Πολιτική

Με κομμένα φρένα...

2016-03-18T08:28:57Z

Η μεσαία τάξη στην Ελλάδα καταρρέει υπό το βάρος της υπερφορολόγησης, της συρρίκνωσης της αποταμίευσης και την περαιτέρω φτωχοποίησή. Στη σημερινή Ελλάδα, 4 εργαζόμενοι πληρώνουν φόρους και εισφορές ώστε να πληρώνονται οι συντάξεις 3 συνταξιούχων και να καλύπτονται οι ανάγκες σε παροχή δημόσιων υπηρεσιών υγείας, εκπαίδευσης, δικαιοσύνης, άμυνας κ.λπ. Το μοντέλο αυτό προφανώς δεν είναι βιώσιμο. Το μέσο ελληνικό νοικοκυριό στη διάρκεια της κρίσης (2009-2014) απώλεσε 4 ποσοστιαίες μονάδες του εισοδήματός του (που μειώθηκε λόγω της ύφεσης κατά 30%), λόγω αύξησης της επιβάρυνσης σε φόρους εισοδήματος, πλούτου κ.λπ. και σε ασφαλιστικές εισφορές. Αυτή η απώλεια είναι πολλαπλάσια εκείνης των νοικοκυριών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ζούμε μάλιστα το παράδοξο, ενώ οι συντελεστές του φορολογικού και συνταξιοδοτικού συστήματος είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη, η μέση φορολογική επιβάρυνση να εξακολουθεί να είναι από τις μικρότερες στην Ευρώπη, γεγονός που υποδηλώνει την έκταση της φοροδιαφυγής. Με το εισόδημα των νοικοκυριών να διαμορφώνεται σε €153,2 δισ. (χωρίς παροχές σε είδος) και το δηλωθέν φορολογητέο εισόδημα των νοικοκυριών σε €74 δισ. περίπου, (στο οποίο πληρώνουν €8,7 δισ. σε φόρο εισοδήματος και ειδική εισφορά αλληλεγγύης, ή 11,8% μέσο φορολογικό συντελεστή), το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η φοροδιαφυγή παραμένει τεράστια. Ως ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος, η τρέχουσα αποταμίευση των ελληνικών νοικοκυριών από 7,5% το 2006 διαμορφώνεται πλέον σε -6,6% το 2015, με όλες τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης να έχουν θετικό ποσοστό αποταμίευσης. Η Πορτογαλία και η Ιρλανδία έχουν ποσοστό αποταμίευσης 4,3% περίπου (που είναι κάτω από το 1/3 περίπου της αποταμίευσης του μέσου νοικοκυριού στην Ευρωζώνη), με τα νοικοκυριά στη Γερμανία και τη Γαλλία να έχουν μεγαλύτερες αποταμιεύσεις από Ιταλία και Ισπανία, με τις τελευταίες να βρίσκονται κάτω του μέσου όρου στην Ευρωζώνη. Η απόκλιση των ελληνικών νοικοκυριών είναι τεράστια και προοιωνίζεται μείωση του βιοτικού επιπέδου στο μέλλον, καθώς δεν μπορεί να συνεχισθεί η στήριξη της κατανάλωσης και των όποιων επενδύσεων κάνουν τα νοικοκυριά, από τα «έτοιμα», και με το τραπεζικό σύστημα να βρίσκεται σε φάση απομόχλευσης. Βεβαίως, η διέξοδος είναι η ανάπτυξη, αν και θα πάρει αρκετά χρόνια για να επιστρέψει η κανονικότητα στην οικονομία, καθώς τα νοικοκυριά θα προσπαθούν να αναπληρώσουν τις χαμένες αποταμιεύσεις τους, να αποπληρώσουν δάνεια, ληξιπρόθεσμες οφειλές κ.ο.κ.

Οι τραπεζίτες -με αριστερή βούλα- αποκτούν τον πλήρη έλεγχο

2015-11-23T08:07:27Z

Αν διαβάσει κανείς κείμενα των τελευταίων πενήντα χρόνων για την ελληνική οικονομία θα διαπιστώσει ότι όλα έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς: την οικοδομή. Σε όλα τα κείμενα αναγνωρίζονταν η συνεισφορά μέσω των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, των μεταναστευτικών και ναυτιλιακών εμβασμάτων και της απασχόλησης. Φυσικά, κάποιοι υποστήριζαν ότι το μοντέλο αυτό ήταν αντιπαραγωγικό, κάποιοι άλλοι επισήμαιναν τις ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα οργάνωσης της, αλλά όλοι αν είχαν την ευκαιρία έσπευδαν να αγοράσουν για να εξασφαλίσουν την ... ασφάλεια του μπετόν, των τούβλων και της γης. Με αυτές τις υποσχετικές ασφάλειας πορεύτηκε η αγορά ακινήτων με τις κατά καιρούς ηγεσίες του τόπου να παρακολουθούν άπραγες την ανάδειξή της σε κυρίαρχο περιουσιακό στοιχείο των Ελλήνων-πλούσιων και φτωχών. Για περισσότερο από μισό αιώνα, καμία Κυβέρνηση δεν έστησε τους μηχανισμούς εκείνους που θα της επέτρεπαν να γνωρίζει και να παρεμβαίνει σε περιόδους κρίσης, ώστε να αποτραπούν καταστάσεις που θα απειλούσαν το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο που είχαν οι Έλληνες. Ακόμα και το σύστημα υπολογισμού των Αντικειμενικών Αξιών, που θα μπορούσε να δώσει το έναυσμα για να στηθούν οι μηχανισμοί γνώσης της αγοράς, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά εργαλείο φορολόγησης και εξυπηρετήσεων τοπικού χαρακτήρα. Για εκείνους που θυμούνται είναι παροιμιώδης η προχειρότητα με την οποία διαμορφώνονταν οι τιμές ζώνης, οι συντελεστές εμπορικότητας και όλα εκείνα τα εργαλεία που θα επέτρεπαν στην εκάστοτε πολιτική και οικονομική ηγεσία του τόπου, να έχει γνώση μίας κολοσσιαίας για τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας αγοράς. Και φυσικά, την απουσία αυτήν την εκμεταλλεύτηκαν οι τραπεζίτες. Όταν η αγορά ακινήτων βρέθηκε στη δίνη μίας κρίσης που μόνο με εκείνη της περιόδου 1941-1944 μπορεί να συγκριθεί, προσπάθησαν και πέτυχαν να υποκαταστήσουν το κράτος και τους αρμόδιους φορείς και να γίνουν οι πραγματικοί ρυθμιστές της αγοράς. Μία πράξη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος με την οποία οι εκτιμήσεις της αξίας των ακινήτων που έκαναν οι ίδιες οι τράπεζες θα χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή του "τιμαρίθμου" της αγοράς κατοικίας-αρχικά- τους παρέδωσε την αγορά στο πιάτο. Ουσιαστικά αποδέχονταν de facto την εγκυρότητά τους και ουσιαστικά τους παρείχε την δυνατότητα ανά πάσα στιγμή –άμεσα ή έμμεσα-να είναι εκείνοι που θα αποφαίνονταν για την τιμή μίας γκαρσονιέρας στον Κολωνό ή ενός δυαριού στην Επανωμή ή μίας μικρής μονοκατοικίας στα Ζαρουχλεϊκα της Πάτρας. Έτσι απλά, απέκτησαν τη δυνατότητα να διαμορφώνουν τις τιμές, αφού εκείνοι που έπαιρναν τις αποφάσεις αγνοούσαν (;) την αποτελεσματικότητα που θα είχε ένα τέτοιο όπλο... Γιατί αυτό το όπλο θα μπορούσε να διαμορφώνει κλίμα, προσδοκίες και ψυχολογία. Θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως το ΜΟΝΑΔΙΚΟ εργαλείο για το πόσα θα έπρεπε να πληρώσει ένας Έλληνας για να αποκτήσει ένα σπίτι. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί όταν η τράπεζα έβγαζε το ίδιο σπίτι στο σφυρί. Θα μπορούσε να εφαρμοστεί για να βρεθεί η αξία του ενεργητικού της τράπεζας. Θα μπορούσε τέλος να διευκολύνει στον υπολογισμό των κεφαλαίων που χρειάζονταν σε επιχειρήσεις...διάσωσης. Θα μπορούσε κοντολογίς να επηρεάσει όλες τις εκφάνσεις της δραστηριότητας της χώρας, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. ΄Ετσι σήμερα-και- αυτό το υπερόπλο έχει περίοπτη θέση στο οπλοστάσιο των τραπεζιτών...

