τη χρηματοδότηση ιδιωτικών επενδύσεων σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Κέντρου της Αθήνας που θα υποδειχθεί κατ' εφαρμογή του παρόντος (Φάση Α’), και · κανονικά την επόμενη προγραμματική περίοδο 2014-2020, σε πλήρη ανάπτυξη σε όλη την προβληματική περιοχή του Κέντρου της Αθήνας (Φάση Β’).

2) Να συγκροτήσουν πλήρη φάκελο με την απαιτούμενη τεκμηρίωση και να τον υποβάλουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και, στη συνέχεια, στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ώστε να συσταθεί το εν λόγω Ταμείο για την Αθήνα με σκοπό την υλοποίηση κατ’ αρχήν της Φάσης Α’. Ειδικότερα, στο πλαίσιο αυτό: α) να προσδιορίσουν την περιοχή πιλοτικής εφαρμογής, να καθορίσουν τις επιλέξιμες και συμβατές για χρηματοδότηση παρεμβάσεις του ιδιωτικού τομέα στην περιοχή αυτή, να ερευνήσουν το βαθμό ετοιμότητας της αγοράς να αξιοποιήσει το νέο χρηματοδοτικό εργαλείο για την αναζωογόνηση της εν λόγω περιοχής και να τεκμηριώσουν με χρηματοοικονομικά στοιχεία το ποσό που θα μπορεί βάσιμα να προβλεφθεί ότι θα εκταμιευθεί κατά την τρέχουσα προγραμματική περίοδο, αλλά και θα επιφέρει ορατά αποτελέσματα σε ολόκληρη την περιοχή πιλοτικής εφαρμογής· β) να προβούν έγκαιρα σε οποιεσδήποτε παρεμβάσεις απαιτηθούν στο ισχύον θεσμικό και νομικό πλαίσιο και να λάβουν συντονισμένα οποιεσδήποτε αποφάσεις ή μέτρα χρειαστούν στο πλαίσιο των νομίμων διαδικασιών και των κειμένων διατάξεων, ώστε να καταστήσουν εφικτή την πιλοτική λειτουργία του Ειδικού Ταμείου κατά την τρέχουσα προγραμματική περίοδο, αλλά και την προοπτική κανονικής λειτουργίας αυτού την επόμενη προγραμματική περίοδο.

3) Για την προετοιμασία της Β’ Φάσης λειτουργίας του προτεινόμενου Ειδικού Ταμείου την επόμενη προγραμματική περίοδο, να αναλάβουν εν ευθέτω χρόνω την εκπόνηση μιας πλήρους μελέτης σκοπιμότητας, ώστε να υποστηριχθεί η διεύρυνση της παρέμβασης του εν λόγω Ταμείου στην ευρύτερη περιοχή του Ιστορικού Κέντρου της Αθήνας.

4) Να αναζητήσουν πηγές χρηματοδότησης των ανωτέρω υπό στοιχεία (2) και (3) ενεργειών, εφόσον κρίνουν ότι αυτές δεν μπορούν να αναληφθούν εκ των ενόντων με την κινητοποίηση των υπηρεσιών των συνεργαζομένων αρχών.

5) Να αναθέσουν στο υπουργείο Ανάπτυξης τον συντονισμό όλων των απαιτούμενων ενεργειών για την υλοποίηση του παρόντος Μνημονίου Συνεργασίας, περιλαμβανομένων των επαφών με τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

Το ιστορικό εμπορικό κέντρο της Αθήνας τις τελευταίες δεκαετίες ακολουθούσε σε γενικές γραμμές μία πορεία μετάλλαξης σε μία προβληματική περιοχή της πόλης, με πολύμορφα και αντιφατικά όμως χαρακτηριστικά, όπως άλλωστε έχει αντίστοιχα παρατηρηθεί σε πολλές περιπτώσεις μητροπολιτικών αστικών κέντρων στην Ευρώπη. Ωστόσο, ενόψει της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004, φάνηκε, μέσω μίας σειράς περιστασιακών πρωτοβουλιών και ad hoc παρεμβάσεων της πολιτείας, ότι η περιοχή μπορούσε προοπτικά ν’ αλλάξει όψη, να αποτελέσει πόλο έλξης νέων κατοίκων και επισκεπτών καθώς και σημείο επιχειρηματικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων , να αναβαθμιστεί διατηρώντας ευρεία ταξική διαστρωμάτωση και θετικό πολυπολιτισμικό στίγμα και χαρακτήρα. Όμως, αντίθετα, το 2004, αμέσως μετά τη διεξαγωγή των Αγώνων, αποτελεί- σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες- ορόσημο για την εφεξής ραγδαία υποβάθμιση, τον πολλαπλασιασμό των προβλημάτων και τη διάχυση της αίσθησης ανασφάλειας και αδιέξοδου των πολιτών της περιοχής.

