Προσοχή στον ...πωλητή

Μπορεί κάποιος να χάσει το σπίτι που αγόρασε αν και ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία για τον απλούστατο λόγο ότι ο πωλητής είναι κακοπληρωτής. Το Δημόσιο έχει το δικαίωμα να ακυρώσει την αγοραπωλησία και να προχωρήσει σε κατάσχεση του ακινήτου προκειμένου να πιέσει για να πάρει τα οφειλόμενα από αυτόν που πούλησε το ακίνητο. Και σκεφτείτε να έχετε αγοράσει ένα ακίνητο και να σας το κατάσχουν για τις «αμαρτίες» του πωλητή.

Το φαινόμενο αυτό είναι σπάνιο στα ελληνικά χρονικά ωστόσο, με δεδομένο ότι τα ληξιπρόθεσμα χρέη έχουν φτάσει τα 67 δις ευρώ δεν αποκλείεται το δημόσιο να σκληρύνει ακόμη περισσότερο τη στάση του. Η διαδικασία είναι η εξής:

Κάποιος διαθέτει ένα ακίνητο, συνήθως όχι την πρώτη κατοικία και το βγάζει στο σφυρί. Ο αγοραστής πληρώνει κανονικά, η αγοραπωλησία είναι απολύτως νόμιμη και μπαίνει στο σπίτι που απέκτησε. Μετά από λίγο καιρό το δημόσιο διαπιστώνει ότι ο πωλητής χρωστά στην εφορία. Μπορεί, λοιπόν, να προχωρήσει σε κατάσχεση του πωληθέντος ακινήτου κάνοντας χρήση της διαδικασίας της «διάρρηξης καταδολιευτικής δικαιοπραξίας».

Η αγωγή του δημοσίου αναφέρει ότι ο πωλητής καταδολίευσε, δηλαδή κορόιδεψε το δημόσιο. Η διαδικασία κοινοποιείται τόσο στον οφειλέτη όσο και στον αγοραστή ο οποίος πρέπει να προσλάβει δικηγόρο, να υποστεί απίστευτη ταλαιπωρία προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι… ελέφαντας, δηλαδή ότι πλήρωσε κανονικά και με το νόμο και δεν φταίει αυτός για τα χρέη του πωλητής.

Γιατί, όμως, το δημόσιο το κάνει αυτό; Αυτή η διαδικασία εφαρμόζεται επειδή πολλές φορές κάποιος που χρωστά χρήματα στο δημόσιο μεταβιβάζει τα ακίνητά του σε συγγενικό πρόσωπο για να γλιτώσει την κατάσχεση. Αυτή είναι καταδολίευση και το δημόσιο επιχειρεί να προστατευτεί από τους κακοπληρωτές. Αν ο αγοραστής δεν έχει καμιά συγγένεια με τον πωλητή τότε η περιπέτειά του θα λήξει σύντομα.

Ισως γι' αυτό, το καλύτερο για τον αγοραστή είναι να μπορεί να ελέγχει αν ο πωλητής χρωστά στο δημόσιο, ώστε να ,ην βρεθεί προ εκπλήξεων.