Οι χασούρες και οι φόροι στα ακίνητα γονάτισαν τους ελληνες

2015-10-30T06:25:44Z

Η πτώση στις τιμές των ακινήτων ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την εξαϋλωση του πλούτου των ελληνικών νοικοκυριών στα χρόνια της κρίσης, Σημαντικό στοιχείο, ωστόσο, που επηρεάζει, τόσο την τρέχουσα ευημερία, όσο και τις προσδοκίες για το μέλλον των πολιτών μιας χώρας είναι η μεταβολή της αξίας του πλούτου τους που συνιστά μεταβλητή-απόθεμα. Τα βασικά στοιχεία που απαρτίζουν τον πλούτο των νοικοκυριών είναι ο χρηματοοικονομικός πλούτος, δηλαδή ρευστά διαθέσιμα και κινητές αξίες (ομόλογα, μετοχικοί τίτλοι κλπ), ο μη-χρηματοοικονομικός πλούτος που προσεγγίζεται κατά κύριο λόγο με τις αξίες των ακινήτων και τέλος, το ανθρώπινο κεφάλαιο, που δύναται να προσεγγισθεί ως η παρούσα αξία των προσδοκώμενων αποδοχών σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του ατόμου (lifetime income approach). Η επένδυση, κρατική και ιδιωτική, στην εκπαίδευση πριν και μετά την είσοδο στην αγορά εργασίας αποτελεί τον βασικό παράγοντα αναβαθμίσεως του ανθρωπίνου κεφαλαίου. O καθαρός πλούτος των νοικοκυριών ορίζεται ως η διαφορά του συνόλου της τρέχουσας αξίας του χρηματοοικονομικού και μη χρηματοοικονομικού πλούτου από το σύνολο του ιδιωτικού χρέους τους. Συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν απωλέσει το 28,9% του συνόλου των υλικών στοιχείων ενεργητικού τους, σωρευτικά στην χρονική περίοδο 2008-2015 (Ιούνιος). Η πτώση αυτή είναι η μεγαλύτερη ανάμεσα στις επιλεγμένες χώρες της Ευρωζώνης και ακολουθούν η Πορτογαλία και η Ισπανία, ενώ η Γερμανία σημειώνει τις μικρότερες απώλειες. Από την ανάλυση των εν λόγω στοιχείων προκύπτει ότι τα νοικοκυριά στην Ελλάδα κατέγραψαν την μεγαλύτερη μείωση του μη χρηματοοικονομικού πλούτου μεταξύ ευρωπαικών χωρών. Η εξέλιξη αυτή συμβαδίζει με την καθίζηση της αγοράς ακινήτων, η οποία, αν και σε μικρότερη ένταση, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ειδικότερα, σημειώνεται η κατακόρυφη πτώση των οικιστικών ακινήτων κατά 37,9% σωρευτικά στην περίοδο 2009 – 2015 Q2, μετά την μεγάλη αύξηση των τιμών που προηγήθηκε στην περίοδο 2004-2007 (33%) (στοιχεία Τραπέζης Ελλάδος). Αξίζει να σημειωθεί ότι η σημαντική αύξηση των αγοραίων τιμών των ακινήτων στην Ελλάδα δεν ήταν αποτέλεσμα κερδοσκοπικών τάσεων στην αγορά με σκοπό την αποκόμιση κεφαλαιακών αποδόσεων, αλλά προήλθε κυρίως από το παραδοσιακό μοντέλο αποθεματοποιήσεως πλούτου και βελτιώσεως του κοινωνικού status που υιοθετήθηκε μεταπολεμικά από τα ελληνικά νοικοκυριά. Όμως, το ιδιαίτερο αυτό πρότυπο συμπεριφοράς των ελληνικών νοικοκυριών ανετράπη διά της εισαγωγής μιας υψηλής μόνιμης πλέον φορολογικής επιβαρύνσεως της ακίνητης περιουσίας, κυρίως μέσω του ΕΝΦΙΑ, που επηρεάζει δυσμενώς την αγορά ακινήτων και αποθαρρύνει περαιτέρω την ζήτηση.

Καταγγελίες φωτιά για παιγνίδια τραπεζών

2015-10-09T08:35:36Z

Σε καταγγελίες φωτιά για τι μεθοδεύσεις τραπεζών που οδήγησαν στην φούσκα της αγοράς ακινήτων και που συνεχίζονται ακόμα και σήμερα προχώρησε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων Ελλάδος Σύμφωνα με τον κ. Μπινιάρη, η αγορά και οι εμπλεκόμενοι σ' αυτήν έκαναν τραγικά λάθη κατά τη διάρκεια της «χρυσής δεκαετίας» 1997- 2007, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, ότι οι τράπεζες έδιναν δάνεια ακόμη και για το 120% της αξίας του ακινήτου, ενώ και οι καταναλωτές από την πλευρά τους, από μισθωτές ένιωθαν «ιδιοκτήτες» δανειζόμενοι και αυτοί στο 120% της αξίας αγοράς του ακινήτου. Επιπλέον, οι τρέχουσες εμπορικές αξίες των οικιστικών ακινήτων ανέρχονταν από το διπλάσιο έως το? πενταπλάσιο των αντικειμενικών αξιών, ενώ το κόστος μεταβίβασης του ακινήτου έφθανε το 15% της αντικειμενικής αξίας. Οι μεσίτες ακινήτων και οι βοηθοί τους από τα 8.000 μέλη πανελλαδικά ξεπερνούν πια τα 30 χιλ. μέλη, ενώ οι παράνομοι μεσίτες (δικηγόροι, χρηματιστές, μηχανικοί κ.τ.λ.) ξεπερνούν τις 10 χιλ. Οι μηχανικοί, με ταχύρυθμο σεμινάριο βαφτίζονται εκτιμητές- ανεξάρτητοι συνεργάτες των τραπεζών. Αποτέλεσμα; Οι τιμές στην Αθήνα τη χρυσή περίοδο της ελληνικής κτηματοαγοράς να είναι κατά πολύ υψηλότερες από τις τιμές στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο!. Στα λάθη που εξακολουθούμε και τώρα να κάνουμε ο κ. Μπινιάρης συμπεριλαμβάνει καταρχάς την υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, με αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση της αξίας της. «Για να ανακάμψει η αγορά απαιτείται επανεκτίμηση όλων των ενυπόθηκων και των ''κόκκινων'' δανείων από ανεξάρτητους πιστοποιημένους εκτιμητές, καθώς και αναλογικό κούρεμα ώστε να γίνουν βιώσιμα. Επίσης, θα πρέπει να γίνει επανεκτίμηση από ανεξάρτητους εκτιμητές όλων των ακινήτων των τραπεζών, των ταμείων και του Δημοσίου, ώστε να μπορούν να διατεθούν στις τρέχουσες εμπορικές αξίες. Απαραίτητη θεωρείται και η δημιουργία δεικτών ακινήτων με τη συνεργασία όλων των παραγόντων της αγοράς και η άμεση υπαγωγή των αντικειμενικών αξιών στις τρέχουσες εμπορικές αξίες. Προϋπόθεση ανάκαμψης είναι και η ελάφρυνση της φορολογίας των ακινήτων προ της δήμευσής τους, καθώς και η άμεση εκμετάλλευση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας».