Η διακοπή των πιστώσεων για την ανάπλαση του ιστορικού κέντρου, η εξάχνωση της κοινωνικής ευφορίας από την προετοιμασία και τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, η περιστολή της αστυνομικής εγρήγορσης, η επανάκαμψη των τοξικομανών και η δημιουργία πορνικής «πιάτσας» υπήρξαν τα πρώτα 3 συμπτώματα, τα οποία γρήγορα πολλαπλασιάστηκαν και με την αρχόμενη οικονομική ύφεση. Επίσης, την ίδια περίοδο και ιδίως από το 2006, καταγράφεται σημαντική προϊούσα αύξηση εισερχομένων στη χώρα αντικανονικών μεταναστών και αιτούντων άσυλο κυρίως από χώρες της Ασίας και της Αφρικής, πολλοί από τους οποίους, κυρίως λόγω της έλλειψης κατάλληλων κέντρων υποδοχής, αλλά και εξαιτίας των αδυναμιών της διαδικασίας ασύλου σε συνδυασμό και με την συστηματική επαναπροώθηση από τα υπόλοιπα κράτη – μέλη της Ε.Ε. στην χώρα μας ως πρώτης χώρας εισόδου των ατόμων αυτών κατ’εφαρμογή του Κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ» (2003), καταλήγουν ως «άνθρωποι σε παρένθεση» στην περιοχή του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας. Με τον τρόπο αυτό το ιστορικό κέντρο και η ευρύτερη περιοχή γίνεται χώρος υπέρμετρης συγκέντρωσης νεοφερμένων μεταναστών «χωρίς χαρτιά» και αιτούντων άσυλο, χωρίς δίκτυα υποδοχής, εργασία και στέγη, με υψηλή θεατότητα στο δημόσιο χώρο και ρυπογόνες πρακτικές, αλλά και ανάπτυξη μικρο-εγκληματικότητας επιβίωσης, η μεγάλη έκταση της οποίας επηρεάζει αποφασιστικά την ποιότητα της καθημερινής ζωής των πολιτών, αποθαρρύνει την επισκεψιμότητα, και συμβάλλει στην περαιτέρω υποβάθμιση της περιοχής. Στο πλαίσιο αυτό δημιουργούνται δίκτυα «μαύρης αγοράς» ναρκωτικών, κλοπιμαίων, παραεμπορίου και πορνείας, που συντηρούν και αναπαράγουν αυτή την ανομική κατάσταση.

Ταυτόχρονα, περιθωριακά στοιχεία από άλλα σημεία της πόλης μοιραία μετακινούνται στην περιοχή καθώς οι συνθήκες εμφανίζονται ευνοϊκές για τις δραστηριότητες και την «υπόγεια» επιβίωση τους, με αποτέλεσμα την ενεργοποίηση ενός «φαύλου κύκλου» υποβάθμισης- παραβατικότητας- κοινωνικού αποκλεισμού- περαιτέρω υποβάθμισης- διάχυσης της παραβατικότητας κοκ. Η εικόνα περιπλέκεται καθώς το φαινόμενο εκφεύγει από τον συνήθη παραδοσιακό προβληματισμό σχετικά με ζητήματα ενσωμάτωσης των μεταναστευτικών κοινοτήτων, καθώς ο νεοφερμένος πληθυσμός φέρει σε μεγάλο βαθμό χαρακτηριστικά «νομαδικού, εκ-τοπισμένου» πληθυσμού που βιώνουν ζωή περιορισμένη στα απολύτως στοιχειώδη της ανθρώπινης ύπαρξης, υπό το κράτος της «διαρκούς εξαίρεσης», χωρίς στοιχειώδεις δεσμούς μίας τοπικής, κοινωνικής, εργασιακής και θεσμικής αναφοράς. Οφείλουν συνεχώς να αυτοσχεδιάζουν για να υπάρχουν. Αυτά τα εκ-τοπισμένα άτομα δημιουργούν ένα αόρατο ιστό, μία «δική τους πόλη» εκτός δικαϊκού χώρου και κάθε έννοιας συνεκτικού κοινωνικού και αστικού ιστού. Περαιτέρω, ιδιαίτερα από το 2008, η δυσφορία και ανασφάλεια κυρίως των ελλήνων πολιτών (αλλά και παλαιότερων μεταναστών) διογκώνεται και μετατρέπεται σε εγκληματοφοβία, κοινωνική ένταση, έντονη ξενοφοβία και επιθετικές διαθέσεις αυτοδικίας.

