Δεν είναι μόνο η Αγγλική κατοχή (για την Ιρλανδία) και η Τουρκική για την Ελλάδα που συνδέουν τις δύο χώρες. Η Ιρλανδία, όπως και η Ελλάδα πριν από μερικές δεκαετίες, ήταν μια από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης. Και οι δύο, μετά την ένταξή τους στην ΕΕ γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη (η Ιρλανδία μεγαλύτερη) και τώρα βρίσκονται, με διαφορά φάσης, στη δίνη της διεθνούς οικονομικής κρίσης.
Το παράδειγμα της Ιρλανδίας ανέλυσε ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας (από το 1981 ως το 1987), Dr. Garret FitzGerald που προσκάλεσε στην Αθήνα ο ΣΕΒ. Τρία ενδιαφέροντα σημεία από την ομιλία του:
-Αν οι αγορές πεισθούν για την αποτελεσματικότητα των οικονομικών μέτρων που πήρε η κυβέρνηση, τότε η ανάγκη για ευρωπαϊκή στήριξη προκειμένου να μειωθούν τα επιτόκια δανεισμού της χώρας θα περιοριστεί ή ενδεχομένως θα εξαλειφθεί. Αντίθετα, αν υπάρξουν σημάδια τους επόμενους τρεις με τέσσερις μήνες, δηλαδή το καλοκαίρι ότι τα μέτρα δεν εφαρμόζονται αποτελεσματικά, αυτό θα είχε πολύ αρνητικές επιπτώσεις στην κατάσταση της Ελλάδας.
-Η Γερμανία έχει Συνταγματικό κώλυμα να συνδράμει στην οικονομική στήριξη της Ελλάδας.
-Η Ιρλανδία δανειζόταν πέρυσι με κόστος παρόμοιο με εκείνο της Ελλάδας, δηλαδή 300 μονάδες βάσης πάνω από το αντίστοιχο γερμανικό για τα δεκαετή ομόλογα. Κατάφερε να πείσει τις αγορές και να μειώσει τα επιτόκια δανεισμού εφαρμόζοντας παρά τις αντιδράσεις των συνδικάτων περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και στους μισθούς. Προχθές δανείστηκε με spread 126 μονάδων βάσης.