Τα πωλητήρια επιστρέφουν

2015-09-25T07:11:29Z

Μετά απο μία ολιγόμηνη διακοπή τα πωλητήρια κτιριων του Δημοσίου επανάρχονται.Στις 26 Οκτωβρίου λήγει η προθεσμία υποβολής προσφορών για την πώληση πέντε ακινήτων του ελληνικού δημοσίου στο εξωτερικό, διαδικασία που προωθεί το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ). Η διαδικασία αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 5 Νοεμβρίου σε συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ κατά την οποία θα εξεταστούν οι προσφορές και θα επιλεγούν οι πλειοδότες. Πρόκειται για ακίνητα σε Νέα Υόρκη, Ουάσινγκτον, Ρώμη, Λιουμπλιάνα και Πρετόρια.

Το ακίνητο της Νέας Υόρκης βρίσκεται στο Μανχάταν, μεταξύ της Πρώτης και της Δεύτερης Λεωφόρου, επί της 305 East 47th Street, πλησίον του κτιρίου των Ηνωμένων Εθνών. Αποτελεί τον δεύτερο όροφο συγκροτήματος γραφείων καλούμενου ως “The 3 Dag Condominium” και έχει συνολική ενοικιαζόμενη επιφάνεια 1.416 τετραγωνικά μέτρα (τ.μ.). Ως ελάχιστη αποδεκτή τιμή έχουν οριστεί τα 9.100.000 δολάρια ΗΠΑ. Στην Ουάσινγκτον το ακίνητο βρίσκεται σε έναν από τους πιο σημαντικούς δρόμους της αμερικανικής πρωτεύουσας στη Λεωφόρο Massachusetts 2211. Στην περιοχή που χωροθετείται στην συνοικία Kalorama Heights της βορειοδυτικής Washington στεγάζεται παραδοσιακά πληθώρα ξένων διπλωματικών αποστολών. Το κτίριο αποτελείται από ισόγειο και τρείς ορόφους συνολικής ωφέλιμης επιφάνειας 754 τ.μ. περίπου, ενώ η επιφάνεια του οικοπέδου είναι 264 τ.μ. Ως ελάχιστη αποδεκτή τιμή έχουν οριστεί τα 2.700.000 δολάρια ΗΠΑ.

Στη Ρώμη, το ακίνητο βρίσκεται μέσα στο ιστορικό κέντρο της ιταλικής πρωτεύουσας, 300 μ. ακριβώς νότια από τους κήπους της Villa Borghese επί της 42 Romagna Street και 153 Sardegna Street. «Οι γύρω δρόμοι χαρακτηρίζονται από μεγάλη πυκνότητα πολυτελών κατοικιών, καθώς και μια σειρά από υψηλής ποιότητας κτίρια γραφείων, συμπεριλαμβανομένων 3 ιδιωτικές τράπεζες». Το κτίριο αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο, πέντε ορόφους και σοφίτα και προσφέρει μια συνολική επιφάνεια περίπου 1.600 τ.μ. Λειτουργούσε ως ξενοδοχείο μέχρι το 2007 και η ελάχιστη αποδεκτή τιμή ανέρχεται σε 8.000.000 ευρώ.

Για μια ακόμα φορά επιχειρείται η πώληση του ακινήτου της Λιουμπλιάνα στη Σλοβενία το οποία είναι ένα διατηρητέο κτίριο επί της 17 Veselova Street και βρίσκεται σε μια προνομιακή οικιστική περιοχή, που προστατεύεται από τους κανονισμούς της πολιτιστικής κληρονομιάς. Στη γύρω περιοχή χωροθετούνται πρεσβείες (των Η.Π.Α. και της Αυστρίας), κυβερνητικά κτίρια, καθώς και πολλά καταστήματα λιανικής πώλησης και το περίφημο πάρκο Tivoli. Είναι ένα διώροφο κτίριο με υπόγειο και πατάρι, συνολικής επιφανείας 1.215 τ.μ. και δυο ανεξάρτητους χώρους στάθμευσης 20 τ.μ. και 16 τ.μ. αντίστοιχα. Η ελάχιστη αποδεκτή τιμή ορίστηκε σε 800.000 ευρώ. Στην Πρετόρια, το ακίνητο βρίσκεται στην περιοχή Hatfield στην πλέον κεντρική λεωφόρο της Νοτιοαφρικάνικης πόλης, στη Stanza Bopape αριθμός 1008, και σε μικρή απόσταση από το Union Building. Το κτιριακό συγκρότημα περιλαμβάνει διώροφο κτίριο συνολικής επιφάνειας 350 τ.μ. και ένα βοηθητικό αυτοτελές κτίσμα συνολικού εμβαδού 50 τ.μ. Η επιφάνεια του οικοπέδου είναι 1.766 τ.μ. Η ελάχιστη αποδεκτή τιμή είναι τα 240.000 δολάρια ΗΠΑ.

Τα κόμματα και οι φόροι στα ακίνητα

2015-09-11T07:33:33Z

Ενα προεκλογικό... debate για την υπερφορολόγηση των ακινήτων, οργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων με τη συμμετοχή σημαντικών στελεχών των κομμάτων μεταξύ των οποίων ο υπουργός Τρ. Αλεξιάδης, ο Γ. Σακελλαρίδης, ο Κ. Χατζηδάκης, ο Χ. Θεοχάρης.

Την αντικατάσταση του ΕΝΦΙΑ από το 2016 με φόρο περιουσίας που θα επιβληθεί επί των πραγματικών αξιών των ακινήτων και θα αποφέρει έσοδα 2,6 δισ. ευρώ προανήγγελλε χθες ο υπηρεσιακός αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφωνας Αλεξιάδης.

Ο ίδιος τάχθηκε εμμέσως υπέρ της αυξήσεως του φόρου ακινήτων για τους αγρότες και αναφέρθηκε στην ανάγκη φορολογήσεως των ακινήτων εταιρειών που σήμερα δεν καταβάλουν ΕΝΦΙΑ.