Στο σημείο αυτό η φυλετική- πολιτισμική διάσταση περιπλέκει και επιδεινώνει την αρνητική κοινωνική δι-αντίδραση, καθώς η εθνοτική προέλευση των νεοφερμένων μεταναστών δημιουργεί αρνητικά στερεότυπα περί συλλογικής επικινδυνότητας ομάδων που ούτε θέλουν ούτε μπορούν να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία λόγω των «ιδιαιτεροτήτων» τους. Το νέο ξενοφοβικό φαινόμενο θα μπορούσε να ονομαστεί «Ισλαμοφοβία» σε διάκριση από την «Αλβανοφοβία» που παρατηρήθηκε κατά τη δεκαετία του 1990. Η τωρινή κοινωνική αντίδραση έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός κοινωνικού «ηθικού πανικού» που αντιλαμβάνεται την παρουσία αυτού του πληθυσμού με εχθρότητα και ανησυχία ανάλογη προς την έλευση μίας σοβαρής φυσικής καταστροφής που πρέπει με κάθε μέσον να εξουδετερωθεί, ιδίως με την έντονη ενεργοποίηση των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών. Αυτή η στάση και αντίληψη πολλών πολιτών εδράζεται βεβαίως σε υπαρκτά προβλήματα της καθημερινότητας που συνοπτικά εκθέσαμε, καθώς αποτελεί γεγονός ότι η ανεπαρκής και πλημμελής παρέμβαση του κράτους έχει μετατρέψει τα αρχικώς μεμονωμένα προβλήματα σε ένα σύνθετο πλέγμα ακανθωδών κοινωνικών προβλημάτων, με πιο πιεστικές όψεις τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία και τη δημόσια τάξη και ασφάλεια των πολιτών.

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα, όσο και αν αναζητήσει κανείς μία ακτίνα φωτός είναι αδύνατο να την ανακαλύψει. Η χώρα κινείται πλέον με διλλήματα. Οι πολιτικές που ανακοινώνονται δεν έχουν ούτε ένα αναπτυξιακό στοιχείο. Οι άνθρωποι αγωνιούν πλέον για την επιβίωση τους καθώς ακόμα και αυτοί που σήμερα έχουν ρευστότητα δεν είναι σίγουροι ότι αύριο θα την έχουν. Οι εικόνες εξαθλίωσης , έχουν γίνει πλέον κομμάτι της ζωής μας , αφού οι περισσότεροι από εμάς αποδεχθήκαμε τα φαινόμενα εγκληματικότητας ως συστατικό κομμάτι της καθημερινότητας μας, συνηθίσαμε την εικόνα των αστέγων που κάθε βράδυ απλώνουν τα χαρτόκουτά τους στα πιο κεντρικά σημεία των μεγάλων πόλεων και συμφιλιωθήκαμε με την πραγματικότητα των συσσιτίων. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον καμία οικονομική δραστηριότητα δεν μπορεί να πάει μπροστά . Και ξέρετε γιατί;