Στην εκδήλωση ο ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε το σενάριο για... ΕΝΦΙΑ εξωτερικού, δηλαδή για τη φορολόγηση των ακινήτων που έχουν οι Ελληνες στο εξωτερικό, ένα μέτρο που ωστόσο δύσκολα μπορεί να εφαρμοστεί. Υπενθυμίζεται ότι ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ... εσωτερικού, ωστόσο, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια για το πώς θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο και πώς θα πλήρωναν λιγότερο φόρο οι μη έχοντες μεγάλη περιουσία.

Ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης σημείωσε ότι είναι υπό επεξεργασία τροποποιήσεις του ΕΝΦΙΑ για το 2016 ώστε να αυξηθεί η φορολογητέα βάση, αναφερόμενος ειδικότερα στην ακίνητη περιουσία Ελλήνων στο εξωτερικό.

Η... ιδέα που έπεσε εκ νέου σε ειδική εκδήλωση της ΠΟΜΙΔΑ από τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι, όμως και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου, καθώς στην πραγματικότητα απαιτεί την... αυτοσυμμόρφωση των ίδιων των φορολογούμενων που έχουν τέτοια ακίνητα και τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις φαίνεται ότι ανήκουν σε νομικά πρόσωπα. Έτσι, ακόμα κι αν ξεπεραστούν τα όποια νομικά εμπόδια, οι τεχνικές δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού.

Κατ' αρχάς,με δεδομένο ότι τα ακίνητα εξωτερικού δεν είναι καταχωρημένα πουθενά και το υπουργείο Οικονομικών δεν γνωρίζει ποιος έχει ακίνητα και πού τα έχει, απαιτείται η... οικειοθελής συμμόρφωση των φορολογούμενων, οι οποίοι θα πρέπει να δηλώσουν αυτά τα ακίνητα. Βασικό στοιχείο ενός τέτοιου σχεδίου είναι οι ασφαλιστικές δικλείδες, που πρέπει να δημιουργηθούν, προκειμένου να γίνονται οι αναγκαίες διασταυρώσεις για την ακρίβεια των στοιχείων των ακινήτων, ενώ απαιτείται και συνεργασία με τις ξένες Αρχές για τον υπολογισμό της αξίας αυτών των ακινήτων. Οι δυσκολίες δεν σταματούν, όμως, εδώ. Τα πολλά και διαφορετικά συστήματα φορολόγησης των ακινήτων, δημιουργούν προβλήματα στον υπολογισμό της διαφοράς φόρου που πρέπει να καταβάλλεται στην Ελλάδα, ενώ για ακίνητα που βρίσκονται σε χώρες εκτός Ε.Ε., είναι προφανής η αδυναμία εντοπισμού τους.

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Τρύφων Αλεξιάδης επεσήμανε την ανάγκη να πληρώνουν όλοι αναλογα με τις δυνάμεις τους ενώ τόνισε ότι οι νόμιμοι φορολογούμενοι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από το περιουσιολόγιο, το οποίο θα αποτελέσει εργαλείο παταξης της φοροδιαφυγής και όχι επιβολής φορολογίας.

Ο κ. Κωστής Χατζηδάκης από τη Νέα Δημοκρατία στάθηκε στην απελευθέρωση των μισθώσεων που έγινε επί υπουργίας του, τάχθηκε υπέρ της κατάργησης του συμπληρωματικού φόρου περιουσίας ώστε να καταλήξουμε σε ένα πιο δίκαιο σύστημα φορολογίας των ακινήτων ενώ σημείωσε ότι "μια και φαίνεται πως θα κάνουμε κυβέρνηση συνεργασίας, ας την κάνουμε σε υγιείς βάσεις και μία απ΄αυτές πρέπει να είναι το άνοιγμα της επιχειρηματικότητας ωστε το κράτος να έχει υγιή φορολογικά έσοδα και να μειωθεί η πίεση στην ακίνητη ιδιοκτησία."

Η εκπρόσωπος της ΛΑΕ κα Νάντια Βαλαβάνη τάχθηκε υπέρ της θέσπισης αφορολόγητου ορίου για τις μικρές περιουσίες, συνέστησε προσοχή στον τρόπο μείωσης των αντικειμενικών αξιών καθώς δεν υπάρχουν δεδομένα από συναλλαγές ώστε να γνωρίζουμε ποιές είναι οι πραγματικές τιμές και επεσήμανε τον κίνδυνο το επόμενο διάστημα να ανατραπούν ευνοικές ρυθμίσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα.

Ο εκπρόσωπος του Ποταμιού κ. Χάρης Θεοχάρης πρότεινε ο συμπληρωματικός φόρος περιουσίας να λογίζεται ως προκαταβολή για το φόρο μεταβίβασης και τα έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ να εκχωρηθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ κ. Γρηγόρης Λιονής ανέφερε ότι το φορολογικό πλαίσιο επιταχύνει τη συγκέντρωση της γης στα χέρια των μεγάλων ομίλων στους οποίους ανήκουν οι μεγάλες περιουσίες και φοροαπαλάσσονται με διάφορους τρόπους με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι μικροιδιοκτήτες.

Η κα Κατερίνα Βαμβακούση από τους Ανεξάρτητους Έλληνες τόνισε ότι η φορολογία πρέπει να επιβάλλεται στις πραγματικές αξίες των ακινήτων και ζήτησε να θεσμθετηθεί η προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς.

Τα έσοδα του κράτους πρέπει να προσαρμόζονται στη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, τόνισε ο επικεφαλής της Δημιουργίας Ξανά κ. Θάνος Τζήμερος. Χαρακτήρισε δε παράλογο, αντιαναπτυξιακό και ανήθικο τον ΕΝΦΙΑ και ζήτησε την κατάργησή του.

«Ο ελληνικός λαός φτώχυνε διότι του ξεφτίλισαν την περιουσία», τόνισε σήμερα Πέμπτη ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ Στράτος Παραδιάς μιλώντας σε δημόσια ενημερωτική συζήτηση της Ομοσπονδίας με θέμα την υπερφορολόγηση της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα.

Η πρόταση των ιδιοκτητών είναι:

Α. ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΤΗΣΙΟ ΦΟΡΟ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ «ΕΝΦΙΑ».

Ο φόρος αυτός, με τη βοήθεια και του «συμπληρωματικού φόρου», δηλαδή της μετεμψύχωσης του επάρατου ΦΑΠ, επιβαρύνει και στην ουσία σταδιακά «δημεύει» την αστική ιδιωτική ακίνητη περιουσία, ενώ η τεράστιας αξίας εκτός σχεδίου γη σε όλη τη χώρα και τα νησιά της, σκανδαλωδώς φοροαπαλλάσσεται, αφού δήθεν «φορολογείται» με 1 ευρώ το στρέμμα ετησίως την ίδια στιγμή που η αστική ιδιοκτησία στις περιοχές με τις χαμηλότερες αντικειμενικές αξίες (κάτω από 500 ευρώ) φορολογείται με 2,6 - ευρώ το τετραγωνικό μέτρο!!! Για να επιτευχθεί η σημαντική, έστω και σταδιακή μείωση της επιβάρυνσης της αστικής ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας, και όσο ο δημοσιονομικός στόχος παραμένει στο εξωπραγματικό ποσό των 2,6 δισεκατομυρίων ευρώ το χρόνο, πρέπει να κληθούν να συμμετάσχουν ΟΛΟΙ όσοι κατέχουν ακίνητη ιδιοκτησία οποιασδήποτε μορφής. Γι΄αυτό ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΕΞΗΣ ΤΡΙΑ ΜΕΤΡΑ:

1. ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ, ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΙ!

Η ουσιαστική εξαίρεση από τη φορολογία ΕΝΦΙΑ της εκτός σχεδίου γης που εξασφαλίζει σκανδαλώδη φορολογική ασυλία όχι μόνον στους γεωργούς, αλλά και σε όλους όσους κατέχουν εκατομμύρια στρέμματα εκτός σχεδίου γης οικοπεδικού προορισμού, σε όλη τη χώρα και τα νησιά της, άσχετη με οποιαδήποτε γεωργική ή κτηνοτροφική δραστηριότητα, πρέπει άμεσα να περιοριστεί:

* Στους κατά κύριο και αποκλειστικό επάγγελμα αγρότες και κτηνοτρόφους, και

* Στη γη & τα κτίσματα που πράγματι χρησιμοποιούν αυτοί για τη δραστηριότητά τους.

Οι υπόλοιποι κάτοχοι εκτός σχεδίου γης πρέπει να φορολογηθούν με χαμηλό ποσό ανά στρέμμα, ώστε να ελαφρυνθεί το βάρος ΕΝΦΙΑ των αστικών περιουσιακών στοιχείων.

2. ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΧΡΕΩΣΗ ΑΝΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.

Να θεσπιστεί μια ελάχιστη χρέωση ποσού 10€ για κάθε δηλούμενο ιδιοκτησιακό δικαίωμα, δηλαδή ανά γραμμή στο Ε9, επί κάθε είδους ακινήτου των πινάκων 1 και 2 (αστικού, αγροτικού, κτίσματος κλπ). Δηλαδή ένας μεγαλοκτηματίας με 10 κτήματα, να πληρώνει ένα ελάχιστο ποσό 100€ ετησίως...

3. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥ.

Ο καταστροφέας της κτηματαγοράς, της οικοδομής, αλλά κυρίως της «κατεδάφισης» της αξίας της αστικής ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας, που ήταν το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού λαού και της ελληνικής οικογένειας, έχει όνομα και λέγεται «συμπληρωματικός φόρος»! Η κατάργησή του, ή έστω ο περιορισμός του στο ύψος του αρχικού φόρου θα συμβάλλει στην άμεση επανεκκίνηση της οικοδομής, αλλά και ολόκληρης της οικονομίας μας!

Β. ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ

Είμαστε απόλυτα αντίθετοι στην αντικατάσταση του συστήματος των «αντικειμενικών αξιών» με οποιοδήποτε σύστημα που θα επαναφέρει το καθεστώς της υποκειμενικής κρίσης και εντεύθεν συναλλαγής μεταξύ φορολογουμένων και φορολογικών οργάνων.

1. ΤΙΜΕΣ ΖΩΝΗΣ : Να γίνει παρέμβαση στις τιμές ζώνης (ΤΖ) με μειώσεις ανάλογα με την εξέλιξη κάθε περιοχής. Διαφορετικά, να γίνει οριζόντια μείωση ανά Δήμο, σε ποσοστό περί το 30%. Να αποκλειστεί οποιαδήποτε αύξηση τιμών ζώνης!

2. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΤΗΤΑΣ: Η κατάρρευση της «εμπορικότητας» σε όλη τη χώρα επιβάλλει να γίνει οριζόντια μείωση κατά 30-50% του υπέρ τη μονάδα τμήματος των συντελεστών εμπορικότητας των ακινήτων όλης της χώρας.

3. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑΣ: Να γίνει αύξηση των μειωτικών συντελεστών παλαιότητας, ιδιαίτερα σε καταστήματα και γραφεία, λόγω της πλήρους απαξίωσής τους όχι μόνον εξ αιτίας της κατάστασης της αγοράς, αλλά και από νέα μέτρα όπως τα ενεργειακά πιστοποιητικά, η υποχρεωτική ανακαίνιση ανελκυστήρων κλπ.

4. ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΜΟΝΙΜΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ ΚΕΝΟΥ – ΜΗ ΡΕΥΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝΟΥ ΚΤΙΣΜΑΤΟΣ. Καθιέρωση μόνιμου μειωτικού Συντελεστή Κενών Κτισμάτων (ΣΚΚ) 50% για τα επί καθόλο το προηγούμενο έτος κενά και μη ρευματοδοτούμενα κτίσματα, με συμπερίληψη και εκείνων που αποπερατώθηκαν αλλά δεν ρευματοδοτήθηκαν ποτέ. Η πρόταση έχει ιδιαίτερη σημασία για τον υπολογισμό του ετήσιου φόρου ακινήτων. Ως γνωστό, επί του επίμονου αιτήματός μας για μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 50% νομοθετήθηκε μείωση 20% ειδικά για τα έτη 2014 & 2015, για όσα ακίνητα ήταν μη ρευματοδοτούμενα κατά ολόκληρο το εκάστοτε προηγούμενο έτος.

3. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΚΤΗΜΑΤΑΓΟΡΑΣ & ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.

*Κατάργηση του συμπληρωματικού φόρου, και μετατροπή του ΕΝΦΙΑ σε πραγματικά ΕΝΙΑΙΟ φόρο ακινήτων (ένας φόρος ανά ακίνητο και όχι δύο), σε συνδυασμό με τα κατάλληλα φορολογικά και διοικητικά κίνητρα, που θα οδηγήσει ΑΜΕΣΑ σε απογείωση της οικοδομικής δραστηριότητας και των συναλλαγών επί ακινήτων, οι οποίες θα φέρουν στο Κράτος υγιή φορολογικά έσοδα και απασχόληση και τζίρο σε τεράστιους κλάδους της βιομηχανίας, βιοτεχνίας, εμπορίου και ελευθέρων επαγγελμάτων.

*Αναβίωση της κτηματαγοράς η οποία σήμερα διαθέτει μόνον πωλητές ακινήτων, και κανένα αγοραστή. Αυτή θα φέρει κυριολεκτική «νεκρανάσταση» της αξίας της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας η οποία έχει σήμερα ουσιαστικά «κατεδαφιστεί» όχι τόσο από την κατάσταση της οικονομίας, όσο από την βαρύτατη διπλή φορολογία του ΕΝΦΙΑ.

*Μείωση των απαιτούμενων πιστοποιητικών και βεβαιώσεων κατά τη σύνταξη συμβολαίων, και όχι επαναφορά ήδη καταργημένων, όπως το πιστοποιητικό των ΟΤΑ.

*Επίλυση διοικητικών και φορολογικών εμποδίων για την ενεργοποίηση του προγράμματος αγοράς κατοικιών στην Ελλάδα “GOLDEN VISA».

*Φορολογικά και χρηματοδοτικά κίνητρα για την επανεκκίνηση της οικοδομικής δραστηριότητας και ιδιαίτερα της ενεργειακής και λειτουργικής αναβάθμισης των υπαρχόντων κτιρίων, και πρωτίστως των διατηρητέων, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα.

*Λειτουργία του περιουσιολογίου για την αποκάλυψη της φοροδιαφυγής και όχι για την επιβολή νέων φόρων, τελικά και πάντοτε και μόνον στην ακίνητη περιουσία…

*Αποφυγή οποιασδήποτε άλλης επιβάρυνσης της φορολογίας των μισθωμάτων, ώστε να μπορεί να καταβάλλεται ο ΕΝΦΙΑ!!!