Διότι κανένας άνθρωπος δεν ρισκάρει να βελτιώσει τις συνθήκες στέγασης του , κανένας έμπορος δεν παίρνει το επιχειρηματικό κίνδυνο να ανοίξει ένα μαγαζί και κανένας μεσαίος επιχειρηματίας δεν διανοείται να ξανοιχθεί. Οι μοναδικοί που κινούνται πλέον είναι εκείνοι που βλέπουν την αγορά ,με την ιδιότητα του «κορακιού» . Φυσικά, δεν αναφερόμαστε μόνο σε εκείνους που είναι «κοράκια» από επάγγελμα ή ακόμα και από ιδεολογία. Μιλάμε και για όσους , που θεωρούν την κρίση ,ως ευκαιρία να καρπωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη , σε βάρος των αδύνατων κρίκων της παραγωγικής αλυσίδας. Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική αγορά ακινήτων με τις ιδιομορφίες και τις ιδιαιτερότητες της ήταν ένας «φάρος» στην παγκόσμια αγορά εξαιτίας τόσο της συμμετοχής των μικρομεσαίων όσο και του τρόπου χρηματοδότησης της. Η αγορά ακινήτων μέχρι και πριν δέκα πέντε χρόνια κινιόνταν με τις αποταμιεύσεις, τα γραμμάτια , την ρευστοποίηση άλλων περιουσιακών στοιχείων αλλά και με τα δανεικά της οικογένειας. Κινητήρια δύναμη ήταν επίσης η σιγουριά και η προσδοκία. Όλοι αντιμετώπιζαν το : «κανείς δεν έχασε αγοράζοντας ακίνητα» , ως αξίωμα που δεν χρήζει αποδείξεων. Όλοι πίστευαν ότι «τα τούβλα» θα μπορούσαν να είναι το «σωσίβιο» σε περιόδους προσωπικής οικονομικής κρίσης. Και έτσι αγόραζαν φέρνοντας εισόδημα σε ,εργολάβους , μεσίτες , συμβολαιογράφους, δικηγόρους, εμπόρους και θέτοντας σε κίνηση της «ατμομηχανή» της οικονομίας. Σήμερα , αυτό το αξίωμα έχει καταρριφθεί και εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εγκλωβίσει τα όνειρα τους στα τούβλα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Χιλιάδες έμποροι και επιχειρηματίες φαντάζονταν τους εαυτούς τους ως.. ιδιοκτήτες «εμπορικών αλυσίδων» με παρουσία σε όσο το δυνατόν περισσότερα σημεία αγοράς. Έτσι, το ένα μαγαζί γίνονταν δύο , τα δύο τρία... Το μισθωμένο μαγαζί ή γραφείο γίνονταν ιδιόκτητο και αυτό το όραμα κινούσε την αγορά εμπορικών και γραφειακών χώρων.

Πριν λίγες μέρες , ένας έμπορος, σύμβολο στην αγορά του κλασσικού ανδρικού ρούχου με πέντε καταστήματα στις πιο προβεβλημένες πιάτσες της Αθήνας , έλεγε ότι το μικρό δίκτυο των πέντε καταστημάτων περιορίστηκε στα τρία καταστήματα τα οποία πολύ σύντομα θα γίνουν δύο. Όταν ο συνομιλητής του τον ρώτησε αν θα επαναλάμβανε το εγχείρημα στο μέλλον που η οικονομία θα έχει σταθεροποιηθεί , του απάντησε περιγράφοντας του το κτήμα του στο …χωριό.

Το μεγάλο έγκλημα που έχει τελεστεί σε βάρος της αγοράς ακινήτων είναι ότι οι ηγεσίες (πολιτικές και συνδικαλιστικές ) δεν κατάφεραν να διατυπώσουν μία ολοκληρωμένη πρόταση-απάντηση στην κρίση. Ουσιαστικά, για 27 μήνες η αγορά ακινήτων προχωρά στα «τυφλά», έρμαιο εκείνων που στην καταδίκασαν στην αβεβαιότητα, στην συρρίκνωση και στην απαξίωση αλλά και των άλλων που «επένδυσαν» στην απόγνωση . Παραδομένη σε αλλεπάλληλα διλλήματα και εγκλωβισμένη στις αποφάσεις εκείνων που δεν διάβαζαν αυτά που υπέγραφαν δεν μπορεί να διατυπώσει και να διεκδικήσει το δικό της δίκιο .