*Αποποινικοποίηση αδυναμίας πληρωμής ΕΝΦΙΑ-εξόφληση με ακίνητη περιουσία.

Στήνεται παράλληλη αγορά ακινήτων με έδρα το εξωτερικό

2015-07-22T07:07:51Z

Αν τα δύο προηγούμενα Μνημόνια έδωσαν θανάσιμα πλήγματα στην αγορά ακινήτων, τα capital controls ήταν η χαριστική βολή. Η πιστωτική ασφυξία σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση και την συρρίκνωση των εισοδημάτων που επιβλήθηκαν με τα Μνημόνια των Κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου , Σαμαρά -Βενιζέλου οδήγησαν στην κατάρρευση της εσωτερικής ζήτησης και συνακόλουθα στην κατακόρυφη μείωση τιμών και συναλλαγών. Το τρίτο Μνημόνιο , συνδυασμένο με ένα καθεστώς κεφαλαιακών ελέγχων θα επιφέρει με μαθηματική ακρίβεια την δημιουργία μίας παράλληλης αγοράς απο την οποία θα εκτοπιστούν τα μεσαία στρώματα και θα έχει "έδρα"...ο εξωτερικό.

Μπορεί να ακούγεται ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά ήδη τα πρώτα σημάδια έχουν φανεί. Οι ελάχιστες συζητήσεις που εξακολουθούν να συνεχίζονται αφορούν εστιάζονται στον τόπο και στον τρόπο εξόφλησης του τιμήματος της συναλλαγής το οποίο μάλιστα είναι σημαντικό χαμηλότερο σε σχέση με τα επίπεδα των τιμών της αρχής του χρόνου. Κοντολογίς , ο πωλητής προσπαθεί να εξασφαλίσει τα χρήματα του σε κάποιο ίδρυμα της ...εσπερίας και για τον λόγο αυτό, όσοι έχουν την δυνατότητα να του προσφέρουν την ασφάλεια αυτή , εξαργυρώνουν την "ευκολία" με ακόμα πιο χαμηλή τιμή. Πρόκειται κυρίως για πολυτελείς εξοχικές κατοικίες αλλά και γη η οποία βρίσκεται σε τουριστικές κυρίως περιοχές. Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και πολυτελείς αστικές κατοικίες , οι ιδιοκτήτες των οποίων προσπαθούν -για φορολογικούς και όχι μόνο λόγους -να ξεφορτωθούν τα ακίνητα τους. Όσον αφορά τα ακίνητα της μεσαίας τάξης αυτά δεν παρουσιάζουν το παραμικρό ενδιαφέρον αφού οι πωλητές ακόμα και αν πετύχουν ένα ικανοποιητικό -για την εποχή τίμημα-γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται αυτό να φτάσει στην τσέπη τους στο εγγύς χρονικό διάστημα εξαιτίας των ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων. Αυτός είναι ένα ικανοποιητικός λόγος...εξαφάνισης. Οι μοναδικοί που έχουν απομείνει στην αγορά είναι όσοι "έχουν το μαχαίρι στον λαιμό" με υποχρεώσεις στο εσωτερικό οι οποίες μπορούν να εξυπηρετηθούν με τις υπηρεσίες του web banking.

Τέλος τις τελευταίες εβδομάδες , έχουν επανακάμψει μεσάζοντες οι οποίοι εκπροσωπούν (;) θεσμικούς του εξωτερικού και διαπραγματεύονται την αγορά είτε συγκεκριμένων επαγγελματικών ακινήτων είτε πακέτων μετοχών εταιριών real estate που έχουν στο χαρτοφυλάκιο τους επαγγελματικά ακίνητα υψηλής ποιότητας. Ήδη έχουν ακουστεί τα ονόματα κάποιων αμερικάνικων reits αλλά κανείς δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει τις πληροφορίες αυτές ως προς την εγκυρότητα και την αμεσότητα τους. Αλλά και στην περίπτωση αυτή με νόμιμες οδούς και μεθόδους ένα σημαντικό μέρος του τιμήματος θα κατευθυνθεί στο εξωτερικό όπου θα περιμένει τις κατάλληλες συνθήκες για να ...επιστρέψει.

Απο την άλλη πλευρά, ακόμα και αυτοί που έχουν ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες όταν συνειδητοποίησαν ότι είναι πιθανόν να βρίσκονται σε κάποιες απο τις λίστες του υπουργείου Οικονομικών το τελευταίο πράγμα που επιθυμούν είναι να "παρκάρουν" τα χρήματα τους σε μία επένδυση η οποία θα τους προσθέσει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα απο αυτά που τους έχει προκαλέσει -ή πρόκειται να τους προκαλέσει στο εγγύς μέλλον -το υπουργείο των Οικονομικών. Όπως λένε κάποιοι απο αυτούς σε ιδιωτικές συζητήσεις στην σημερινή κατάσταση δεν χρειάζεται να προστεθεί ένα ακόμα "αγκάθι". Και φυσικά αυτοί που απομένουν είναι εκείνοι -που δεν είναι και λίγοι-που έχουν ελεύθερα χρήματα τα οποία μπορούν να κάμψουν τις ...αγωνίες και τους προβληματισμούς του κάθε πωλητή. Στην πραγματικότητα, η αγορά ακινήτων κινδυνεύει να επιστρέψει στις μέρες της δεκαετίας του '60 όπου οι συναλλαγές γίνονταν σε χρυσές λίρες και η εξόφληση με κάποια κατάθεση σε συνάλλαγμα σε τράπεζα του εξωτερικού. Τότε όμως υπήρχε η μεσαία τάξη για να στηρίξει την εσωτερική αγορά. Σήμερα όμως και αυτήν την εξαφάνισαν...

Η κρίση και η αναδιανομή της ακίνητης περιουσία

2015-07-21T13:29:51Z

Η οικονομική κρίση, στη δίνη της οποίας βρίσκεται η Ελλάδα τα πέντε τελευταία χρόνια, κατέρριψε πολλούς μύθους που είχαν καλλιεργηθεί για δεκαετίες. Ο πιο σημαντικός μύθος όμως είναι αυτός που αφορά στην αγορά ακινήτων. Η ρήση σύμφωνα με την οποία "κανείς δεν έχασε αγοράζοντας γη" μεταφέρθηκε από γενιά σε γενιά και σύντομα πήρε χαρακτηριστικά αξιωματικής αλήθειας. Δεν χρειάστηκαν παρά πέντε χρόνια για να πέσουν οι μάσκες και να αποδειχθεί ότι όλα αυτά δεν ήταν τίποτα άλλο παρά αυτοεκπληρούμενες προσδοκίες. Σε αυτά τα πέντε χρόνια, οι σωρευτικές απώλειες στην αξία των κατοικιών εκτιμάται ότι ξεπερνούν τα 350 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις. Το αδιάθετο απόθεμα νέων κατοικιών υπερβαίνει τις 150.000 νέα σπίτια και εκατοντάδες χιλιάδες μεταχειρισμένα. Η προστιθέμενη αξία του στενού πυρήνα των κατασκευών, μαζί με τις υπόλοιπες δραστηριότητες που εντάσσονται στον τομέα, είχε διαμορφωθεί σε 22,5 δισ. ευρώ ή 11% του ΑΕΠ το 2006. Ωστόσο, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης η προστιθέμενη αξία των κατασκευών είχε υποχωρήσει το 2013 σε 8,1 δισ. ευρώ, (περίπου 4% του ΑΕΠ). Σημαντική ήταν η επίπτωση της κρίσης και στην απασχόληση, η οποία περιλαμβάνει πλήθος ειδικοτήτων και επαγγελμάτων. Συνολικά στον ευρύτερο τομέα των κατασκευών, η απασχόληση διαμορφώθηκε το 2013 σε 287 χιλ. άτομα (8,7% της συνολικής απασχόλησης), έναντι 589 χιλ. το 2008 (13% της συνολικής απασχόλησης).Οι μειωμένες επενδύσεις σε κατοικίες «αφαίρεσαν» από το ΑΕΠ περίπου 1,4 μονάδες ετησίως κατά μέσο όρο ή διαφορετικά η ύφεση θα ήταν κατά 1,4 μονάδες ηπιότερη, αν δεν είχαν μειωθεί οι επενδύσεις σε κατοικίες, γεγονός που καταδεικνύει τη σημαντική συμβολή των κατασκευών στην οικονομία. Εκτιμάται δηλαδή ότι περισσότερο από το 30% της ύφεσης συνδέεται με την πτώση των επενδύσεων στις κατασκευές.

Και το μείζον ερώτημα είναι ποιος ευθύνεται. Η υπερβολική σιγουριά των Ελλήνων; Η υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνσή; Ή μήπως κάτι άλλο; Το σίγουρο είναι ότι η ελληνική οικονομία πέρασε και άλλες κρίσεις. Μπορεί να ήταν μικρότερης έντασης και διάρκειας, αλλά ταλάνισαν την ελληνική κοινωνία. Σε όλες τις κρίσεις, οι τιμές των κατοικιών είτε παρέμειναν στάσιμες είτε σημείωσαν ονομαστική άνοδο - στις περιόδους υψηλού πληθωρισμού. Αυτή ήταν άλλωστε και η αιτία που δημιουργήθηκε ο μύθος της "ασφαλούς επένδυσης" . Πραγματικά, έχει ενδιαφέρον να εξετάσει και να συγκρίνει κανείς αυτές τις δύο περιόδους της αγοράς προκειμένου να βρει τους πραγματικούς υπεύθυνους της σημερινής κατάρρευσης. Σε έρευνα για την αγορά κατοικίας που έχει γίνει στη διάρκεια της δεκαετίας του '80, είχε προκύψει ότι οι αγορές στο συντριπτικό ποσοστό τους γίνονταν με αυτοχρηματοδότηση. Ένα πολύ μικρότερο ποσοστό των αγορών γίνονταν με δανεικά από το οικογενειακό περιβάλλον και, τέλος, ένας αριθμός κατοικιών περνούσαν στους νέους ιδιοκτήτες από κληρονομιά ή γονική παροχή.

Ο τραπεζικός δανεισμός για την αγορά κατοικίας ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτος. Οι πιστωτικοί περιορισμοί σε συνδυασμό με τα αστρονομικά επιτόκια απέτρεπαν τη χρηματοδότηση της αγοράς κατοικίας με αυτόν τον τρόπο. Στην πρώτη δεκαετία του 2000, δηλαδή εκείνη που προηγήθηκε της σημερινής κρίσης, ο τραπεζικός δανεισμός έγινε ο κύριος και αποκλειστικός τρόπος χρηματοδότησης της αγοράς κατοικίας. Στην πραγματικότητα, οι τράπεζες μαζικά -ορισμένες φορές μάλιστα άκριτα, με αμφιλεγόμενες εκτιμήσεις και κάποιες φορές αγνοώντας τις πιστωτικές διατάξεις της Τράπεζας της Ελλάδος με τις οποίες θεσπίζονταν εισοδηματικά κριτήρια- χρηματοδότησαν εκατοντάδες χιλιάδες αγορές ακινήτων. Τα ακίνητα αυτά, όπως φαίνεται σήμερα, αποτέλεσαν τη μαγιά της σημερινής κρίσης, καθώς ο τεράστιος αριθμός τους προκάλεσε την υπερπροσφορά και οδήγησε στην κατάρρευση. Και όμως, κανείς δεν μιλά για τις ευθύνες και κανείς δεν έχει αναδείξει το θέμα των ευθυνών. Το κακό όμως έχει ήδη γίνει και θα έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες.

Στην πραγματικότητα, αυτό που έχει γίνει είναι ότι πλέον οι εναλλακτικές λύσεις που έχει ο μέσος Έλληνας για να προστατεύει τον κόπο του εφεξής θα περνούν όλες από τις τράπεζες. Το αραξοβόλι της μεσαίας τάξης. που λειτουργούσε στο παρελθόν εντελώς αυτονομημένα από το τραπεζικό σύστημα κατέρρευσε. Η επένδυση σε ακίνητα ή σε γη, στο μέλλον θα αποκτά όλο και περισσότερο τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς των χρηματιστηριακών προϊόντων, αφού όπως και οι μετοχές έτσι και τα ακίνητα θα είναι εξίσου ευάλωτα στις διακυμάνσεις της οικονομίας. Υπό το πρίσμα αυτό, η τωρινή κρίση της αγοράς ακινήτων δεν είναι τίποτα άλλο παρά «το τέλος μιας εποχής». Το επόμενο βήμα είναι ότι η ελληνική κοινωνία θα βιώσει -και- τη μείωση των ποσοστών ιδιοκατοίκησης. Οι διακυμάνσεις στις αγορά σε συνδυασμό με την τραπεζική χρηματοδότηση (επιτόκια, ροή χρηματοδότησης, πιστωτικοί περιορισμοί κ.ά.) θα είναι η νέα πραγματικότητα που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στο μοντέλο του ιδιοκτήτη υπό προθεσμία και υπό αίρεση. Κοντολογίς, η αγορά κατοικίας, το τελευταίο προπύργιο και καταφύγιο των μικρομεσαίων, έχει ήδη παραδοθεί και πολύ σύντομα θα είναι υπόθεση λίγων...

Η εν ψυχρώ εκτέλεση της αγοράς ακινήτων

2015-07-17T07:52:55Z

2010-2014 : Τα χρόνια της κρίσης.Δεν είναι λίγοι εκείνοι που χαρακτηρίζουν τη δεκαετία αυτή, ως τον Αρμαγεδώνα της αγοράς κατοικίας. Η συστηματική απαξίωση με την πτώση των τιμών, αλλά και η πρωτοφανής κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας και των επενδύσεων σε κατοικίες αποτελούν τα κύρια γνωρίσματα της περιόδου αυτής, τα οποία είχαν πολλαπλές επιπτώσεις στην οικονομία αλλά και στην αξία της περιουσίας των νοικοκυριών, η οποία κατακρημνίστηκε. Το πάγωμα των πιστώσεων από το τραπεζικό σύστημα, σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης η οποία μετατοπίστηκε από την απόκτηση στην κτήση, αλλά και η δραστική μείωση των εισοδημάτων, ήταν οι βασικές αιτίες της κρίσης της αγορά κατοικίας. Αν προσθέσει κανείς και τις συστηματικές πιέσεις που εξακολουθεί να δέχεται η αγορά εξαιτίας των κόκκινων στεγαστικών δανείων, έχει κανείς μία πλήρη εικόνα μίας πρωτόγνωρης κατάστασης για τους Έλληνες, οι οποίοι πρίν από τα Μνημόνια θεωρούσαν την επένδυση σε κατοικίες ως ασφαλές καταφύγιο σε κάθε οικονομική κρίση. Οι αριθμοί της κρίσης που έπληξε την αγορά κατοικίας από το 2010 μέχρι σήμερα, είναι αποκαλυπτικά:

-Οι τιμές των κατοικιών βρίσκονται σε συνεχή υποχώρηση. Το 2010, το μέσο επίπεδο τιμών κατοικιών υποχώρησε κατά 7,4%, την επόμενη χρονιά οι απώλειες έφθασαν στο 4,8%, το 2012 η πτώση έφθασε στο 8,4% , το 2013 το 8,1% και το 2014 το 7,3%.

-Ο αριθμός των συναλλαγών ακινήτων μειώθηκε από 148 χιλ. το 2007 σε περίπου 24 χιλ. το 2013 (συνολική μείωση κατά 84%). Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα στοιχεία για τις συναλλαγές που αφορούν μεταβιβάσεις ακινήτων δεν θα πρέπει να θεωρούνται αξιόπιστα, αφού βασίζονται κατά κύριο λόγο στις καταγραφές που γίνονται από τα πιστωτικά ιδρύματα. Ταυτόχρονα, η ζήτηση περιορίστηκε στο ελάχιστο. Η ανεργία ή ο κίνδυνος της ανεργίας, ακύρωσε κάθε μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για αγορά κατοικίας σε μεγάλο τμήμα των νοικοκυριών. Ταυτόχρονα, η σημαντική υποχώρηση του διαθέσιμου εισοδήματος στην ελληνική οικονομία από το 2009 κατά περίπου -27%, η οποία συνεχίστηκε το 2014 με επιβραδυνόμενο ρυθμό, αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα για την ανάληψη οποιασδήποτε επενδυτικής πρωτοβουλίας. Οι μελέτες οικονομικής συγκυρίας του ΙΟΒΕ καταγράφουν την πορεία «εξαφάνισης» των υποψήφιων αγοραστών κατοικίας. Το 2009 περίπου, το 4% του δείγματος νοικοκυριών της έρευνας δήλωνε πρόθεση αγοράς νέας κατοικίας το επόμενο 12μηνο, ποσοστό από το οποίο, με αναγωγή στον πληθυσμό ηλικίας 20-64 ετών, προκύπτει μια μάζα 264.000 πιθανών αγοραστών. Έκτοτε, οι εξελίξεις στην αγορά κατοικίας έχουν αποθαρρύνει κάθε πρόθεση για αγορά κατοικίας, με αποτέλεσμα το ποσοστό όσων θεωρούνται πιθανοί αγοραστές να έχει υποχωρήσει κάτω από 1%.

-Οι επενδύσεις σε κατοικίες υπέστησαν πρωτοφανή καθίζηση. Το σύνολο της δαπάνης ανέγερσης νέων κατοικιών μειώθηκε, από €24 δισεκ. το 2007 σε €4,6 δισεκ. το 2013 . Το μερίδιο των επενδύσεων σε κατοικίες επί του συνόλου των επενδύσεων σε κατασκευαστικά έργα, μειώθηκε από 74% το 2007 σε 46% το 2013. Η δαπάνη για κατασκευές νέων κατοικιών αποτελούσε το 2013 το 19,3% των συνολικών επενδύσεων, ενώ, στο 9μηνο του 2014 οι επενδύσεις σε κατοικίες έχουν υποχωρήσει σε περίπου 10,4% των συνολικών επενδύσεων. Το 2007 οι επενδύσεις σε κατοικίες αντιστοιχούσαν στο 10,8% του ΑΕΠ, το 2013 έπεσαν στο 2,2% του ΑΕΠ και στο 1,1% στο 9μηνο του 2014. Οι μειωμένες επενδύσεις σε κατοικίες «αφαίρεσαν» από το ΑΕΠ περίπου 1,4 μονάδες ετησίως κατά μέσο όρο ή διαφορετικά η ύφεση θα ήταν κατά 1,4 μονάδες ηπιότερη, αν δεν είχαν μειωθεί οι επενδύσεις σε κατοικίες. Έτσι, από τις 29,4 ποσοστιαίες μονάδες μείωσης του ΑΕΠ μεταξύ 2008 και 2013, οι 8,6 μονάδες οφείλονται αποκλειστικά στη μείωση των επενδύσεων σε κατοικίες.

Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η αγορά κατοικίας να βρεθεί στη δίνη της υπερπροσφοράς, η οποία με τα σημερινά δεδομένα της άρνησης των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την αγορά κατοικίας, αλλά και τη συνεχή αύξηση της ανεργίας και της συρρίκνωσης των εισοδημάτων, πολύ δύσκολα θα αναστραφεί στο εγγύς χρονικό διάστημα. Πλέον, όλα τα στοιχεία οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στην ελληνική αγορά κατοικίας, καταγράφεται ένα σημαντικό απόθεμα αδιάθετων κατοικιών.

Ποιός θα πάρει δώρο τα ακίνητα των τραπεζών;

2015-07-14T17:53:03Z

Αναπάντητα εξακολουθούν να παραμένουν τα ερωτήματα για την μετοχική σύνθεση του Ταμείου Περιουσίας του Δημοσίου. Οι κυβερνητικές θέσεις που διατυπώθηκαν ουσιαστικά δεν δίνουν απάντηση.Συγκεκριμένα , κυβερνητικές πηγές ανάφεραν ότι το Ταμείο : "θα ελέγχεται από την ελληνική κυβέρνηση, ενώ από την Κομισιόν θα υπάρχει εποπτεία". Η τοποθέτηση αυτή όμως δεν απαντά στο ερώτημα : Ποιοί θα είναι μέτοχοι ή σε ποιά χρηματοκιβώτια θα είναι οι μετοχές (σσ υπάρχει το ενδεχόμενο ο μέτοχος να έχει ενεχυριάσει τις μετοχές στους πιστωτές και αν δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του που απορρέουν απο τις συμβάσεις που έχει υπογράψει τότε αυτόματα αυτές παιρνούν στον έλεγχο του πιστωτή); Το Ταμείο, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές θα πάρει προίκα , εκτός των άλλων "όλα τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών -ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα και εξωτερικό. Ακόμα στο νέο Ταμείο θα ενταχθούν τα περιουσιακά στοιχεία που σήμερα ανήκουν στο ΤΑΙΠΕΔ." Τέλος, αναφέρεται ότι η συμφωνία προβλέπει το Ταμείο θα έχει ορίζοντα 30ετίας και θα δημιουργηθεί ένα αποθεματικό ύψους 50 δισ. ευρώ που θα λειτουργεί και ως εγγύηση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και άρα των προστασία. Από τα 50 δισ. ευρώ το 50% θα χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση των τραπεζών [εκτιμάται ότι θα χρειαστούν από 10-25 δισ. ευρώ, ανάλογα με τις ανάγκες], ενώ το υπόλοιπο 50% θα πάει σε ανάπτυξη [12,5 δισ. ευρώ] και χρέος [12,5 δισ. ευρώ].